اُوِل جُنُوس پی، خُدِه هَمه چی اِن جوری بیافرینچی. ژو دنیه و هَمه‌ای موجوداتی تئی شَش روئی بیافریند. بَدی انی کو زِمین بیافریند`ش. بِرائی اِنی کو خُدِه هچ چی شکل نادابا، هَمه جا تاریک و خالی با، ولی روحی خُدِه دیمی اووین دبا.

بَدی ژو خُدِه بات "روشنی بَبو" کو بِبا. خُدِه بِدیا کو روشنی خُورَه و ژو نُم روز واشتش. خُدِه تاریکی روشنی پی سیوا وا՝کردِ و ژو نُم شُو واشتش. خُدِه روشنی او`لمین رو بیافریند.

دومین روئی بیافریندی خُدِه بات: "ای پَنِه‌ای ژوری اووین بیافرینده ببو"، کو بِبا. خُدِه اون پنِه نُم آ`سمُن واشت.

هِر՝مین رو، خُدِه بات، "اووی ژیری آسمونی ای جا جَمَه ببو. تا خشکی میم ببو" ژو خشکی نُم ز՝مین و اووین نُم دریا واشت. خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه.

بَد خُدِه ِبات: "هَمه جور علَف ملَف و داری دیمی زمینی سُوز وابین". کو سوز وابِن خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه.

چارمین رو خُدِه بات :" تئی آ`سمُنی رو`شنی پئدا ببو" . ان جور ببا کو خُدِه خورشیدی و ماهی و اِسترُن بیافریند. تا روشِنی زمینی دِه. پس روز و شُو و فَصل و سالی هُمدیگرون پی سیوا وابِن. خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه.

پَنجمین رو خُدِه بات "اونی کو تئی اووین زندگی ما`کرن، دریا پر واکرن و پرنده تئی آسمُونی پَر بَکوئن". خُدِه بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه. اونُن برکت هادش. ՝ خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه. اونُن برکت هادش.

شَشمین رو خُدِه بات: "تئی زمینی همه جور جُو`نوری پر وابین" اونچی خُدِه بات هَمون ببا. اون حِونی، خَزنده و حَشره بن. خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه. خوشحال وابا.

پس خُدِه بات " آدمی هُشتن واری دُرُس کرین تا دیمی زِمینی و جُونورُن حُکومت هاکِره"

اونوَخت خُدِه کمی خاکَه وِت، آد´می واری بِسات و ژو تئی زندگی پوف کِردش. خُدِه ژو نُم آدم واشت. ای رَزی مسینی ژو ره فراهم کِرد´ش تا اونجو زَندگی هاکِر`ه و ژو بِپّه.

خُدِه دو داری مَخصوصی مییونی رَزی واشت، اییَه زَندگی دارَه و اینییَه دارَه کو خور و بد بشناسَن. خُدِه آد`می رَه بات کو `مزُونه حا`صلی تَمامی دارون بخورِه، بجز حاصِلی دو دارون کو بَد و خُو مییَم `مکِرَن. اگه حاصلی اون دارین بَخورِه مِمِر`ه

پس خُدِه بات:" خُو نییَه کو آدم تُنیا بَمُنه". چِرَه کو حِوونی منزونِشون اَلَه دَردی خُوری آدمی رَه بین.

پس خُدِه آدمی خُنی کرد. بَد ژو ای پَرَه وِتِش و با اونی جنیکِن بیافریندِش و ژین آدمی گَل بیاردش .

وختی آدمی ژین بدیا، باتش:” اِنَه مو وارییه. ژین نُم جنیکا مِکِرون، `چرَه کو میردی پی وِتَه بِبیچی". انی بالایَه کو میرد هُشتون پییَر و مار پی سیوا مابو و هُشتون جِنین مِماسِه و بَدی ژو، اون دو ای مِبین.

خُدِه میرد و جِنیکن هُشتُن جور بیافریند. ژو به اونُن برکت هادا باتش:" وَچَه دار بَبین و زمین پُر واکِرین". خُدِه ՝بدییا اونچی کو بیافرینچش، خُورَه. خوشحال وابا. هَمه ای انی ششمین رو پئدا بِبِن.

هفتمین رو خُدِه کاری بیافریندی تَم بِکِرد، هفتمین روئی بَرکت هاد`ش و مُقَدّس کِردِش؛ چِرَه کو روزی با کو خُدِه بدی بیافریندیونی، راحَت وابا اِن جور با کو خُدِه دُنیِه مَخلوقاتی بیافریند .

آدم و ژو جِنینَه دِلَه رَزی کو خُدِه ژونه بساتبا، با خوشی مِویرنشون با اِن کو عوری بن، خجالت مِنِشّون. چِرَه کو هَنه گُنا دِلَه دُنیه نییما با اونی دِلَه رَزی چَقِلَه موکّوآششُن و با خُدِه `هکاتی ماکرشُن.

اَمّا ای تیرمَه مَری تئی رَزی دَبا. مَری جِنیکِن پی واپِرسا: "آیا حَقیقت دارِه کو خُدِه شَما رَه باچی حاصلی تمامی اِن دارُن نخورین؟"

جِنیکن جُواب هادا:" هما مِزونین تمامی حاصلی دارُن بَخورین، بجز اون داری کو بَد و خو مییم مِکِره. خُدِه هَمارَه باچی: "اگه شَما اون دارین حاصل بخَورین، یا حتی دَس بَکوئین، مِمِرین".

مَری جِنیکنَه بات:" اِن دورییَه، شَما مَنمِرین. خُدا مِزُنِه وَختی شَما اون دارین حا صِل بخورین، ژو واری بد و خُو مشناسین".

جِنیکن بدیا حاصِلی اون دارین قشنگَه و به نظر خُوشمَزِه یَ. سَرَه کُل کِته و حاصلی دارین بچیندِش و بُخوردش. بد شی دِش و اونی هم بخورد.

نافاغل ژون چَشی واشِن و مُخبری هُشتُن عوری ببن. آدم و ژو جنین تِش هاکرشون با ولگُن هُشتون دَپیچنَن.

بَد آدَم و ژو جِنین خُدِه صدا بشنوئششون کو دَنین رَز رِه مِشا اونون هُشتُن خُدِه پی قائم بِکِرد خُدِه بات:" آی آدم کوجَه دَرِه؟" آدمی جُواب هادا: تَه صدا تئی رزی بشنوئن چون عور بییون، هُشتون قائم `بکِردَن.

بَد خُدِه واپرسا:" کی تَرَه بات عورِه، آیا اون حاصِلی دارین کو باتبابِن نخورا، بُخورچه؟" آدمی جُواب هادا:" اِن جنیکِن کو مو بخشِچَه، اون حاصِل مُندِش" اونوخت خُدِه جنیکن پی واپرسا:" اِن چه کاری بییَه کو هاکِردَه؟" جِنیکن بات:" مَری مو ریب بوکوآت".

خُدِه مری ره بات:" تو لَعنِتیِه. هُشتُن دیمی تِلین مِخیزیا و خاکَه موخو تو و جنیکا هُمدیگرون پی مُتنفر مبین و بینی ته وَچُن و جنیکِن وَچُن دو نیکی مارزون. ای جنیکن وَچَ ته سر موکوتِنِه و تو ژو پاشنَه دِمگِز"

بَدی ژو خُدِه جِنیکِنَه بات:" ته دردی بِزیونی زیاد مِکِرون هُشتون شی خِلی مِگَه و او تَه سر سوآر مبو.

خُدِه میردی رَه بات:" چون جنیکن هکات گوش هاکِردَه و مو پی سرپیچی هاکِردَه، زمین تئی لَعنتی مشو و تو با زحمتی زیادی چی تهیَه مِکَه و آخِر مِمِر و ته تُن مِرگِرده به خاکین" آدمی هُشتُن جنین نُم حِوّا واشت، کو ژو به معنای زَندگی بخشیَه چِرَه کو او مگی تمامی آدَمون مِه بَبو خُدِه ژون با پوستی حِونُن دِپوشنا.

بَدی ژو خُدِه بات:" اِسَه کو آدم هَما واری ببیچی و خُور و بد مِفمه. مَنگی واشت حاصلی زندگی دارین بخوره و تا ابد زَنده بَمونه." پس خُدِه ژون اون رزی قشنگی پی بیرین کِرد ژو کناری سَرین بری رزی، چندی فِریشتهای قوی واشتش کو بخوردی حاصلی زَندگی دارین پی جلوگیری هاکِرَن. .

بَدی سالیانی سالون، آدمی دیمی زمینی زیاد بِبِن. اونی اونقَدِر پَرخاشگِری بِبِن کو خُدِه تصمیم بِت تمامی دُنیه با سِلی زیادی نابود واکِرِه.

امّا خدا نوحی پی راضی با. او میردی عادلی با کو مییونی شَرورُن زندگی ماکِردش خُدِه نوحی هُشتُن تصمیمی پی مُخبر کِرد. ژو نوحی رَه بات کو ای کشتی مَسینی بساز.

خُدِه نوحی رَه بفرما کو ای کِشتی بسازه ژو درازی صِه و چل متر، ژو ور ویستَه هِرَه متر و ژو بلندی سیزده متر و نیم بو. نوح مِگیا ای کِشتی ای هِرَه آشکوئه با سوره دارین چوئی بسازه کشتی مِگیا سَفت و اطاقی زیادی با پنجرُن دِربیش کشتی انی بالا بساتَه مِبا کو تا نوح، هشتُن زِکه زرُن، حِوونون سِلی پی نیاداری هاکِرِه.

نوحی خُدِه پی اطاعت هاکِرد. او و ژو هِرَه پیرُن همن جوری کو خُدِه باتبا کشتی بِساشُن. بِرائی انی کو کشتی خِلی مسین با خِلی بنجیا کو بساتَه بَبو. نوحی ملتی رَه بات کو سِل مِه. شما مگی خُدِه طرف ورگِردین. امّا اونون نوحی هکات بُوور نَکرد.

خُدِه فرمُن هادا کو نوح و ژو زکی چی ای کافی هشتُن و حِوونونه وِگیرَن وَختی هَمه چی آماده ببا. خُدِه نوحی ره بات اِسَه وَختَه تا اون هَشت نفَری، یعنی ژو جنیَه، هِرَه پیری و ژو وَوی تئی کشتی شین.

خُدِه هرجور حِوونی و پرنده، ای جُفت نر و مادِه نوحی رَه وسی کِرد تا تئی کشتی شین و وَختی سِلی در اَمُن دَبین. خُدِه هَف جُف نَر و مادِه کو قُربُنی رَه خوری بِن وسی کِرد. وَختی هَمَه تئی کشتی شِن، خُدِه بَری کشتی دَبِست.

بَد چل رو وارش ای مُته واصل بِوارا، اُوو هَنون زمین پی مُکُلیییَه کو همه چی حتی کوهی بلندی ام دِپوشنش.

هَمه ای جُنبنده ای کو دیمی خشکی زندگی ماکرشُن غیری آدمُن و حِوونُن کو تئی کشتی دَبنِ، بِن پی بِشن. کشتی دیمی اووین رِه مشا و همه چی تئی کشتی، غرق ببییونی پی در امُن بِمُند.

و وَختی وارش بشتا کشتی پنج ماه دیمی اووین دبا، در اِن مُدت اُوو هیمَکتَه. بَد ای روئی کِشتی دیمی کوهی گِنا و بشتا. امّا دنیا هنه تئی اووین دَبا بَدی هِرَه ماهی قله ای کوهُن پئدا ببا.

بَدی چل روئی، نوحی کِلِن وسی کِرد کو بَگرده زمینی خُشکی پئدا کِرِه. کِلِن پر بوکوآت و خشکی پئدا نَکردش.

بَدی ژو نوحی کوتری وسی کِرد. ولی کوتری ام نزونا خشکی پئدا کِره پس نوحی گَل ورگِردا. هفته ای بَدی، کوتری اینی بارَه وِسی کِرد`ش کوتر با ای زِتونَه ولگین وِرگردا. اُوو هیکِتبییَه و خلاشُن و عَلفی کُلَه بوکوآتبا.

نوح ای هفته ای دیگری چش به رِه بِمُند و کوتری هِرِمینَه رِه وِسی کِردش انه باره کوتِر نِرِگردا. اُوو هیکتبییَه و کوتری جائی دیمی خشکی پئدا کِربا.

دو ماهی بَدی خُدِه نوحی رَه بات:" هُمپائی زکه زَرُن کشتی پی بیرین شه وَچَه دار بَبین و زمین پُرواکِرین." پس نوح و ژو زِکی کشتی پی بیرین شِن.

نوح وَختی کو کِشتی پی بیرینِما، جائی قُربُنی رَه بساتش و اون حِوونی کو انی بالا بیاربش، قُربنی هاکِرد`ش. خُدا اِن نوحی کارین پی خوشحال وابا و ژو زِکَه زَرُن بَرکت هادش.

بعدی ژو خُدِه این جور قول هادا "دیگه زمین شرارتی آدمی بالا، با سِلی، لعنت و نابود مناکِرون اگرچه کو آدمی دل زِکندِر پی گُناهکارَه"

پس خُدِه به نِشُنِه ای هشتُن قولی اولمین رُنگین کَمُنه تئی آسِمُنی میّم کِرد`ش هر وختی رُنگین کَمُونه تئی آسمُنی پئدا مِبییَه، خُده و ژو طبابِه ژو قول یه میارشون.

چُندین سالی بَدی تیفُنی نوحی، آدمی بازم زیاد بِبن اونی اینی بارَه هُمدیگرونَه گُنا ماکِرشون چون هَمه با ای زِفُنی هِکاتی ماکِرشُن به جائی کو خُدِه پی فَرمون بَبرن و زمین پُر واکِرَن و بِفاغنیین ای جا جَمه بَبن و مِگیشُن هُشتُونه ای شَری بسازن.

اونی آدمائی غرابی بِن و مَنگیشون با دستوری خُده زندگی بَویِرنَن حتی شرو کِرشن اییَه بُلندَه قَلا بِسازن کو سر به آسِمن دوسینِه. خُدِه بدیا اگه انی گیابیشُن به خشونِتی ادامَه بَدن، گناهی زیادی ماکِرَن.

پس خُدِه ژون زفُنی جورواجور کِرد و اونون تئی دُنیه بفاغِند. شَهری کو آدمُن شرو کربا "بابل" ژو نُم ببا کو به مَنائی "تَلواسَه و بی سَر و سامُنییَه".

خُدِه بَدی چُندین سالون با ای میردی به اسمی ابرامی هکاتی هاکِرد`ش. خُدِه ژو رَه بات:" هُشتُن کییَه و زندگی ای پدری انگار کَه و بَشَه اونجو کو اَ تَرَه مایون. اَ اونجو برکِت تَه مِدون و ته پی ای طبابَه دُرُست مِکِرون. اَ تَه نُم مَسین مِکِرون و همه جا مِفاغِنون. اونائی کو برکت تَه دَن برکت ژون مِدون و اونائی کو ته لَعنت کِر`ن، ژون لَعنت مِکِرون تمامی آدمی دیمی زمینی ته بالا به بَرکتی مِرِسَن."

اَبرامی خُدِه پی بِشنوا. ژو هُشتُن جِنین سارایین، خادمُن و هُشتُن دارایی وِتش و به طرفی کنعانی کو خُدِه ژو نِشون بدِابا، بِشا.

وَختی اَبرام واردی کنعانی ببا، خُدِه بفرما:" هُشتُون دور و ور نیاکَّه تمامی اِنجوهائی کو مِنی به تَه و تَه وچون مِبَخشون." اونوَخ اَبرام دِلَه اون سرزمینی، دَبا.

اونجو ای میردکا دَبا ژو اس ملکیصِدِق کو کاهنی خدائی متعالی با. اَبرامی ژو آخری ای جنگی بِدیابا ملکیصِدِق، اَبرامی برکت هادا و باتش:" خدائی متعال کو آسِمُن و زمین ژوَه اَبرامی برکت هاده." اونوَخ اَبرامی دَس یک، اونچی کو تئی جنگی ژو بِرسابا به ملکیصِدِقی بَخشِش.

چُندین سالی بِویرد. امّا اَبرام و سارائین هَنِه وَچَه نِدِرشُن، خُدِه اَبرامی رَه حکاتی هاکِرد و دوباره وَعدَه هادش کو ای پیر ژون مِبِخشِه و ژو نسلی پی وَچه ای زیادی سرمِکَن کو استرون واری زیاد مبین خُده اَبرامی عادل بِزونا، چِره کو خُدِه وَعده بووِر کِربش.

اونوَخ خُدِه اَبرامی ره پِمُن دِبِست. معمولاً پمُن مگی دو طرف قَبیل کِرَن. یعنی دو طرف مگی هُمدیگرونَه ای کاری هاکِرَن. امّا خُدِه اَبرامی ره زمانی پِمُن دِبِست کو اَبرام خُنی دَبا با اِن حال اَبرامی مِزُنا خُدِه صدا بِشنوئه. خُده بات: " اَ ته وجودی پی ای پیر تَه منخشون و کنعان هَمَه تَه مِدون." ولی اَبرامی هَنِه وَچَه نِدِرد.

دس سالی کو بییمییُنی به کنعانی پی بویرد. اَبرام و سارائِن هَنه وَچه نِدرد بد سارائین اَبرامی جنین ژو ره بات:" اسه کو خُدا اجازَه مِنادِه اَ وَچه ای دربین. اسه کو اَ امیدواری رَه پیر بِبیچون مو کنیزین هاجرین بَبر. تا او بَزُنه مو ره وَچَه بیارِه."

بد اَبرامی هاجرین ببرد. هاجرین ای پیر بِزِند اَبرام ژو نُم اسماعیل واشت. امّا سارائین به هاجرین حسودی ماکِرد. وَختی کو اسماعیل سیزده ساله ببا. خُدِه اینی باره اَبرامی ره حکاتی هاکرد.

خُدِه بات:" اَ خدائی توانائی مطلقیون و با ته پمُن دِمِبِستون." اونوَخ اَبرامی خُده گل سر دیمی خاکین دوسیند. خُدِه بازم اَبرامی رَه بات:" تو خِلی طبابُن پییَه مبا اَ تمامی کنعانی به تَه و تَه نسلی مِدون و همیشه ژون خُدایون. تو مگی تمامی نَرینُن خَتِنَه هاکَه."

تَه جنیَه سارا، ای پیر مییاره کو مو وعده تَه دِچَن. ژو نُم اسحاق وارز. اِ ژو رَه عَد ماکِرون و ژو پی نسلی گُوزی ایجاد مِکِرون اسماعیلی پی ام طبابِه ای گُوزی مسازون. ولی مو پمُن با اسحاقییَه". بَد خُدِه اَبرامی نُم ابراهیم کِردِش، یعنی خِلی طبابُن پییَه. همن طور سارائن اس، سارَه کِردِش کو به معنائی "شاهزادِن" مبو.

اون رو ابراهیمی تمامی نرینُن خَتِنَه هاکِرد. بَدی اییَه سالین وختی کو ابراهیمی صِه سالی و سارا نُوه سالا بییَه سارِن ای پیر بزند. هَمون جور کو خُدِه مِگیا. اونون ژو نُم اسحاق کِرد.

وختی کو اِسحاق به جِوونی بِرِسا. خُدِه ابراهیمی ایمُن بِزما و باتش: "هُشتن تنیا پیری اسحاقی کو دار مو رَه قُربونی هاکَه" ابراهیمی خُدِه پی اطاعت هاکِرد و آماده وابا ژو قُربونی هاکِرِه.

وَختی کو ابراهیم و اسحاق دیمی قُربونگِن مِشِن. اسحاقی واپرسا: " بَبَه هیزم قُربونی ره آمادِیَه، ولی وَرَه قُربونی ره کو؟" ابراهیمی ژو ره بات:" خُدِا وَرَه قُربونی ره آماده مِکِره".

وختی به قُربونگِن برسِن، ابراهیمی هُشتن پیری با رَسونی دِبِست و ژو دیمی قُربونگِن اِندا. ابراهیمی مگیا پیری قُربونی هاکِرِه کو خُدِه بات:" دست نیادار و تَه پیری آسیب نَرِسِنا! اِسَه بَزونِن کو مو پی تَرسی تئی دلی دار. چِرَه کو هُشتُن یِکَّه پیری مو پی دریغ ناکِردَه."

ابراهیمی اون نزدیکی بدیا کو ای قوچ مییُنی بُونُن گیرهاکِرچی. خُدا قوچی به جائی اسحاقی قُربونی رَه تدارُک بدیابا. ابراهیمی با خُشحالی قوچی پیشکشی خُدِه کِرد.

اونوخ خُدِه ابراهیمی رَه بات:" اونجو پی کو حاضر به هُشتون هَمِه چی، حتی یکّه پیری مو بخش، اَ قول تَه مِدون کو ته به برکِت بَرِسِنون ته نسل اِستِرون پی ویشتری مبو. انی بالا کو مو پی اطاعت هاکِرچَه تمامی اقوامی زمینی ته پی بَرکِت مِرِسن.

وَختی اِبراهیم به پیری مِر`سه و ژو پیر اِسحاق بِه جِوونی، ابراهیم هُشتُن ای خدّامی، پییر و مار سرزمین وِسی مِکره تا اِسحاقی رَه اییَه جِنییَه بیارِه.

بَدی ای سَفری طولانی به جائی مِرِسه کو اِبراهیمی پییَه و مِه زَندگی ماکِرچی شُن خُدا خدّامی بِه طرفی رِبِکِن کو ابراهیمی بِرارزییِن زیا بییَه وِسی مِکره او ابراهیمی برارزیِن زیا بییَه.

ربِکِن قَبیل کِرد کو هُشتُن پییر و مار اِنگار کِرِه و با اسحاقی خُدّامی کییَه بَشو. وَختی بِرِسن، آنی اِسحاقی ژین ببرد.

بَدی مدتی درازی ابراهیم بمرد. خُده پِمُنی بالا کو ابراهیمی رَه د`بسبش بِه اِسحاقی بَرکِت هاد`ش. ای وَد`ه دِلَه اون پِمُنی اِن با کو ابراهیمی نسل نهایت نِدِربیش، امّا رِبِکا مَنِزونِش وچه دار ببو.

خُدِه اجازَه هادا با اِسحاقی دائی، رِبکا دوگول امیدواری دربیش. اون دو وَچه قَبلی بزیُنی، رِبِکِن دِلَه تِلین، دونیکی بِن. هَمِنی بالا، ربکِن خُده پی واپرسا.

خُدِه ر`بکِنَه بات:" تو دو پیری مِزَن. هرکومُنُن پی ای طِبابَه دُرُس مِبو کو هَمیشَه دونیکییَن امّا کسین پیری طِبابَه، مسین پیری طِبابِه پی اطاعت ماکره"

وختی کو ربکِن پیری به دُنیا اِمِن، اولمین پیر سُرخَه دیمَه با و ژو تُن پُری مییُن بِن. اونی ژو نُم عیسو واششُن. بَد دُمین پیر کو عیسوئی پاشنَه ژو تئی دَستی دَبا بِزا. ژو نُم یعقوب واششُن.

اون دو وَشکی مَسین بِبِن. عیسوئی مِگیا شیکار بَشو. ولی یعقوب کییَه نشین با. رِبِکِن یعقوبی مِگیا، ولی اسحاقی عیسوئی مِگیا.

ای رو عیسو کو خِلی وَشُن با، شیکاری پی وِرگِردا. عیسوئی یعقوبی رَه بات:" خواهش ماکِرون کَمی هُشتُن چی مُندِه" یعقوبی بات: " اوول قول مُنده کو هرچی اِنی بالا کو اوول بِزِچه، تَه مِرِسه مو بَخش" پس عیسوئی قول هادا کو تمامی امتیازاتی اوول بِزییُنی یعقوبی بَخشِه بَد یعقوبی پِندیکَه چی عیسوئی دا.

وَختی اِسحاقی مِگیا هُشتُن بَرکت عیسوئی دِه رِبِکِن با حیلِه یعقوبی، عیسوئی جا، اسحاقی اطاق وسی کِردِش اِسحاق پیر بِبابا و ژو چَش دِمِنِکِت، یعقوبی، عیسوئی هَلِه تُن کِرد و هُشتُن دَست و گِریَه با بُزین پوستی دِپوشِنا.

یعقوب پیر گل بی یِما و باتِش: " اَ عیسواون، بییمیچون بَرکِت مُنده." وختی اسحاق بُزین می لمس کِردِش و هَله بوئی واچیندِش، فکر هاکِردِش عیسو ژو گَل بییِمیچی، بَر کِت ژو دِش.

عیسو یَعقوبی پی مُتَنِفِر با، چِرَه کو حقی اوول بِزییُنی و ژو بَرکِت ژو پی بِدزدا بِش پس دوزی هیچیندِش، وختی اسحاق بِمِرد. یعقوبی سَرخُس کِرِه.

امّا رِبِکا مُخبر بِبییَه. او و اسحاق، یعقوبی به جائی دیری، رِبِکِن آدمُن گَل وِسی کِرشُن.

یعقوبی چُندین سالی رِبِکِن خویشُن گَل زندگی ماکِرد. هَمَن وختائی جنییَه بِبِردش و دووازده پیری و اییَه دوته پئدا کِردِش، خُدِه مالی زیادی یَعقوبی بَخشا.

بَدی ویس سالُن دیری کییَه پی تئی کَنعانی، یَعقوب با هُشتُن زِکَه زَرون، خدّامُن و تمامی گَلِه ورگِردا اونجو.

با اِن حال یعقوبی خِلی تَلواسگی دَرد. چِرَه کو فِکر ماکِرد`ش عیسو هَنِه مِگش ژو بُکشِه. اِنی بالا قسمتی گَلِه به حسابی پیشکشی عیسوئی رَه وسی کِردِش. خدّامی کو گَلَه ببربِش، ژو رَه باتِش: "اِن حَشَم ته خدمتگزاری یعقوبی پیشکشی کِرچی او به هَمَن رِکی مِه انجو.

امّا عیسوئی منگیا کو یعقوبی آسیب بکّوئه وَختی ژو بِدیش خِلی خُشال وابا. یعقوبی در صلح و آرامشی دِلَه کنعانی زندگی ماکِرد. بَد اِسحاق بِمِرد و یعقوبی و عیسویی ژو چالَه کِرد پِمُنی کو خُدِه اِبراهیمی رَه دِبسبا، بَدی اسحاقی، یعقوبی برسا.

بَدی چُندین سالُن ، وختی کو یَقوب پیر ببا یوسفی کو هُشتن پیریَ خلی مگیش ، وسی کِردُش تا هُشتن برارون پی کو گَله.

مَچارنشُن خَبری بیارِه، یوسفی بَرِه ژو پی مُتَنَفر بِن چَرهِ کو یقوبی ژو ویشتَری مَگیا ، یوسفی ام تئی خُنین بدیابا کو بِرارون سَر حُکو مِت ما کِرِه . بَدی کو یوسف بِشا بِرارون گَل اونُن ژو بدزدا و تاجرُن اِروششون.

قبلی اِنی کو یوسفی بِرِه کیَه بَرسَن، ژو شوی تِکِه بِ کِرشُن و دیم بُزین خین دو پا شِششون و یوسفی ردا پییر مارِنِشُن تا خیال هاکِرِه ای حِونی وَشی ژو بُکُشچی بَد یقوب دلگیر بِبا .

تاجرُن ژو ببرد مصر مصر ای سرزمینی گُوزی و قدرتمندی با کو کناری رودی نیلی واقع بِبابا اونُن ژو بِه ای آدمی گَتِه ای بِروتبیشُن کو دولتی با یوسفی هُشتُن اربابی خُو خِتمِت ها کرد خُدِه هم بَرکت ژو دا.

اربابی جِنین ام تِش ما کِرد کو با یوسفی هُم خُسِه، وَلی یوسفی شُونَه خالی ما کِرد کو خُدِه گَل گناه ناکِربیش بَد اون جِن یِکن اوقات تَل ببا و تُ مِتی ناحَقی ژو کوا تِش کو ژو بِگیششتُن و زیِندُن کِرشُن وَلی یوسفی ت ئِی زیندُنی خُدِه یِه ناکِرد خُدِه بَرکت ژو دا.

بَدی اِنی کو دو سالی بویرد یوسف هَنِه زیدُن دَبا، هر چی کو بی گُناه با ایِیه شو فرعونی (مصری هُشتن پادیشاهی ره فرعونی مایَن (ایَیه خُنی بدیا کو ژو خُنیِ مخشوش واکَردِش ژو هچ مُشاوری نَزونا با کو ژو خُنین وَجَه چیچییِه.

چِرَه کو خُدِه توانایی ای وَجی خُنین ، یوسفی دابش فِرعون زیندُن پی یوسفی گیِش تا ژو خُنین وَجَه چیچییِه ، یوسفی ژو رَه بات خُدا هف سالی حاصلی مُکفی مادِه ، امّا بَدی ژو هَف سالی قَطی مِبو.

هَنون فرعونی دیم اثر واشتِش کو یوسفی بدَی هَشتن قدرتی قرار بِدش.

یوسفی مِلتی رَه بات کو ت ئِی هف سال فراوانی موادی غذاتی انبار کِرَن، بَد وختی کو هف سالی قطی بِبا یوسفی اون مَصول مِلتی مروتَ تا خوراک به اِندازِه ای کافی در بیشُن.

قَطی وخشکسالی ای زیادی، نَه فقط مصر بَلکِش کنعُنی ام، جایی کو یَقوب و ژو زِکی زندگی ماکرشُن بِگیتِش.

پس یَقوبی هُشتُن مَسینه پیرُن وِسی کِر دَش مِصر تاچی تَییهَ کِرَن وَختی یوسفی گَل بَرسِن تاجی ژو پییاگِیرَن ژو نشنا سِشُن ولی ژو اونون بشناسا.

یوسفی اِن دیم اون دیم بِبیونی بِرارون بِزمِش بَد ژُنه باتِش اَشَما بِرِه یو سِفون نَتِرسین شَما در حَقی مو بَدی ما کِرچیتُن امّا خُدِه شَما بَدی بِه خوری تَبدیل کِرد بِن مِصر زَندگی ها کِرین . اَ مِزُنون اِنجو هَمِه چی شَما زِکه زَرونه فراهَم کرون.

یوسفی بَره ورکردن کییه و خبری زنده بی یُنی یوسفی پییرَه باششُن او خُلی خُشال وا با.

اگر چه یعقوب کُچین و پیرَه میرد بِبابا با زِکَه زَرُنِ بشا دیمی مِصرو با هُمدیگرُن زندگی هاکرشُن یَعقوبی کو مِگیا بَمِره، همه ای هُشتُن پیرون بَرکت هادش.

عَد و پیمُنی کو خُدِهِ ابراهیمی ره دِبِسبا بَدی اِسحاقی به یَعقوبی و بَدی ژو به دُوازه پیرُن و ژو زِکَه زَرُن بِرِسا. نَسلی دُوازده یَعقوبی پیرون پی طبابِیی اِسرائیلی سَرِکت.

وَختی که یَقوب بِمِرد. تمامی ژو اَتَه ایالی مِصر بُمندینِ سالیانی زیادی اونی با زَکَه زَرُن اُنجو زندگی ماکرِشُن و وَچِه سر ریششُن، مِصر یُن ژُن ایسرائیلی خطاب مِکَرد.

بَدی چُندین سالُن ایسرائیلی زیاد ببابِن مِصری یوسِفی و ژو کُمِکهائی کو ها کربِش یه واکربیشُن اونی ایسرائیلیون پی مِتِرسِن چِرَه کو اونی خِلی زیاد بن پَس فرعونی کو اون زَمان تئی مِصری حُکومِت ما کِرد ایسرائیلیون ، مصریون بَردَه کِربا.

مِصریون، ایسرائیلیون کاری مِت. ژُن وادا به بِساتی کییُن و حتی مَسینه شَرُن کِرشُن کاری سختی پی ژُن زندگی زَ غ ون ببا با ولی خُده بَرکت ژُن دا و صاحبی وَ چُن بِبَین.

فِرعونی بِدیا کو اِسرایًیلی وَچه زیاد مییارن پس به هُشتن طِبابِه دستور هادِش کو تِمامی ژُن نرینهَ وِچُن کو مِزَن تئی نیلی ریژَن و بِکُشَن.

تا انی کوایئه ایسرائیلی جنیکِن ای پیر بِزَند او و ژین شی تا مزونششُن وَچه قائم بِکَرشُن.

وَختی کو دیگه نزون شُن وَچِه قائم بَکَرن برائی اِنی کو ژو نکُ شَن. وَچه تئی ای سَبه اندشُن و تَئی لِلَه زاری کِناری نیلی واششُن ولی ژین مَسینَه خواکَر دیری پی نیا مِکَرد تا بِنه وَچه رَه چه مِویِرِه.

فرعونی دوتِر سَبَه بدیا و تَئی نیا مِکَردش وختی وَچِه بدیش، ژو به عنوانی پیری قبیل کردِش ژین ایسرائیلی جنیکِن اِستخدام کِرد تا شِت وَچه دِه. غافل انی پی کو جنیکا وَچه مه بییَه وختی ژو مار وَچه شِت پی بتِ ژو فرعونی دُتِر دِش. ژین وَچِه اس موسی واشت.

وختی کو موسی گُوز بِبا، ای نَفِر مِصری بدیش کو ای برده ای ایسرائیلی مِروِستِه ، موسهِ تش هاکِرد هُشتن ایسرائیلی بِرار ژو دس بیرین بَرسِنه.

موسهِ فک ماکرد هِشکین ژو مِنِنِه، اون نفر مصری بُکُشتِش و ژو جنازه قائم بِکَردِش. ام ا ای نَفری ژو بدیا.

فرعون مخبر ببا و تِش هاکِردش موسهِ بَکُشِه ام ا موسی بوریت بشا بیابُن. فرعونی سربازُن نزونا ژو پئدا کِرَن.

موسی تَئی بیابُنی، دوری مِصری چوپ ونی ماکِرد ژو ای جنیکن تئی اون سرزمینی بِبِرد و صاحبی دو پیرون ببا.

ای رو کو موسی هُشتن جِنیَه پیر گَله مِپش ای بونَه بدیش کو بَل بچِی. ام ا منسوزیه جلو شاکو بَفِ مِه ژو عِل ت چیچیَه وَختی موسی بونِه جلو شا، خُدِه مَیونی بونِه چی ندا هادِا هُشتن لَلِکِه بووژ، اُنجو کو هِشتِه مُقَد سَه.

بَد خُدِه بات مو ویری کوته طبابه تئی مصری بدِیچی بدیچَن اَ تَه فرعونی گَل وِسی مِکِرون تا مو قومی بَردِگی مِصری پی بیرین اِور اَ کنعان ژُن مِدون. سَرزِمینی کو ژو وَده ابراهیمی، اسحاقی و یعقوبی هادابیچَن.

موسِه بات. اگه مو پی واپرسشون کی تَه وِسی کِرچی؟ چیچی بایون؟ خُده بات: دَرون اونکی دَرون. اونونَه با «دَرون» مو شَما گَل وِسی کِرچش. دیگر ژُنه با کو اَ یَهُوَه شَما پیرون ابراهیمی، اسحاقی و یعقوبی خدایون مو اِس تا اَبد هَمِنَه.

موسِه منگیا فرعونی گُل بَشو چِره کو مترسا نزونه خو هکاتی هاکِره بَد خدا موسِه بِرار، هارونی وسی کِردش تا ژو کمک هاکِرِه.

خُدِه اِن هُشتار موسِه وُ هارونی دا کو فِرعون سَقطه سَرَه موسی وُ هارون، فِرعونی گَل بِشَن و باششُن اِن تَرَه خدا ئِی ایسرائِیلیون پِغُمَه. موطبابِه وِلواکَه تا بَشین فِرعونی ژُن هَکا تُنَه تَوجُهی ناکردو عوِضی آزاد واکردی بنی ایسرائِیلیون، اونون مجبور کَردش کو هرچی سَختری کاریِ هاکِرَن.

فِرعونی هَمَن جور آزاد واکِردیونی ایسرائِیلیون پی سرپیچی ماکَردَش هَمِن خاطِر خُدِه دَس بِلِه ای وَشِتناکی مِصری سَر نازل کِردش ان بلائِون پی خُدِه فِرعونی نَشون بَدا کو ژو زور فرعون و هَمه مصری خُدِیون پی ویشتَریَه.

خُدِه رودی نیلی ا وُین تبدیل به خینی کرد. امّآ فِرعونی هَمَن جور، ایسرائِیلیون وِل ناکَردِش.

خُدِه تَمامی مصر پُری وَرزُغون کرد. فِرعونی موسِه پی گیا کو وَرزُغون مصر پی وِروِنِه امّآ وَختی کو وَرزُغی وِرکَتین فِرعونی دِل سَقِط تری بِبا و ناشتَش کو اونی مصر پی بیرین شین.

بَدی ژو خُدِه بلائِی پَشون و بدی ژو بلائیِ مَقِسُن وَسی کردش. فرعونی موسِه و هارونی رَه بات کو اگه اِن بلا بِن پی بَبَرن، مارزِه تا مِصر پی بَشین وَختی کو موسِه داهاکَرد، خُدِه اِن بلا رَفَه کرد امّا فِرعونی دِل سَقِط تری بِباد و ناشتِش اونی مِصر پی بشین.

بَدی ژو، خُدِه کاری هاکَرد کو پاکّی حیونی کو مِصریون بِن دَبن مریض بَبین و بَمَرَن امّا فِرعونی دِل سَقِط وابابا و اِنه بارَم اونون ناشتَش کو بَشین.

امّا فِرعونی دِل سَقِط وابابا و اِنه بارَم اونون ناشتَش کو بَشین خُدِه موسِه رَه بات تا مُشتی خاکَستر وِرَن و فرعونی گَل هِوا دوپاشین وَختی موسِه اِن کاری هاکِرد، تمامی مِصری به غِری ایسرائِیلیون کورِکی بیرین کَرشون امّا خُدِه فِرعونی دِل سَقِط واکَرد و فِرعونی ناشت کو اونی بَشین.

بدی ژو خُدِه تییِرگین بلا وِسی کرد و ویشتِری حاصل و هر جُنداری کو دَبِن، بِن پی بِبِردش اونوخت فِرعونی، موسِه و هارونی گیا و باتِش: «مو اِنَه بارَه گُنا هاکِرچَن، شما آزادین کو بشین» بَدی ژو موسِه دا هاکِرد و تییِرگهَ بِشتِیَه.

ولی فِرعونی باز گناه هاکِرد و هُشتون دِل سَقِط واکِردِش و ناشتِش کو ایسرائِیلی آزاد وابین.

بِنابِرانی خُدِه سِلی مَلُّغُن به طرفی مِصری وسی کِردِش اونی تمامی حاصلی کو بلائِی تییرگین پی بِمُندبا بُخُرشُن.

بَدی ژو خُدا بلائی تاریکی وِسی کرد، کو هِرَه رو بِنجییا همه جا هَنون تاریک وابابا کو مِصری مَنِزُنِشُن کییَه پی بیرینیِن امّا جائی کو ایسرائِیلیون زندگی ماکِرد، روشن با.

حتی بَدی اِن نَه بِلِا، فرعونی ، ایسرائِیلیون ناشت کو بَشین چِره کو فِرعونی گوشی وا نَبِن خُدِه تصمیم بِت تا آخرین بلا وسی کِرَه اِن بلا باعث بِبا کو فرعون هُشتُن تصمیم عالیش واکِرِه.

خُدِه موسه و ها رونی، فرعونی گَل وَسی کِردِش تا ژو رَه بایَن ایسرائیلیون آزاد واکَرِه اونون فرعونی اخطار ها را کو اگه ایسرائیلیون را وِل ناکِرَه خدا تمامی ژُنَ نَرینُن و حتی حِوناتی مصری نابود ماکِرَه وختی فرعونی اِن بِشنوآ بوور نَکردش و بازم فرمُنی خُده پی سَر پیچی ها کَرِدش.

خَدِه اونونَه کو ژو رَه ایمُن دِرشون، اییَه رِه ژون پَرُن اِنَدش تا نَرینه اِن بلا پی جُن بیرین بَرِن هر خانواده ای مِگیا ای وَرَه کو بی عیب بو قُرُبنی هاکِرد.

خُدِه ایسرائیلیونه بفَرما تا وَرِه خین دوری سَرین بری دومالِنَن اونی باید وَرِه گوشت برِیُن مِکَرشُن و با نونی بی خَمیری تُرشی آنی موخور شُن. خُدِه ژُنَه بفرما تا اماده وابین کو بَدی بُخوردی اونی، آنی مصر پی بَشین.

ایسرائیلیون تمامی خُدِه دستورات به دقّت انجام بِدا هَمُنه شو، شو کو دوعدلی بییَه ، خدا مصر پی رد با وُ تمامی مصریون ارشِده نَرینُن بِن پی بَبِردش.

خُدا تمامی ایسرائیلیون کییِه کو خین ژُن بَری نِشُنَه دِرش رَد مِبا تمامی اونی کو دَنین کییَه دَبِن وَرِه خینی بالا در اَمُن دَبِن.

امّا خدا کناری اون مِصریون کوبه خُدِه ایمُن ندرشُن و ژوتئی فرمُنی دِنِ بِن رَد مَنِبا و تمامی ژُن اَرشده نَرینُن بُکُشتِش.

مِصریون اَرشده نَرینهِ پاکّی کُشته بَبَن فرعونی ارشده، پیر دِگیته تا غلامی اَرشده پیر کو زینُدن دَبا مصری خیلی غصه پی بورمَه و زاری ماکِرشُن.

فرعونی هَمُنه شو موسِه و هارون گییش و ژُنه، باتِش «ایسرائیلیون وِگیرین و تُند مصر پی بَشین» مصریونم سِتیجَه بِت کو هر چی رِکتِری اونجو پی بَشین.

اونی دیگر بَردَه نَبِن و به طرفی سرزمینی موعودی مِشِن مصریون اونچی کو اسرائیلیون ژُن پی گیا، نقرِه پی، طلا و اونچی قیمتی با ژُن بَخشِششُن بعضی اون قومیَم کو به خُدِه ایمُن اِور بی شُن همپائی اونون مِصر پی بِشِنو.

اییَه اِستینَه ابری پی دِلَه روزی واییَه اِستینَه آتشی پی دِلَه شووین، ژُن، جلو رِه مِشا. خُدِه حضور، دِلَه اَبر و استینین با ژُن دبا و ای مُته واصِل تئی سفری ژُن، هدایت مِکَر دِش. تُنیا کاری کو مگیا اونی هاکِرَن اِن با کو ژو پَشی بَشین.

بَدی مُدّتی کَمی فرعون و ژوطبابَه، هُشتُن کارین پی پشیمُن وابِن و اسرائیلیون تعقیب بِشن، تا اینی باره اونون بَردَه کِرَن خُدِه ژون نظر آلیش واکرد تا نشون بَدِه تُنیا او خدائی راستینِکییَه، و مِلت بَلّی ببو کو یَهُوَه، قوی تری فرعونی و مصری خدایونَه.

وختی ایسرائیلیون مِصری سِپا بدشیُن، متوجه بِبَن کو مییونی در یائی سرخی و سپائی فرعونی دُومَه کچن. اونی خِلی بترسِن و وسِه بِشِشُن: «چِرَه مصر ترک بِکِرمُن؟» «هَمه رِکَه مَمِرین!».

موسِه ایسرائیلیون بات: «نَترسین! خدا آرو شما بالا مِجِنگِه و نجات پیدا ماکِرین.» بَدی ژو خُدِه موسِه رَه بِفرما: «ایسرائیلیونه با کو به طَرفی دریائی سُرخی حرکت هاکِرَن».

بَدی ژو خدِه اَبری اِستینَه حَرکت بِدا و اونی میُنی بنی ایسرائیلی و سپائی فرعونی قرار بِدا، تا مصری سربازی دیگه نَزونن اونون بِنَن.

خُدِه موسِه رَه فَرمُن ها را کوهُشتن دستی ژُوری دریائی بلند واکِرِه. بَدی ژو خُدِه ای وا وسی کِردش کو دریا ناتِلینگ بَبو طوری کو اییَه رِه دِلَه دریائی وا بِبییَه.

پس ایسرائیلی در حالی کو ژُن دو وَر دِزاری اووین دَبا مییونی دریائی پی هُشتُن رِه اِدامَه بِدِشُن.

بَدی اونی خُدِه ابری اِستینَه وِت تا مصری بَزُنن اسرائیلیون بوریت بِنَن پس مصریون تصمیم بِت کو اونون تعقیب کَرِن.

بنابراِنی اونی دمبالی ایسرائیلیون دِلَه دریائی شِن، امّا خُدِه مصریون به وَشت وِند و کاری ها کِردِش کو ژُن اِرابه گلی دِلَه دوومونَن. اونون وَسِه بِت: «بُوریژین چِرَه کو خُدا اسرائیلیونَه طرِف مِجِنگه.»

بَدی اونی کو ایسرائیلی به سلامتی اون طرفی اُووین بِرِسِن، خُدِه موسِه رَه بَفرما: «اینی باره هُشتون دَستی به طرفی دریائی دِراز واکَه» وختی ژو اون کاری ها کِرد، اُوو سَری مِصریون و ژُن اِرابُن سَر ریژییَه و همَه تئی دریائی غرق بِیِن.

وختی ایسرائیلیون فِتَه فی لَه وابیُنی سپائی مصریون بِدیا، به خُدِه اعتماد ها کِرشُن و بوور کِرشُن کو موسی، پیغمبری یَه کو خُدِه جانب پی بییمیچی .

ایسرائیلی خِلی خُشال بِن، چِرَه کو خُدِه اونون بَردِگی و مرگی پی نجات ها دابا. اِسَه اونی آزاد بِن کو خُدِه مپرستِن و ژو پی پِرُوی هاکِرَن. ایسرائیلیون سرودی زیادی، آزادی رَه بسا بیشُن و خُدِه ستایش هاکِرشُن، کو اونون لشکری مصری دستی پی خلاص واکِردش.

پس خُدِه به طِبابِه فَرمُن ها دا، کو هر ساله اِن واقِعَه جِشنَه بَرَن و یِه اِوِرَن کو خُدِه چطور مصریون شیکست بداو قومی ایسرائیلی بردگی پی آزاد واکِروچِش. اِن جِشنَین اِس پِسَخ واششُن. اونی هر ساله با بریُن کِردیُنی وَرِه ای قربُنی، با فطیرین،اون جَشنه مششُن.

بَدی کو ایسرائِیلی طِبابَه دریائِی سُرخی پی بیرین شِن، خُدِه اونون به طرفی کوهی سینِه هِدایِت هاکِرد. ینی همُن کوهی کو موسِه بُوونِه ای بَل بِتَه ژو دیم بِدیَبا بَدی ژو، طِبابَه ژیری کوهی اُردو بوکوآششُن.

خُدِه موسِه ره و ایسرائِیلیونَه بِفِرما:«شَما مِگی هِمیشه مو پی اِطاعِت هاکِرین وعَدی کو شَما رَه دِمِسِتون وفادار بین» اَگه اِن کاری هاکِرین، مو رَه مِلکی خاصی مَملِکِتی کاهِنونو اُمِّتی مُقدِّسی مِبین.

ملتی هِرَه رو هُشتُن آماده واکِرشُن کو خُدِه رَه دیدِنا هاکِردن. بَدی ژو همپائِی دَرقه بَرقین و دی و صدائی بلندی شِپوری قُله ای کوهی سینِه ژیری اِماموسی تُنیائی ژوری کوهی شا.

بَدی ژو خُدِه اونونُه پیمُنی دِبِست و باتِش اَیَهُوَاُن تَه خُدا، کو ته اسارت پی و بَندِگی ای مِصری پی سیوا واکِردِش اینی خُدِه غِری مو نَپرِستا.

بُت نِسازا و ژین نَپرِستا، چِرَه کو اَ یَهُوَه، مِگی ته تُنیا خُدا بین مو. نُم بی حُرمِت نَکِرا و هُشتُن روز و شُو مقدس. دِربیت تَمامی هُشتُن کاری تئی شَش روئِی انجام بَدِه، چِرَه کو هَفتِمین روز مِگی راحِت با و مُو یَه اِور.

هُشتُن پییِرَ مار عِزِّت نیادار قَتل ناکِردا، بی صورِتی ناکِرا، دُزدی ناکِرا و دوری نِوا چَش بِه مالی و هُمسیِه جِنین نِدرِبیت.

قانونی کو خُدِه اونون دابا؛ طِبابِه قَبیل کِرد؛ پیروی هاکِرَن اونون قَبیل کِرد کو فَقِط مالی خُدِه بین و تُنیا ژو بَپرِستِن.

خُدِه ایسرائِیلیونَه بِفِرماکو م سینَه چادِری(ملاقاتی چادِری) بَکُّواَن. ژو دستوری بوکّواتییونی چادری با همه ریزه کاری و اونچیزی کو مِگی دِلَه اونی قرار بَره هادا. ژو دستور هادا مسینَه پَرَدَه بِسازَن کو چادِر به دو قسمت کِرِه. خُدا پَشی پَرَدَه رَبا تُنیا مَسین کاهِنی اجازه دِرد کو دَنین اطاق، خُدِه گَل بَشو.

طِبابَه مِگی جائی قربُنی جلوئی چادِری مُلاقاتی بر پا کِرَن. هر کین شریعتی خُدِه پی وللِنگ، موکواَتِش مِگیا ای حِونی بیارِه جایگائی قُربُنی ای کاهِن مِگیا اون حِوُن بَکُشِه اونی به عُنوانی قُربُنی خُدِه رَه، جائی کو قُربُنی بَسوزِنِه خُدِه بات کو حِوُنی کو قُربُنی بِبیچی، گُناهی اون نفِری دِمِپوشِنِه اِن طور با کو خُدا ژو گُنا نادیده مِرِه و اون خُدِه دیدی پی پاک به حساب مِه خُدِه موسِه بِرار و ژو نَسل انتخاب کِرد، تا ژو کاهِنی بَبین.

بَدی ژو خُدِه دَس فَرمُنی دیمی دو سُنگُن بِنِوشت و موسِه دِش خُدِه به قومی قانونائی دیگِری هادِش تا اونون پی پِیرِوی هاکِرَن خُدِه وَده ها داه اَگِه اون قانونُن پی اطاعت هاکِرَن بَرکت ژُن مِدِه و ژُن مِدا نیاداری ماکِرِه ولی اَگِه سرپیچی هاکِرَن ژُن تَمبیی مِکِرِه.

موسی چُندین رو ژُوری کوهی سینه بِمُند و خُدِه رَه هَکاتی هاکِردِش ملت اِنقِدِر چَش بِه رِه بِمُند تا وِرگِردِه، هِالک بِبِن در نتیجه طِال بیارشُن، هارونی گَل و ژو پی گییِششُن تا ژُنَه بُتَه بسازِه، تا به جائی خُدِه بَپرستَن . اِن طور با کو گُنائی وَشِتناکی دِر حقی خُدِه هاکِشُن.

هارونی اییَه طِلائن بُتَه گورِن واری بِسات. مِلِّتی وَشیُن واری بُتین مِپرِستُشُن، و ژینَه قُربُنی ماکرشُن. خُدا اِنی بالا ژُنَه تَری کِت و موسِه رَه باتِش مِگَن ژُن فِتَه فیلَه واکِرون. امّا موسِه خُدِه پی گیا کو اِن کاری ناکِرِه خُدِه موسه دا بِشنوآ و اونون فِته فیلَه ناکِردِش.

وَختی کو موسی کوهی سینِه ژیری اِما، دو تَختَه سُنگی کو خُدِه دَس فَرمُنی دیم بِنِویشبا ژو دَس دَبِن. وَختی کو بُتَه بِدیش هَنون بَل بِتِش کو سُنگی زِمین کوآتِش و بِشکِتِش.

بَد بُتَه بِسوزِنِش و پیلی پیلی کِردِش، تا گَردین واری بِبییَه گَردی دِلَه اووین ریتِش و مِلِّتی وادار کِردِش تا واخُورَن. خُدِه بلائِی ژُن سَرِوِرد کو خِلی بِمِردین.

موسِه به جائی اون تَختَه سُنگُن کو هُشتِرَه بِشکِتبِش، اینی تَختَه سُنگی دَس فَرمُنونِه بِتِراشتِش . بَد اینی بارَه ژوری کوهی شا و برائِی بَخشِشی گُناهُن دا هاکِردِش خُدِه موسِه دا بِشنوا و اونون بِبَخشِش موسِه با دَس فَرمُنون کو خُدِه دیمی تازه تَختَه سُنگُن بِنِویشبا کوهی پی ژیری اِما بَد خُدِه اونون کوهی سینِه پی به طَرِفی سَرزِمینی مُوعودی هِدایِت هاکِردِش.

بَدی اونی کو خُدِه طِبابِه، قانونی شَریعِتی پی مُخبِر کِردِش اُنون به طرفی کوهی سینِه هدائِت هاکِردِش اُنون مِگیا به خاطِری عَدی کو با خُدِه دِبِسبیشُن قانونی شریعِتی پی اطاعِت ماکِرشُن خُدِه مِگیا کو اُنی به سَرزِمینی موعودی، یَعنی کَنعان بَرِسَن خُدا جِلو جِلوئی اُنوُن دِلَه اَبری اِستینین مِشا و مِلِّتَم ژو دِمبال مِشا.

خُدِه به ابراهیمی، اسحاقی و یعقوبی قُل هادابا کو سرزمینی موعودی ژُن وَچُن مادِه ولی اُون زَمُن خِلی قبیله اُونجُو زندِگی ماکِرشُن کو اونونَه کَنعانی ماششُن کَنعانی خُدِه پی پِرُوی مِناکِرشُن و ژو مَنِپرستِن اونون دورینِکی خُدُن مِپرِستا و کاری شَرَّ شوری ماکِرشُن.

خُدِه ایسرائِیلیونه بِفِرما: «بَدی بِرِسیُنی بِه سَرزِمینی موعودی مَگی هُشتُن کَنعانییُن شَرّین پی خِلاص واکِرین اونونَه صُلَه ناکِرین، اونجُو پی جِنییَه نَبِرین شَما مِگی تمامی ژُن بُتی بِشکِنین نَتیجِه اِن دَستُوری اِنَه کو مُو جا بُتی مِپرِستَن.»

وَختی ایسرائِیلیون به مَرزی سَرزِمینی کَنعانی بِرِسِن موسِه هَر طِبابِه پی ای نَفِر، دُوازده میردی اِنتِخاب کِردَش ژو بِرائی جاسوسیای سَرزِمینی کَنعانی چاره ای ژُن یِه بِدِش ژُن پی گییِش تا واپِرس وازُن هاکِرِن کو کنعانی قولِّریُن یا بیجونُوکییَن.

اون دُووازده میردی چِل رو تَمامی کنعان قِبِر کِرِشُن و وِرگِردِن اونون قومی ره بات: «کنعان سرزِمینی حاصِلخیزییَه و حاصِلی زیادی دارِه،» امّا دَس جاسوسُن بات: «ژُن شَری مَکِمیاِن امّآ ژُن آدمی قولِّریَن اگه ژُنه حِمله کِرین. بی گَمُن هَما کُشتَه مِبین.»

اونوخت دو جاسوسی دیگری کو ژُن نُم کالیب و یوشع با، باششُن : دُرُسته کو کنعانی بُلِندتِر و قویتری هَمایَن،«ولی شَکَه ناکِرین کو هَما مِزونین ژُن هُم اِشکِنین! چِرَه کو خُدا هَما رَه مِجِنگه.»

امّآ طِبابَه یوشع و کالیبی هِکاتی گوش نادِشُن با اوقات تَلی موسِه و هارونی رَه باششُن چِرَه هَما اِن جائی هولناکی بیارچیتُن ؟ هَما مِگیا مِصر بَمُونین اَگه اون سَرزمین بَشین، تئی جَنگی کُشتَه مِبین و هَما جِنییَه وَچُن بَردکی مِبِرَن اونون مِگیا اینی رَبِر انتخاب کِرَن تا ژُن وِرگاردِنَن مصر .

خدا اِن مِلتی هکاتُن پی خشمگین ببا و بِشا دِلَه چادِری مُلاقاتی و باتِش : «شَما نِسبِت به مُو شاخَه شُنِه مِنجین، پس شما همه دِلَه بیابُنی سرگِردُن مِبین. هَمَه آدمی ویس سالهَ به ژوری، غِری کالیب و یوشع، دِلَه بیابُنی مِمِرَن و هِچ وَخت به سرزِمینی موعودی مَنِشین.»

وَختی خُدِه اِن هِکاتی بِشنواِشُّن، هُشتُن گنائی پی پَشیمُن وابِن و تصمیم وِششُن کنعانییونَه حِملَه کِرَن .موسِه هُشتار ژُن دا کو نَشین، چِرَه کو خُدا با اونون نییَه .امّا اونون موسِه هِکاتی گوش نادِشُن.

خُدا تَئی اِن جنگی با ژُن دِنِبا . پس کنعانیئُن پی شکست بُخورشُن و خِلی کُشته بِبِن. پس اسرائیلی کنعان پی وِرگِردِن و چِل سالی دِلَه بیابُنی صَفیل و سَرگِردُن بِمُوندین .

چِل سالی کو ایسرائِیلی دِلَه بیابُنی سَرگِردُن بِن، خُده ژُنه همه چی فراهم مِکِرد . ژو آسِمُن پی نونی ژُنه وِسی مِکِرر کو ژو نُم (مَنّا) با. او ژُنه بِلدِرچینی وِسی مِکِرد تا گوشت دِربیشُن . تَمامی اون مُدِّت خُدِه مِناشت ژُن لَلِکه و هَلِه تِکه بَبین .

خُدِه ای جوری مُجِزه واری دِلَه سُنگُی پی اُو ژُن دِش . ولی با اِن حال، ایسرائِیلی خُدِه و موسِه پی گِلِه و هازِه دِرشُن و فیت فیت مِکِرشُن . با وجودی اِنی ، خُدِه هَمِن جور عَدی کو با ابراهیمی ، اسحاقی و یَعقوبی دِبِس با وفادار بِمُند .

اینی باره وَختی کو مِلِّت اووی واخوردی نِدِردِشُن، خُدِه موسِه رَه بِفرما: «بَشَه جِلوئی سُنگی ژو رَه با کو اُو بیرینِه.» امّا موسی به جائی انی کو سُنگی رَه فَرمُن ها دِه، با عَصِن دو دَفَه ژو بوکوآتِش و با اِن کارین خُدِه رَه بی اِترامی هاکِردِش .اُو هَمُنه دِلَه سُنگی پی بیرین اِمییَه، ولی خُدا موسِه رَه تَری کِت و باتِش : «تو به سرزِمینی موعودی وارِد مَنِبا. 《

بَدی چِل سالین کو ایسرائِیلی دِلَه بیابُنی سرگردُن بِن .همه اونی کو بر ضدّی خُدِه شورش هاکِربیشُن، بِمِردین اونوخت خُدِه اینی باره اُونون به نزدیکیای مَرزی سرزِمینی موعودی هدایت هاکِردِش . موسی کو پیر ببابا، خُدِه یوشع رَبری قومی کِرد . خدا موسِه رَه قول هادِش کو ای رو، پِغَمبِری مِثلی تَه مِلِّتی رَه وِسی مِکِرون .

خُدِه موسِه رَه بات، ژوری کوهی بلِندی شو. تا اُنجو پی بَزُنه سرزِمینی موعودی بِنِه موسِه سرزِمینی موعودی بِدیا، امّا خُدِه اجازه ژو نَدا کو دَنین شو. بَدی ژو موسی بِمِرد و ایسرائِیلی سی رو ژو رَه سو بِدارشُن یوشع ژُن رَبِر ببا. او رَبِری خوری با، چِرَه کو خُدِه اطمینُن دِرد و و پی اطاعت ماکِردِش.

آخری وقتی اونی بِرسا کو ایسرائِیلی بَشین سرزِمینی موعودی، یَنی کَنعان اونجو شَری دَبا بِه نُمی اِریحا کو ژو دورِه بادِزاری مَکَمی مُحافِظت مِبا یوشِع دو جاسوسی اون شَر وِسی کرد اونجو اییِه فاحیشا به نُمی راحابه زندگی ماکِردِش ژین جاسوسُن هُشتُن گل قائِم بِکِردِش ژُن کُمِک هاکِردِش تا شَر پی بُوریژَن ژین چون به خُدِه ایمُن دِرد اِن کاری هاکِردِش راحابِنَه قُل هادِشُن، وَختی اریحا هُم قالتنِشُن ژین و ژین زِکه زَرون پی مُحافِظِت هاکِرَن.

برائِی بِشیُنی سرزِمینی موعودی، ایسرائِیلیون مگیا رودی اُردُنی پی بَویِرَن خُدِه یوشع رَه بات: «کاهِنُن جِلو جِلو وِسی که» وَختی کَفی پائی کاهِنُن به رودی اوردُنی بِرِسا او بُند اِمییِه و ایسرائِیلی بِزونِشُن دیمی خُشکَه زِمینی، اون طرفی رودی شین.

بَدی اونی کو قوم اُدرونی رودی پی رد رَد بِن خُدِه یوشع رَه بات: برائی شیلُن بِتی به شَری اریحائی رَه، آماده بَبو خُدِه مِلِّتی ره بات: کاهِنُنی و سزبازُی شَش رو مِگی، روزی ای دَفَه دوری شَری بَتِژَن پس کاهِنُن و سربازُن اِن کاری هاکِرشُن.

هَفتِمین رو ایسرائِیلی مِگیا هَف باره شَر دور بوکوآتبیشُن بَدی ژو کاهِنی شِپور وا دَکِرَن و مِلِت وِسِه بِنجِه اونون اِن کاری هاکِرد.

اون وَخت با کو دوره وری اریحائی دِزاری هیژِمِن ایسرائِیلیون همه چی دِلَه شَری، به فَزمُنی خُدِه خِراب بِکِرشُن تنیا راحابا و ژین زِکَه زَرون کو ایسرائِیلیون طَرف بِشِن، در اَمُن بِن وَختی اینی طِبابِه کو کنعان دَبِن، بِزُنِششُن کو ایسرائِیلیون اریحا وِرونَه کِر چی، وَشِت کِتین کو مَبادا ایسرائِیلی به اونونِه شیلُن بِنجَن.

خُدِه به ایسرائِیلیونَه دستور ها دا کو هِچ وَخت کنعانییُنه پِمُنی صُلین دِنِبِستَن ولی ای طِبابِهای کنعان کو ژُن اِس جبعونی با، یوشِع رَه دوری باششُن و ادعا هاکِرشُن کو جائی دیری پی بییِمیچَن کنعان. اونون یوشِع پی گیا با ژُن پِمُنی صُلی دَبِستَن یوشِع و دیگری رَبِری ایسرائِیلی، بی مشوِرِتی با خُدِه: با جَبعونیُن پِمُنی دِبِسشُن.

هِرَه روئِی بَدی ایسرائِیلیون بِفِما کو جبعونی کنعانی نیین پس ژُن گول بوکوآتی پی خَشمگین وا بِن امّا پِمُنی صلین با ژُن نِشکِششُن چِرَه کو اون پِمُن، خُدِه گَل دِبِسته بِبابا چُند روئی بَدی اینی طبابِه پادیشائِی کنعانی به اِسمی اموریُن وَختی بِشنوششُن کو جبعونی با بنی ایسرائِیلیون پِمُنی صُلین دِبِسچی، با هُم، هُم پِمُن بِبِن. هُشتُن سِپا جَمهآوری هاکِرشُن و بطرفی جبعونیُن شیلُن بِششُن جبعونی یوشع پی گییِششُن ژُن کمک هاکِرَه.

یوشع سپاهی ایسرائِیلی جَمَهکِرد. اونی تمامی شُو رِه دَبِن تا جبعون بِرِسِن. صُبی تاریکَه روشَن امور یُن گیرونشُن و، به ژُن حِمله کِرشُن.

خدا اون رو ایسرائِیلیونَه مِجِنگا، ژو اموریِیُن سرگردُن کِرِبِش تییرگی سختی بِوارِنِش و خُلی اُموریُن بُکُشتِش.

هَمَن طو خُدِه کاری هاکِرد کو خورشید دِلَه آسِمُنی بِشتِه تا ایسرائِیلی سربازی بَزُنَن کاملاً اُموریُن شیکِست بِدابیشُن خُدِه اِن رو ایسرائِیلیونه پیروزی مَسینی فراهم کِرد.

بَدی انی کو خُده اونون لِشکری شیکِست بِدا خِلی طِبابهای کنعانی، برائِی حِملَه به ایسرائِیلیون هُم دَسته بِبِن یوشع و ایسرائِیلیون به طرفی اونون شیلُن بِششُن و ژُن نابود واکِرشن.

بَدی اِن جَنگُن هر طِبابهای ایسرائِیلیون سَم، سرزمینی موعودی پی ژُن بَخشُش.

وَختی کو یوشَع پیر بِبا ایسرائِیلیون جَمَه کِردِش ژو مِلتی یَه اِورد کو قُل هادا بیچیشُن، عدی کو خُدِه جِلوئی کوهی سینه با ژُن دِبِستَه بِبا بیچی، اطاعت هاکِرَن مِلِّتی قُل هادا کو نسبت به خُدِه وفادار بین و ژو شریعتی پی اِطاعت هاکِرَن.

بَدی مرگی یوشِع ایسرائِیلیون دستوراتی خُدِه پی سرپیچی هاکِرشُن تمامی کنعانیُن سرزِمینی موعودی پی بیرین نَکِرشُن. اونی به جائی یَهُوَهای حَقیقی خُدِه، کنعانییُن بُ تُی مِپرِستِشُون. در اون زَمُن ایسرائِیلیون پادیشائی نِدِرد. پس هَر کین کو هر چی دُرُست مِزُونِش ماکِردِش.

نافرمُنی ایسرائِیلیون باعِث بِبا کو حِوادثی پیشِ کو چُندین باره تیکرار بَبو. با اِن حساب ایسرائِیلیون چُندین سالی دستوری خُدِه پی نافرمُنی هاکِرش. بدی ژو خُدِه برای تنبیهی اونون، ژُن دُشمِنُن اجازه مادِش تا ژُن دیم مُسَلِط بین دُشمِنُن اونون مال و مِنال غارت و نابود کِرد و خِلیون بُکُششُن بَدی اونی کو دُشمِنی چُندین سالی ژُن اذّیت ماکِرد توبه کِرشُن و خُدِه پی گیِششُن دُشمِنُن دَستی ژُن نجات بَدِه.

هر دَفه کو توبه مِکِرشُن خُدِه ای نَفِری وِسی مِکِردِش تا ژُن نجات بَدِه. اون با ژُن دُشمِنُن مِجِنگا و ژُن شیکِست مِدِش. اِن طوری آرامش ژُن دِلَه سرزِمینی برقرار مِبا و اون نفِری کو ژُن نجات بِدابا، به خوری ژُن دیم حُکومت ماکِردِش خُدِه خِلی آدِمی برائی نجاتی ایسرائِیلیون وِسی کِردبَدی اِنی کو خُدِه اِجازه هادا تا ای دَستَه دُشمِنی به اِسمی مِدیان ایسرائِیلیون شیکِست بَدِه اینی باره ای نَفِری وِسی کِردِش.

مِدیانی هَف سالی حاصِلی، ایسرائِیلیون غارت مِکِرشُن ایسرائِیلیون تَرسی پی دِلَه غارُن قائم مِبِن تا مَبادا مِدیانی اونون پیدا کِرَن آخِر سر خُدِ پی گییِششُن ژُن نجات بَدِه.

ای رو میردی ایسرائِیلی به اِسمی جِدعون، یاواشِکی گُندُم موکوتِنِش تا مِدیانی نَزُنَن ژو غارت هاکِرَن هَمُن وَخت یَهُوِه فِریشتا ژو سراِمییَه و باتِش: ای جَنگاوِری دِلاوِر خُدِه با تَیَه کو ایسرائِیلیون، مَدیونی چَنگی پی بیریناِنج.

جِدعون پییَر هُشتُن جائی قُربُنی به اییَه بُتین. پیشکِش کِربِش اُولِمین چی کو خُدِه ژو پی مِگییا خِراب بِکِردی اون جائی قربُنی با امّا جِدعون مِلِّتی پی مِتِرس، تا دُو عَدلی شووین چش اِنتِظاری بِتِش بَدی ژو جائی قُربُنی هُم اِشکِتِش ژو اون نَزدیکی ای تازه جائی قربُنی خُدِه رَه بِساتِش تا قربُنی هاکِرَن.

هِرِن صُبی مِلِّتی وَختی بِدیا کو ای نَفِری جائی قربُنی بِشکِچی و چی ژو پی نَمُنچی؛ خِلی خَشمناک بِبِن اونی به طرِفی جِدعونی کییَه بِشِن تا ژو بَکُشَن امّا جِدعون پییِر بات: چِرا مِگیتُن هُشتُن خُدِه کمِک هاکِرین اگه اون خُدایَه، وارزین هُشتُن پی نیاداری هاکِرِه اونی به خاطِری اونچی کو باتِش، بُکُشتی جِدعونی پی بِویِردین.

بَدی اونی مِدیانی باز بییِمن ایسرائِیلیون غارت هاکِرَن اِنقِدر زیادی بنِ کو مَنِشیا ژُن بِشمار جِدعونی تمامی هُشتُن قومی پی گییِش مِدیانییُننَه بَجِنگَن جدعونی خُدِه پی دو نِشونِه گییِش تا اِطمینُن پیئدا کِرِه کو خُدا به دُرُستی ژو پی گییِچِش تا ایسرائیل نِجات بِدِه.

اُوولِمین نِشُنَه، ای تِکَه پوستی گوسفِندی دیمی زِمینی واشتِش و خُدِه پی گییِش تا دیمی پوستی شُونُم بَنینِه؛ ولی زمین خُشک بِمُنه خُدِه اِن کاری هاکِرد. هِرِن خُدِه پی گییِش کو زِمین لیش بو، ولی پوست خُشک بَمُنِه، خُدِه اِن کاریام هاکِرد. اِن دو نِشُنُن جِعونی قانه کِرد کو خُدِه ژو پی مِگی تا ایسرائِیلی مَدبانیُن دَس پی نِجات بَدِه.

سیودو هِزار سربازی ایسرائِیلی جِدعونی گَل بییِمِن، امّا خُدِه ژو رَه بات کو اُنی زیادییَن. بنابِراِنی جِدعونی ویستَه دُو هِزار سربازی کو جنگی پی مِتِرسِن وِسی کِردِش کییَه. خُدِه اینی بارَه جِدعونی رَه باتِش کو اِنییَم زیادییَن. بَدی ژو جِدعونی به غِری سیسه نَفِرُن، ورگاردِنِش کییَه.

هَمُنَه شو خُدِه جِدعونی رَه بات «یاواشِکی بَشَه مدیونییُن اُردو وَختی اونون هِکاتی بِشنوا، دیگه مَنِتِرس، ژُنَه حمله مِکَه» جِدعون بِشا اونون اُردوگاه و بِشنواِش کو ای سربازی مدیانی اونچی کو دِلَه خُنین بِدیبابِش هُشتُن رَفیقی رَه تَریف ماکِرِه. ژو رَفیقی ژو رَه بات: «تَه خُنین وَجَه اِنِه کو سپائی جِدعونی، سپائی هَما مدیانییُن شیکِست مِدِه» وَختی جِدعونی اِن بِشنوآ خُدِه سِتایِش هاکِردِش.

جِدعون هُشتُن سربازُن گَل وِرگِردا و هَر کُمینُن ای شیپور و ای دورِکَه دِلَه مَشِلَه دَبییَه، ژُن دِش. اونون دُشمِنُن وَختی کو مِدیانی سَربازی خُنی دَبِن مُحاصِرَه کِرشُن سیسِه جِدعونی سربازی کو هُشتُن مَشِلی دِلَه دورِه پینِنداِبیشُن. تا مِدیُنی نَزُنَن نوری مَشِلُن بِنَن.

بَدی ژو جِدعونی سربازی دورِه بِشکِششُن و نوری مَشِلُن پِدِ بِبا. در حالی کو شِپور وا دِمِکِرشُن، وَسِه مِششُن: «شِمشیر یَهُوَه و جِدعون».

خُدِه هَنون مدیُنییُن هُم ریت کو شُرور کرِشُن به حِملَه و بُکُشتی هُمدیگِرُن. جِدعونی تُندی بَقیِهای ایسرائِیلیون کییَه پی گیا تا مِدیانییُن تَقیب کِرَن. اونون خِلی مِدیانییُن بُکُشت. بَقیَه ایسرائیل پی بیرین کِرشُن. اون رو صِه و ویست هِزار نَفِری مِدیانی کُشتَه بِبِن. این جور با کو خُدِه ایسرائِیلی نِجات بِدا.

مِلِّتی مِگییا جِدعونی هُشتن پادیشا کِرَن. ژو اجازهای اِن کارین ژُن نَدا، امّا ژُن پی گییِش ای کمی حلقه هائی طلائی کو مِدیانییُن پی گیرراورچیشُن، ژو دَن. مِلِّتی طلائی زیادی جِدعونیدا.

بَدی ژو جِدعون با اون طلائُن اییَه جیلیقّا اونچی کو رئیسی کاهِنُن تُن مِکِرِه، بِساتِش. امّا مِلِّتی اصلی بُتین، جیلیقِن پرًستِش ماکِرد بنابرانی، خُدِه دوباره ایسرائِیلیون تنبیه کِردِش چِرَه کو شرو کِربیشُن به پرستِشی بُتین ژُن دُشمِنُن اجازَه هادِش تا اونون شیکِست بَدَن آخری ژو باز خُدِه پی کُمِک گییِششُن و خُدِه اونونه ای نَفِری وِسی کِرد تا ژُن نِجات بَدِه.

اِن شِکل چُندین دَفه تیکرار بِبا، ایسرائِیلیون گناه ماکِرد و خُدِه ژون تنبیه مِکِرد. خُدِه ای نَفِری وِسی مِکِرد تا ژُن نجات بَدِه. سالیانی سالی خِلی آدِمُن وِسی مِکِردِش تا ایسرائیلی دُشنِنُن دَستی نجات پِدا کِرِن.

آخری ژو ایسرائیلی خُدِه پی گیِششُن کو اینی مِلِّتی جور ای پادیشا ژُن دِه. اونون پادیشائی بُلِند قَدّی مِگییا کو بَزُنه تئی جَنگی ژُن رَبِری هاکِرِه خُدِه انِچی کو مِگییِششُن ژو خوش نییِما امّا هَمُن جور کو مِگییِششُن ای پادیشا اونون بَخشِش.

شائول اُوولِمین پادیشائی ایسرائِیلی با هَمُن جور کو مِلِّتی مِگییا، بُلِند قد و خُشکِل با او اُوولی هُشتُن حُکومِتی پادیشائی خوری با امّا نُم نُم شَرَّ شوری پئدا کِردِش کو خُدِه پِرُوی مِناکِردِش بنابرانی خُدِه، اینی پادِشائی به جائی ژو انتخاب کِردِش.

خُدِه ای جِوونی اِسرائیلی به اسمی داودی اِنتخاب کِردش. تا ژو برائی جانشینی شائولی آمادَه کِرِه. داود ای چوپُّنی بیت الحمی با. او در حالی کو پییِر گوسفندی نیاداری ماکِردِش. گَلِه اینی باره خرس و شیری حمله پی نجات بدِش و اونون بُکُشتش. داود میری متواضع و عادلی با. او عِتِماد به خُده دِردِش و ژو پی اطاعت ماکِردِش.

زمانی کو داود هَنِه جِوون با جُلیاتی ای غوللِری کو. هِرَه متر قد دِردِش و زِبِردست با و قوی، دِکِت با. امّا خُدِه داودی کمک هاکِرد تا جُلیاتی بَکُشه و اسرائیلی نِجات بَدِه. بَدی ژو چُندین دَفَه ایسرائِیلی دُشمِنُن مُسَلِّط بِبا او ای سربازی زِبِردَستی ببا و چُندین ایسرائِیلیون جنگی رَبِری هاکِرِدِش. ملّتی خِلی ژو مِگییا و ژو تشویق ماکِرشُن.

ملّتی محبت و مهر به داودی باعثی حسادتی شائولی ببا آخری شائولی تصمیم بِت کو داودی بَکُشِه. ولی او بوریتبا بِشابا بیابُن و هشتُن قائِم بِکِربِش ای او کو شائول و ژو سربازی دمبالی داودی دَبِن. شائول ناگِمُن تئی غاری شا کو داوود اونجو دَبا. شائولی داوودی نَدییا. داوود نزدیک وابا و ای تِکَه ژو هَلهِ بِربیندِش. وختی شائول غار پی بِشا، داودی جیغ بتِ و اون تِکَه شائولی نِشُن بِدِش. اِن طور با کو به شائولی ثابت بِبا کو داوود مَنِگِش با بُکُشتی ژو به پادِشائی بَرِسه.

آخری ژو، شائول دِلهَ ای جنگی کُشته بِبا و داوود به پادیشائی ای ایسرائِیلی بِرِسا. او پادیشائی خُوری باو مِلّتی ژومِگییا. خُدِه به داوودی بَرکِت هادا و ژو دِلَه تمامی کارُن کامیاب کِردِش. داوودی تَئی خِلی جَنگُن شِرکِت هاکِردِش و. به کُمکی خُدِه ایسرائِیلی دُشمَنُن شِیکست بِدِش. داوودی اورشلیم فَتَه کِرد و انجو هُشتُن پایتخت کِردِش. داوود هُمُن جو زندگی هاکِرِد و بِمِرد و ژو چالَه کِرشُن. ژو چِل سالی پادیشائی هاکِرِد و. دِر اِن مُدِّت ایسرائِیل قوی و پیل دار بِبا.

داوودی مِگییا مَبِدی بِسازه کو همه ای طِبابهِ ای ایسرائیلی بَزُنَن خُدِه بَپرِستَن. و ژو رَه قُربُنی هاکِرَن. حُدودی چارصِه سالی، مِلّت در جائی عبادت و قُربُنی ماکِرشُن. کو چادِری ملاقاتی ژو اِس با و موسِه اون بِساتبا.

امّا خُدِه پئغمبری به اِسمی ناتانی، داوودی گَل وسی کِردِش و. ژو رَه باتِش: «چون تو دِلَه خِلی جَنگُن دَبیچه، مَعبِد مو رَه مِنِساز، بَلکی ته پیر مِسازه. با اِن وجود اَ ته خِلی بَرکِت مادون. ای نَفِر تَه نَسلی پی تا ابد سِلطِنِت ماکِرِه.» تُنیا کسی کو نسلی داوودی پی مِزُنِش تا ابد سِلطِنِت هاکِرِه، مسیح با. خُدِه مسیح انتخاب کِربا کوجییُن ژُن گنا پی نِجات مِدِه.

وختی داودی اِن بِشنوآ، خُدِه شکر و ستایش هاکِردِش. خُدِه ام ژو سربلند کِرد و بَرکِت ژو بخشِش. البَته داوود وَختی اجرائی خُدهِ وَدُن پی مُخبر نَبا. ولی اِسَه مِزُنین کو ایسرائِیلیون مِگیا. زمانی داوودی پی هزار سالی برائی بییِمییُنی چَش به رِه بین.

داودی خِلی سالی عادلانَه حُکومت هاکِرد. او خُدِه مُطی با و خُدهِ ام بَرکِت ژو مِدا . با اِن حال آخِری عُمرین وِرِوِری خُدِه گنائی مسینی هاکِرِدش.

ای رو، وختی داودی تمامی سربازی جَنگی بیرین دَبِن ژو پشتی بُنی هُشتُن قَصرین، بیرین نیا کِردِش و اییَه جِنیکِن بِدیش کو دِردِش هُشتُن مِشُشتِش ژو اون جِنیکِن مِنشناسا. ولی بِزُنِش کو ژین اِس بَتِشِبَع اَ.

به جائی انی کو وَسوسِه پی دیری هاکِرِه. داودی ای نفری وِسی کِرد کو ژین بیاره ژوگَل. او با اون جِنیکِن هُم خُس بِبا و ژین وِسی کِردش کییَه. بَدی مدَتی کمی بتشِبَعِن داودی ره پیغُم وِسی کِرد و باتِش. کوته پی امیدواری دارون.

بتشِبَعِن شی کو ژو اِس اورایا با وِترین سربازی داودی با. اوریا جنگ دَبا و کییَه پی دیری دَبا. داودی ژوگییا و ژو رَه باتِش بَشو کییَه و جِنیکِن گَل دَبو. امّآ اوریِه قَبیل ناکِرد، در حالی کو سَربازی جَنگ دَبِن، وِرگِرِده. بنابرانی داودی، اینی باره اوریِه وِسی کِردِش جَنگ و. فرمُندُن پی گییش تا ژو خطی مُقَدمی جنگی وِسی کِرَن تا کُشتَه بَبو. هَمَن طورَم ببا کو اوریا در جنگی کُشته ببا.

بَدی کُشته بِبییُنی اوریه داودی بتشِبَعِن بِبِرد و ژین داودی رَه پیر بِزِنا. خُدِه کاری کو داودی هاکِر با خِشمناک با. بنابر انی ناتانی نَبی وِسی کِردِش تا ژو گوشزد کِرِه کو چه کاری زشتی هاکِرچِش. داوودی هُشتُن گنا گِریَه گیت و خُدِه ژو بِبِخشا. داوودی بَقیه ای عُمرین، حتی در سختی خُدِه پِرُوی و اطاعِت هاکِرد.

ژو تنبیهی گنائی اِن با کو ژو پیر بِمِرد. هَمَن طو ژو وَچِه و زییِه، ژو دیم بشتِن و ژو قدرت خِلی کمی ببا. امّآ با وجودی بی اطاعتی، خُدهِ عَدی کو باژو دِبِسبا وفادار با و. اِنجام بِدِش، بدی ژو داود بتشِبَعا صاحبی پیری بِبییَه کوژو اِس سُلیمُن واششُن .

داوودی پادیشائی، چِل سال بِنجییا. بَعدی ژو مَرگی، ژو پیر سُلِیمُن بِه پادیشائی بِرِسا خُدِه سُلِیمُنی پی واپِرسا: «مو پی چیچی مِگَه تا تَه دون؟» سُلِیمُنی خُدِه پی گییا کو حِکمِت ژو دِه. ژو اِن خواستَه، خُدِه خُشال واکِرد ژو داناتِرین میردی دیمی زِمینی کِردِش. سُلِیمُنی چیزائی زیادی یِگیت، پادیشائی عَقلِه‌مِندی با خُدِه ژو مالداری گَتِهای کِرد.

سُلِیمُنی دِلَه شَری اورشَلیمی مَعبِدی بِسات کو داوودی ژو مِصالَه جور کِر با. اون وَخت پی مِلِت مِزُنِش بِه جایی چادِری مُلاقاتی، اونجو عِبادِت هاکِرِه. قُربُنی هاکِرِه، خُدا دَنین مَعبِد دَبا وُ با قُوْمی زَندِگی ماکِردِش.

اَمّا سُلِیمُنی اینی طِبایِه پی جِنییَه بِبِرد. ژو تَقریباً هِزار جِنی بِبِرد. اِنطُوْری با کو خُدِه پی وِرگِردا. ژو جِنی خِیلی غَریبِه بِن و پِرِستِشی رَه، هُشتُن هُمپا، بُتی بییاربیشُن. وَختی کو سُلِیمُن پیر بِبا، هُشتُن جِنییُن بُتی پِرِستِش ماکِردِش.

هَمِنی بالا خُدا ژو پی خَشمگین بِبا وُ ژو رَه باتِش: بِرائی مُجازاتی اِن بیاِطاعِتی، پادیشائیئی ایسرائیلی بَعدی مَرگی ژو دو اِسَّه مِکِرِه.

بَعدی مَرگی سُلِیمُنی، ژو پیر رِحُبام بِه جایی ژو، پادیشاه بِبا. تَمُمی ایسرائیلی جَمَه بِبِن کو ژو بِه عُنوانی پادیشائی قَبیل کِرَن اونُن رِحُبامی گَل شِ کِایِت هاکِرشُ نِ کو سُلِیمُنی زیاد ژُن کاری مِشِش، مَجبور بیشَن مالیاتی زیادی هادَن. اونُن ژو پی گییا کو هُشتُن پییِر واری سَختگیر نَبو.

اَمّا رِحُبامی اَحمِقانَه ژُنَه بات: «شِما فِکر ماکِرین مو پییِر سَختگیری ماکِرچی؟ وَلی اَ شِما ویشتِری کاری مِنجون و شِما عِذاب مِدون.»

بَعدی ژو هِکاتُن، خِلییُن شیلُن بِت، دَس طِبایِه ژو پی سیوا وابِن. فَقِد دو طِبایِه بِه ژو وِفادار بِمُندین و هُشتُن پادیشائی اِسم یَهودا واششُن.

دَس طِبایِهای دیگِری، میردی بِه اِسمی یِرُبعامی هُشتُن پادیشاه کِرشُن. کو طِرِفی شِمالی سَرزِمینی ساکِن بِن. هُشتُن پادیشائیای ایسرائیل قَلَمداد کِرشُن.

یِرُبعامی خُدِه قَبیل نِدِرد و باعِث بِبا مِلِت بِه طَرِفی گُنایی بَشو. ژو دو بُتی بِسات و مِلِتی رَه باتِش ژُن پِرِستِش هاکِرَن. اونی دیگِر پِرِستِشی رَه، اوشَلیم کو پادیشائی ای یَهوِه با مَنِشِن.

پادیشائیای یَهوِه وُ پایشائیای ایسرائیلی دونیک بِبِن هَمیشَه با هُمدیگِر مِجِنگِن.

پادیشائیای ایسرائیلی کو جَدید بِن، هَمَه شَرّی بِن. ویشتِری اونی کو مِگییِشُن پادیشائی هُشتُنی کِرَن، کُشتَه بِبِن.

تَمُمی پادیشائی و ویشتِری مِلِت بُتُن عِبادِت ماکِرشُن. وَختی بُتُن پِرِسِش ماِکِرشُنِ، با مَعروفُن خُفت و خُوْ ماکِرشُنِ و حَتّی زِکُن، بُتُنَه قُربُنی ماکِرشُن.

پادیشائی یَهودِه نَسلی داوودی پی بِن. بَعضی اون پادیشِه آدِمائی خُوْری بِن. با عِدالِت حُکومِت ماکِرشُن و خُدِه پِرِستِش ماکِرشُن اَمّا پادیشائی یَهودِه ویشتِری شَرّی بِن. بَعضی حَتّی زِکُن بُتُنَه قُربُنی ماکِرشُن. ویشتِری یَهودِهای خُدِه پی وِرگِردِن و اینی خُدِه پِرِستِش ماکِرشُن.

تَئی تاریخی ایسرائیلی، خُدِه چُندی پِغَمبِری اونُنَه وِسی کِرد. پِغَمبِرون خُدِه پی پِغُمی ماچی و مِلِتی رَه ماچی.

ایلییا پِغَم بِری با کو زَمانی پادیشائیای اَخابی زَندِگی ماکِرچِش. اَخاب ای میردی شَرّی با کو مِلِتی بِه پِرِستِشی بُتین کو ژین اِسم بَعَل با، تَشویق ماکِردِش. ایلییائی، اَخابی رَه بات کو خُدا تَه حَقَّه تَه کَفی دَستی مِندِه. ژو بازَم اَخابی رَه بات: «ایسرائیل کو مو فَرمُن دَرَه، بی فَرمُنی مو وا رِش یا شُوْنُم مِنِوارِه» اَخاب ایلییائی هِکاتُن پی هَنون دِگیرییا کو تَصمیم بِتِش ژو بَکُشِه.

خُدِه ایلییائی رَه بات کو بَشو بیابُن و هُشتُن قائَم بَ کِرِه. ایلییا بِشا بیابُن و کِناری نَری کو خُدِه ژو نِشُن بِدابا، بِمُند. هَر رو صُبی وُ عَصری، کِلُن ژو رَه نون و گوشت مییارد. دِر اِن مُدِت، اَخاب و ژو سِپائی دِمبالی ایلییِه مِگِردِن، اَمّا مَنِزُنِشُن ژو پِئدا کِرَن.

چِرَه کو وارِشی مِنِوارا، بَعدی مُدِتی نَرَه خُشک وابا. پَس ایلییا بِشا اینی سَرزِمین کو هَمون نَقزیتی با. اونجو اییَه فَقیرَه جِنیکا با هُشتُن پیری زَندِگی ماکِردِش کو ژُن چی خُشکسالی بالا تَم بِبابا. با اِن حال، اون جِنیکا، ایلییِه مِرِسهیَه وُ خُدِهاَم ژُن هَمَه چی آمادَه ماکِرد. ژین آردَه روئونی دورَه، هِچ وَخت خالی نابا وُ تَمُمی مُدِتی خُشکسالی، چی، بُخوردی رَه دِرشُن. ایلییا هِرَه سالی اونجو بِمُند.

بَعدی هِرَه سال و نیمی، خُدِه ایلییِه رَه بات کو اینی بارَه وارِش مِه. خُدِه ژو پی گییا کو بِه هُشتُن قَلَمرُوی پادیشائی ای ایسرائیلی وِرگِردِه وُ اَخابی رَه هِکاتی هاکِرِه. وَختی اَخابی ایلییِه بِدییا، ژو رَه باتِش: «تویِه کو تَمُمی اِن مُش کِلات بِه وُجود اِوِرچَه» ایلییِه ژو رَه بات: «هَمِهئی اِن مُشکِلات تَه بالایَه! تو یَهُوِه کو خُدائی واقِعی اِیَه، اِنگار کِرچَه وُ بَعَلی پِرِستِش ماکَه. تَمُمی قُوْمی ایسرائیلی بییار کوهی کَرمِلی.»

تَمُمی ایسرائیلی، حَتّی بَعَلی طَرِفداری کو چارصِه و پَنجاه نَفِری بنِ، بییِمِن کوهی کَرمِلی. ایلییِه بات: «تا کِی مِگِتُن دوبِهدِل بَمُنین؟ اَگِه یَهُوَه خُدایَه، ژو پِرِستِش هاکِرین و اَگِه بَعَل خُدایَه، ژو پی پِرُوی هاکِرین.»

بَعدی ژو ایلییِه بَعَلی طَرِفدارونَه بات: «اییَه نَرَه گا، قُربُنی هاکِرین، ژین گوشت تِکَهتِکَه کِرین و جائی قُربُنی وارزین، اَمّا اون آتِش نَکوئین. اَیَم اینی جائی قُربُنی، هَمَن کاری ماکِرون. خُدایی کو هَر کُمین جائی قُربُنی رَه آتِش وِسی کِرِه، خُدایی واقِعییَه.» بِنابِراین بَعَلی طَرِفداری قُربُنی تَهَیَّه کِرشُن، وَلی آتِش دِنِگیرِنشُن.

بَعد بَعَلی طَرِفی دا هاکِرشُن: «اِی بَعَل هَما صِدا بِش.» اونی تَمُمی رو، دا ماکِرشُن و با چَقوئینَه تُن مِشاخِنِشُن اَمّا بَعَلی پی جوآب نِشنو ئِشُن، آتِشَم نازِل نَبا.

بَعَلی طَرِفداری بَعدی اِنی کو تَمُمی رو دا هاکِرشُن، هِلاک بِبِن و دَس بِشُشُن. بَعدی ژو ایلییِه اینییَه گا، جائی قُربُنی واشت و مِلِتی رَه باتِش: دوآزدَه مَسینَه خُمبِه اُوْ جائی قُربُنی دیم دوریژین، اون طور کو گِئین گوشت، هیزُم و حَتّی زِمین لیش بَبو.

بَعدی ژو ایلییِه اِن جور دا هاکِرد: اِی یَهُوَه، اِی خُدائی اِبراهیمی، اِسحاقی وُ یَعقوبی، آرو تو نِشُن بَدِه کو خُدایی ایسرائیلییِه وُ اَ تَه خِتمِتکارون. مو دا قَبیل کَه تا اِنی بَزُنَن کو تو خُدایی واقِعییِه.

دِرتیر آ سِمُن پی آتِشی نا زِل بِبا وُ گوشت، هیزُم، سُنگی، خاکَه، حَتّی اُوْ بِسوزِنِش. وَختی مِلِتی اِن بِدییا، تُند زِمین کِتین و باشُّن: « یَهُوَه خُدایَه، یَهُوَه خُدایَه!»

بَعدی ژو ایلییِه بات: «نارزین حَتّی ای نَفِر طَرِفداری بَعَلی بُوْریژِه!» مِلِتی بَعَلی طَرِفدارون بِگیت و هَمُنُن اونجو پی بِبِرشُن و بُکُششُن.

بَعد ایلییِه اَخابی رَه بات: «دِرتیر وِرگِرد کییَه، چِرَه کو تُندی وا رِش مِوارِ.» ناگُمُن سییِه اَبری، آسِمُن دِپو شِنا وُ وارِش دِگیرییا. یَهُوِه خُشکسالی وِروِند و ثابِت کِردِش کو خُدائی واقِعییَه.

بَعدی اِنی کو ایلییِه مَأمورییِت تَم بِبا، خُدِه میردی بِه اِسمی اِلیَشَع پِغَمبِری رَه اِنتِخاب کِرد. خُدِه خِلی مُعجِزِه تَوَسُّطی اِلیَشِه هاکِرد. ای مُعجِزَه نَعَمانی رَه تِفاق بِکِت کو فَرمُندِهای اَرتِشی دُشمِنی با. او ای جور مَریضیای پوستی وِتِش کو عِلاج نِدِردِش. ژو اَلیَشِه وَصف بِشنوآبا، پَس بِشا ژو گَل و باتِش مو شِفا هادِه. اِلیَشِه نَعَمانی رَه بات کو هَف بارَه تَئی رودخُنِهای اُردُنی هیشَه.

اُوِل نَعَمانی اُوْقات تَل بِبا، چِرَه کو اِن کاری عَقلی مَنِزُنِش. مَنِگییِش اِن کاری هاکِرِه، اَمّا بَعد هُشتُن تَصمیم آلیش واکِردِش و هَف دَفَه هُشتُن دِلَه رودخُنِه هی کِردِش. وَختی هَفتِمین دَفَه دِلَه اُوْوین پی بیرین اِما، خُوْری خُوْ وابابا، خُدِه ژو شِفا بِدا.

خُدِه ایسرائیلییونَه پِغَم بِری زیادی وِسی کِردِش. هَمَه مِلِتی رَه ماشُّن کو بُتی پِرِستِش ناکِرَن با هُمدیگِر عادِلانَه رِفتار هاکِرَن، هُمدیگِرونَه رَم دِربیشُن شَرّی نَبین و خُدِه پی اِطا عِت هاکِرَن. اَگِه اِن طُوْر نَبین، خُدِه گَل گُناکارییَن و ژُن تَنبیه ماکِرِه.

ویشتِری موقِه مِلِتی خُدِه پی اِطا عِت مِناکِرد. اونی پِغَمبِرونَه خُوْ تا مَنِکِرشُن و گائی ژُن مُکُششُن! ای دَفَه اِرمییِهای نَبی دِلَه کِئین وِنشُن، اونجو ژو وِل واکِرشُن تا بَمِرِه. اِرمیا دِلَه کِئین، تَئی گِلی هیشا. اَمّا بَعدی اونی پادیشِه دِل رَم اِما و خادِمُنَه باتِش، هَنِه نَمِرچی، ژو بیرین اِنجین.

با اِنی کو مِلِتی پِغَمبِرون پی نِفرِت دِرد، اونی بازَم خُدِه پی هِکاتی ماکِرشُن. اونی مِلِتی رَه هُشدار مادِشُن کو اَگِه تُوْبَه نَکِرَن، فِتَه فیلَه مابین. اونی وَدِهای خُدِه، مِلِتی یِه مییارشُن کو مَسیح وِسی کِربابا.

پادیشائی ای ایسرائیلی و یَهودِه هَر دو ضِدّی خُدِه گُنا هاکِرشُن اونُن عَدی کو کوهی سینِه با خُدِه دِبِسبیشُن، پَشیشِن. خُدِه تَوَسُّطی پِغَمبِرُن اونُنَه هُشدار هادا کو تُوْبَه کِرَن و ژو پِرِستِش هاکِرَن. اَمّا اونُن اِطاعِت ناکِرد.

پَس خُدِه اونُن تَنبیه کِرد و اِجازَه هادِش ژُن دُش مِنی ژُن نابود واکِرَن. اینی طِبایَه کو قُدرِت مِند با بِه اِسمی آشوری دَبا. آشوری با طِبایِههائی دیگِری خِلی بیرَم بیچَن. آشورییُن پادیشائی ایسرائیلی بِن پی بِبِرد. آشورییُن ایسرائیلییون بُکُشت و ژُن غارِت کِرشُن؛ خِلی ژُن سَرزِمینی بِسوزِنِهشُن.

آشورییُن تَمُمی رَبِرون، پیلدارون و هَر کین کو مِهارِتی دِرد، با هُشتُن بِبِرشُن آشور. فَقِد بَضی کو فَقیری بنِ، ایسرائیل بِمُندین.

پَس آشورییُن، غَریبُن بییارد ایسرائیل تا زَندِگی ها کِرَن. غَریبُن، شَری کو وِرُنَه بِبابِن بِساششُن. اونی کو بِمُند بِن، با ایسرائیلییون اِزدِواج هاکِرشُن. نَسلی کو اِن اِز دِواجی پی سَر کِت، سامِری بنِ.

مِلِتی پادیشائی یَهودِه بِدییا کو خُدِه ایسرائیلییون بِه دَلیلی نافَرمُنی مُجازات هاکِردِش. اَمّا با اِن وُجود هَمِنطُوْ بُتُن و خُدائی کَنعانییُن مِپِرِستَن خُدِه پِغَمبِری وِسی کِرد کو هُشدار ژُن دَن. اَمّا اونُن هَ مِنطُوْ هُشتُن کاری اِدامَه مِدا.

حدودی صِه سالی بَعدی نابودیای پادیشائی ایسرائیلی بِه دَستی آشورییُن؛ خُدِه نِبوکَد نِصَّر پادیشائی بابِلی وِسی کِردِش. تا بِه پادیشائی یَهودِه حِملَه کِرَن. بابِلی طِبایِهای قُدرِت مِندی بِن، پادیشائی یَهودِه قَبیل نَکِرشُن کو خِتمِتکاری نِبوکَد نِصّری بین. هَر سالَه پیلی زیادی ژو دَن.

اَمّا بَدی چُند سالین، پادیشائی یَهودِه، بِر ضِدّی بابِلی شیلُن بِششُن هَمِنی بالا، بابِلی وِرگِردِن و اینی دَفَه، پادیشائی یَهودِه رَه حِملَه کِرشُن. بابِلییون شَری اورشَلیمی بِششُن مَعبِد نابود واکِرشُن و هَر ثِروِتی با مَعبِد و شَر پی بِبِرشُن.

بِرائی تَنبیه، پادیشائی یَهودِه، نِبوکَد نِصَّری سَربازی، ژو پیرُن بُکُششُن و ژُن چَشی کور بِکِرشُن. بَعدی اونی پادیشِه هُشتُن هُمپا بِبِرشُن تا دِلَه زیندُنی بابِلی بَمِرِه.

نِبوکَد نِصَّر و ژو سِپائی هَمِهای اِهالیای پادیشائی یَهودِه؛ با هُشتُن بِبِرشُن با بِل، فَقِد فَقیرُن واششُن تا زِرات هاکِرَن. اِن دُوْرانی رَه کو خُدِه طِبایَه مَجبور بِبا سَرزِمینی مُوْعودی پی بَشو، تَبعید مایَن.

گِرچِه خُدِه با تَبعید کِردییُنی هُشتُن آدِمُن، ژُن گُنائی بالا تَنبیه کِردِش؛ وَلی وَدِه کو ژُن دابِش یِه ناکِردِش. خُدا ژُن مُوا ظِب با، بِه وَسیلِهای پِغَمبِرُن، ژُنَه هِکاتی ماکِردِش. خُدِه وَدَه هادا کو بَدی هَفتا سالُن، ایسرائیلییون مِرگاردِنِه سَرزِمینی مُوْعودی.

بَدی هَفتا سالُن کوروش پادیشائی پارسییون، بابِلییون شیکِست بدِا. اِن طُو با کو اِمپِراطوری پارسییون بِه جائی اِمپِراطوریای بابِلی، هَمَه جا تَسَلُط پِیدا کِردِش. اِن زَمُن، ایسرائیلییونَه یَهودی ماششُن و ویشتِری هُشتُن عُمری تَئی بابِلی زَن دِگی هاکِربیشُن. فَقِد اونی کو پیری بِن مِزُنِششُن سَرزِمینی یَهودِه یِه اِوِرَن.

پارسی با اِن کو قُدرِت مِند بِن، نِسبِت بِه قُوْمی کو ژُن دیم مُسَلِط بِن، با مِرِبُنی رِفتار ماکِرشُن. مُدِتی کوتائی کو کوروش پادیشائیای پارسی بِرِسا؛ دَستور هادِش هَر یَهودی کو مِگِش بِه یَهودا وِرگِردِه، مِزُنِه بَشو اونجو. ژو حَتّی بِه اونُن پیل هادِش تا دِلَه اورشَلیمی مَعبِد بِسازَن. پَس، هَفتا سالی بَدی تَبعیدی، ای کَسینَه گُروئی یَهودی وِرگِردِن اورشَلیم، سَرزِمینی یَهودِه.

وَختی اورشَلیم بِرِسِن، مَع بِد و دِزاری دُوْری شَهری بِساششُن. پارسی هَنِه ژُن دیم مُسَلِط بِن. اَمّا اینی بارَه دِلَه سَرزِمینی مُوْعودی مِزُنِششُن خُدِه دَنین مَعبِد پِ رِستِش هاکِرَن.

هُمون اُوِلی بییافریندی، خُدِه بِه خُوْری مِزُنا کو بَدی مُدِتی زیادی مَسیحی مُوْعودی وِسی مِکِرِه. ژو آدَم و حِوِنَه وَدَه هادابا کو بی گُمُن اِن کاری ماکِرِه. خُدِه وَدَه هادا کو نَسلی حِوِن ای نَفِر مِه کو مَری سَر موکو تِنِه. مَری کو حِوِن ریب بوکوآتِش هَمون شِیطُن با. ژو وَدَه اِن با کو مَسیح، شِیطُنی کامِلاً شیکِست مِدِه.

خُدِه اِبراهیمی رَه وَدَه هادا کو اُ هَمِه ای مِلِتی جِیُنی بِرکِت مادِه. اُ با وِسی کِردی مَسیح، بِه وَدِه ای هُشتُن عَمِل هاکِردِش. مَسیحی مُوْعودی مِگی مِلِتی هَر قُوْمی کو بو، گُنا پی نِجات بَدِه.

خُدِه موسِه رَه وَدَه هادا کو دِر آندَه ژو واری نِجات دِهِندَه مِه. اِن نِجات دِهِندَه هَمون مَسیحی مُوْعودییَه. اِنطُوْ با کو خُدِه اینی دَفَه وَدِه ای بییِمییُنی مَسیحی هادا.

خُدِه بِه داوودی پادیشائی وَدَه هادا کو ای نَفِر ژو نَسلی پی پادیشا مِبو. تا اَبِد خُدِه قُوْمی رَه سِلطِنِت ماکِرِه. اِن بِه اِن مَعنایَه کو مَسیح نَسلی داوُودی پی اِیَه.

خُدِه بِه طُفِیلی اِرمیائی نَبی وَدَه هادا کو پِیمُنی نوئی فِراهَم ماکِرِه. اَمّا نَه شَبیه بِه عَدی کو خُدِه ایسرائیلی رَه، کوهی سینایی دِبِس با. خُدِه نوئَه پِیمُنی تَئی، هُشتُن قانون، مِلِتی قَلبی دیم مِنِویسِه. مِلِت مُشَخِصَّن ژو مِشناسَن و ژو رَه مُحیبِت ماکِرَن، ژو حُکمی پی اِطاعِت ماکِرَن. مَسیح کِسی با کو اِن پِیمُنی نوئی با اونُن دِبستِش. اونی ژو قُوْم مِبین و خُدا ژُن گُنا بَخشیدَه مِکِرِه.

اَنبیائی خُدِه باششُن کو مَسیحی مُوْعودی نَبی، کاهِن و پادیشا مِبو. نَبی کِسییَه کو خُدِه هِکاتی مِشنوئِه وُ مِلِتی رَه مایِه. مَسیحی مُوْعودی خُدِه، نَبیای کامِلی مِبو. اِنی بالا کو پِغُمی خُدِه کامِل مِفِهمِه وُ اون خُوْ مِلِتی بَلّی مِکِرِه.

یَهودی ای کاهِنی جا نِبی مِلِتی، خُدِه رَه قُربُنی ماکِرَن بِه جائی مُجازاتی ژُن گُنائُن. هَمِن جور کاهِنی مِلِتی رَه دا ماکِرَن. با اِن حال قِرار با مَسیحی مُوْعودی سَری کاهِنُن بو. کو هُشتُن بِه عُنوانی ای قُربُنی بِه خُدِه پیشکِش مِکِرِه. یَعنی او هِچ وَخت گُنا مِنا کِرِه، وَختی او هُشتُن بِرائی قُربُنی پیشکِش کِرِه. هِچ قُربُنیای دیگِری بِرائی گُنائی نیازی نییَه.

پادیشائی و رِئیسی بِه اَقوامی حُکمرانی ماکِرَن، گائی اِشتِباه دارَن. داوُود پادیشِه تُنییا ایسرائیلییونَه حُکومِت ماکِرد. اَمّا مَسیحی مُوْعودی کو نَسلی داوُودییَه، تَمُمی دُنییِه دیم تا اَبِد حُکومِت ماکِرِه. اُ عادِلُنَه حُکومِت ماکِرِه و تَصمیمی دُرُستی مِرِه.

اَنبیِه، خُدِه طَرِف پی وِسی بِبیچَن. نُبُوِتی زیادی دِر بارِئی مَسیحی مُوْعودی هاکِربیشُن. مِلاکی ای نَبی نُبُوِت هاکِربِش کو هَنِه مَسیحی مُوْعودی نییِمیچی، اینی پِغَمبِری مَسینی مِه. اِشعییائی نَبی نُبُوِت هاکِربِش کو مَسیحی مُوْعودی اییَه باکِرِن پی مُتَ وِلِد مِبو. میکائی نَبیاَم باتبا کو تَئی شَری بِیت لَحمی مِزِه.

اِشعییائی نَبی بات کو مَسیح دِر جَلیل زَندِگی ماکِرِه. اُ آدِمُن دِل کو بِشکییِه چی تَسِلّی مِدِه. اَسیرُن آزاد ماکِرِه. ژو نُبُوِت هاکِرد کو مَسیحی مُوْعودی، مَریضون، کورُن، کُچینُن، کَرُن، خَرَه خَمِه ئونَم شِفا مادِه.

اِشعییائی نَبی نُبُوِت هاکِربا کو مِلِت، مَسیحی مُوْعودی پی ویزار مابو. وُ ژو قَبیل مَنِکِرَن. اَنبیائی دیگِری اَم نُبُوِت هاکِربیشُن کو ای مَسیحی رَفیق، پَشتی ژو مِکِرِه. زَکِریائی نُبُوِت هاکِرد کو اِن رَفیق با سی سِکُّن ژو مِروشِه. دیگِرونَن نُبُوِت هاکِربا کو مَسیحی مُکُشَن و ژو هَلُنَه قُرعَه مُوْوِنَن.

هَمِنطُوْ اَنبییُن نُبُوِت هاکِربا کو چِطُوْ مِمِرِه. اِشعییائی نَبی باتبا کو ژو دیم تیف هی مِوِنَن و ژو مِروِستَن و ژو مَسخِرَه مِکِرَن. بَد ژو تُن لُوْ دِمِکِرَن تا با عِذابی بَمِرِه. با اِن کو هِچ گُنائی ناکِربیچِش.

اَنبییائی دیگِری اَم نُبُوِت هاکِربا کو مَسیحی مُوْعودی مِگی آدِمی کامِل و بیگُنائی بو، اُ مِگی بَمِرِه. چِرَه کو خُدا ژو بِه جائی گُنائی تَمُمی مِلِتی دُنییِه مُجازات ماکِرِه. ژو مُجازات باعِث مِبو کو بِینی آدِمی و خُدِه آرامِش و صُلحَه مِبو. هَمِنی بالا، خُدِه اِرادَه اِن با کو مَسیحی دوسازَن و کُشتَه بَبو.

اَنبییائی دیگِری اَم اِن نُبُوِت هاکِربیشُن کو خُدا بَدی مَرگی مَسیحی پِه مِبو. بِنابِراین با بِمِردی و زَندَه واکِردی مِگییا کو نِجاتی گُنائی نَقشَه کامِل کِرِه و عَدی تاززه با بَشِری دَبِستِه.

خُدِه خِلی چیزائی بِرائی بییِمییُنی مَسیح، اَنبییائی رَه مِییَم کِردِش. اَمّا مَسیح دِر زَمانی هِچ کُمُنُن هَنِه نییِمابا. ویشتِری چارصِه سالی بَدی آخِرین نُبُوِتی، وَختی کو زَمان بِه کِمال بِرِسا، خُدِه مَسیحی بِه دُنییِه وِسی کِرد.

خِلی دیری پی خُدِه با پِغَمبِرُن، هُشتُن قُوْمی رَه هِکاتی ماکِرد. اَمّا چارصِه سالی بِوْیِربا کو خُده با هُشتُن قُوْمی هِکاتی ناکِربا. نافاغِل خُدِه فِریشتا، کاهِنی پیری سَر کو ژو نُم زَکِریا با، هیژ مییَه. او وُ ژوجِنییَه ا لیزابِتَه، آدِمی خُداتَرسی بِن. اونی پیری بِن و ا لیزابیتَه وَچَه دار مَنِبییَه.

خُدِه فِریشتن زَکِریایی رَه بات:« تَه جِنییَه ای پیر مِزِنه. ژو نُم یوحِنّا مِکَه. خُدا ژو هُشتُن روحی پی پُر ماکِرِه. یوِحِنّا مِلِتی بِرائی بییِمییُنی مَسیحی مُوْعودی آمادَه ماکِره.» زَکِرییِه ژو رَه بات:« اَ وُ مو جِنییَه وَچَه دار بِبییُنی رَه خِلی پیرین! چِه جوری بَزُنون کو مو رَه راس ما؟»

خُدِه فِریشتِن زَکِرییایی رَه بات: «خُدِه طَرِف پی بیِیمِیچون، تا اِن خَبِری خوشی تَه بَرِسِنون. ا سَه کو مو هِکاتی بُوْوِر نَکِرچَه، قُدرِتی هِکاتی هاکرِدی تَه دَس پی مِشو. تا وَختی کو وَچَه بَزه.» هَمون دَم پی زَکِرییِه زِفُن بُند اِما. بَعد خُدِه فِریشتا زَکِرییِه گَل پی بِشییَه. زَکِریا وِرگِردا کییَه. چی نِنجییا کو ژو جِنییَه تِلَه پِیدا کِردِش.

وَختی کو اِلیزابِتین تِلَه شَشَه ما بِبییَه، هَمون فِریشتا ناگُمُن، مَریِمین سَر کو اِلیزابِتین خویشَه بییَه ظاهِر بِبییَه. اُ بِکرَه بِستَه بییَه وُ یوسُفی نُمیزا بییَه. فِریشتِن ژینَه بات: «تو تِلَه پِیدا مِکَه وُ ای پیر مِزَن و ژو نُم عیسا مِکَه. اُ خُدائی مُتَعالی پیرَه وُ ژو سِلطِنِت تا اَبِدَه.

مَری مین بات: «چِطُوْ اِن چی اِمکان دارِه؟ دِر حالی کو اَ بِکرَه بِستون؟» فِریشتِن تُوْضیح هادا: «روحُ القُدُس تَرَه مِه وُ خُدِه قُوِت تَه سَر سایَه مُونِه. بِنابِراین اون وَشکا، قُدّوس و خُدایی مُتَعالی پیر خُندَه مِبو.» مَریِمین اون فِریشتِنَه ایمُن اِوِرد و اونچی باتبِش، قَبیل کِردِش.

چی ای نَوْیِربا کو مَریِمَه بِشییَه اِلیزاب تین کییَه. هَمَن کو اِلیزابِتین، مَرِیِمین صِدایی سِلامی بِشنوئِش، وَچَه ژین دِلَه تِلین بِلِویزییا. اونی اِنی بالا کو خُدِه کارائی ژُنَه هاکِربا، خوشال وابِن. مَریِمَه هِرَه ما، اِلیزاِبِتین گَل بِمُندَه و بَعد وِرگِردِیَه کییَه.

بَعدی ژو اِلیزابِتین پیر بِزِنا. اُ وُ زَکِریا، وَچِه اِسم هَمون جور کو فِریشتِن باتبا، یوحِنّا واششُن. بَعد خُدِه زَکِرییِه آلَه واکِرد و زَکِرییِه بات: «خُدِه شُکر ماکرِون، چِرَه کو رُتَه کِرچِش هُشتُن قُوْمی کُمِک کِرِه « تو خُدِه پِغَمبِر خُندَه مِبا وُ مِلِتی رَه ما کو؛ چِه جوری مِزُنَن گُناهُن پی آمُرزِش هارَن!»

مَریِمَه با ای میردی عادِلی و پاک سیرِتی بِه اِسمی یوسُفی نُمیزَه بِبابییَه. وَختی یوسُفی بِزُنا کو مَریِمَه اُمیدواری دارِه، ژو مِزُنا کو وَچَه ژو نییَه .یوسُفی مَنِگییا کو مَریِمین رُسوا وُ بی آبری کِرِه. بِنابِراِنی تَصمیم بِتِش بی سَر و صِدا ژین پی سیوا وابو. اَمّا پیش اَز اِنی کو اِن کاری هاکِرِه، اییَه فِریشتا ژو رُؤیایی تَئی ظاهِر بِبییَه.

فِریشتِن یوسُفی رَه بات: «مَریِمین اِزدِواجی پی نَتِرسا. وَچِه ای کو دِلَه تِلین دارَه، روحُ القُدُسَه. مَریِمَه ای پیر مِزِنِه ژو اِسم عیسا)یَهُوِه نِجات مِبِخشِه) وارزی. چِرَه کو مِلِتی گُناهُن پی نِجات مادِه.

بِنابِراِنی یوسُفی مَریِمین بِبِرد و ژین بِبِردِش هُشتُن کییَه. اَمّا تا وَختی کو وَچَه بِه دُنیا نییِما، با ژین خُفت و خُوْ ناکِردِش.

آخِرین روهائی ژین اُمیدواری، اِمپِراطوری رومی دَستور هادا کو؛ سَرشُماری رَه، هَر کین مِگی هُشتُن شَری اَجدادی وِرگِردِه. یوسُف و مَر یِمَه مِگییا رِئی زیادی، ناصِرَه پی بَشین بِیت لَحم. چِرَه کو ژُن جِد داوُد پادیشائی ژو شَری بِیت لَحمی بیچی.

وَختی مَرِمَه وُ یوسُف بِیت لَحم بِرِسِن، جائی بِرائی بِمُندی پِیدا نَکِرشُن. تُنییا جائی کو مِزُنِشُن بَمُنَن، جائی با، طَویلِه واری. هَمُونجو مَریِمین وَچَه بِزِند. ژو دِلَه آخورین بُخُسِنِش، بِرائی اِنی کو ژو رَه جائی بُخُتی نِدِرشُن. اونُن ژو اِسم عیسا واشت.

اونَه شُوْ، چوپُّنُن دِلَه صَحرِن گَلَه مِچارِنا. ناگُمُن اییَه روشِنَه فِریشتا ژُن وَسِط ظاهِر بِبییَه. هَمَه خِلی بِتِرسِن، فِریشتِن اونُنَه بات: نَتِرسین، چِرَه کو اَ شِمارَه مُژدَه دارون. مَسیحی مُوْعودی کو خُدایَه بِیت لَحم مُتَوِلِد بِبا.

بَشین دِمبالی وَچِه بَگِردین وُ نُوْزادی دِلَه پیچِکین دوپیچِنا، دِلَه آخورین بُخُتَه پِیدا مِکِرین.» نافاغِل ای بُر فِریشتِه آسِمُن پی، اِن فِریشتِن دُوْر جَمَه بِبِن. اونی خُدِه سِتایِشی رَه مُخونشُن و ماششُن: دِلَه آسِمُنی خُدا جِلال دِربیش و دیمی زِمینی صُلح و آرامِش، مِلِتی کو خُدا بِه اونُن لطُف دارِه.»

بَعد فِریشتِه اونُن گَل پی بِشِن. چوپُّنی هُشتُن گَلَه بِبِرشُن جائی کو عیسا دَبا. وَچَه بِدیشُن کو دِلَه آخُرین خُت با، دُرُست هَمون جوری کو فِریشتِن باتبا. اونی هَیِجان زِدَه بِبِن، چوپُّنی وِرگِردِن گَلِه گَل. اونچی کو بِدیبا بیشُن و بِشنوآبیشُنی شُکری خُدِه ماکِرشُن.

بَعد دِلَه مَشرِق زِمینی، اونائی کو اِستِرِه شِناس و حَکیمی بنِ،اییَه اِستِرائی عَجیب و غَریبی دِلَه آسِمُنی بِدیشُن. اونُن بِفِهما کو پادیشاهی جَدیدی یَهودی بِه دُنیا اِمیچی. بِنابِراِنی، رِئی زیادی بِرائی بِدییُنی وَچِه هُشتُن سَرزِمین پی طِی کِرشُن. اونی، بِیت لَحم بییِمِن و کییِه ای کو عیسا و ژو پییَه وُ مِه؛ اونجو زَندِگی ماکِرشُن، پِیدا کِرشُن.

وَختی اون دانِشمِندُن عیسِه با ژو مار بِدیشُن، زُوْنَه بُوْوِنشُن و ژو پِرِستِش ها کِرشُن. اونُن پیشکِشیای گِرُنی عیسِه دِشُن و بَعد وِرگِردِن کییَه.

یوحنّا زَکِریِه و الیزابِتین پیر گُز بِبا وُو پِغَمبِر بِبا. او دِلَه بیابُنی زندگی ماکِردِش، صحرایی عسل با مَلغی مُخوردِش. ژو هَلِه اُشتُره پشمی پی بِن، تُن مِکِردِش.

خِلی آدمی دِلَه بیابُنی، یوحِنِه گَل می اِمِن. ژو هِکاتی گوش ماکِرشُن، ژو اونونَه روضَه مُخُند ژُنَه ماتِش «توبه کِرین، چَره کو خُدِه پادیشائی نزدیکه.

چِره کو مِلِّتی یوحِنِّه هِکاتی گوش ماکِرشُن هُشتُن گناهی پی توبه مِکِرشُن. یوحِنِّه اونون با اُووین تعمید مادا. ویشتِری مَذهِبییون رَبِری، یوحِنِّه گل میاِمِن ولی هُشتُن گنا قَبیل نِدِرش، توبه مَنِکِرشُن.

یوحِنِّه کو تعمید ماکِرد، مَذهِبی رَبِرُنَه باتِش «ای شَما کو مَرُن واری مِمُنین، توبه کِرین» هُشتُن رِفتار آلیش واکِرین خُدا هَر داری کو حاصلی خوری نادِه، مِربینِه و مِسوزِنه. یوحِنِّه پِغَمبِرُن پیشگوئی آخری برِسند کو باتبیشُن «نیاکَّه اَلون اَ هُشتُن پِغَمبِری جِلو جِلوئی تَه وِسی مِکِرون تا ته جلو رِه هُموار کِرَن»

بَضی مَذهِبی رَبِری یوحِنِّه واپِرسِشُن«آیا تو مَسیحِه؟» یوحِنِّه بات«اَ مَسی نییون، امّا بَدی مو ای نَفِر مِه کو ژو مِقام مو پی ژُرتری دَرَه. اونقد کو اَ شایِستَه نییون ژو بنُدی لَلِکُن دَبِستون.

هِرِن عیسی برائی تعمیدی اُووین، یوحِنِّه گَل بیما. وَختی یوحِنِه ژو بِدیا، باتِ شاِن هَمون خُدِه وَرِیَه کو گنائی جییونی مِرِه.

یوحِنِّه عیسِه رَه بات: «اَ لایق نییون کو ته تعمید بَدون اِن اَیون کو مِگی ته پی تعمید هادون امّا عیسِه بات «مو تعمید بَدِه ، چِرَه کو کاری دُرستی هَمِنِه» بنابِرانی یوحِنِه عیسِه تعمید بِدا. با اِنی کو عیسِه هِچ وَخت گنائی ناکِربِش.

وَختی کو عیسِا بَدی تعمیدی اُووین پی بیرین اِما خُدِه روح، اصلی کوتری پئدا بِبا، ژیری اِما و ژو سَراِما. هَمون وَخت آسِمُن پی ندا بییِما کو «مو پیر اِنَه کو ژو مِگَن ، ژو پی خِلی راضییون.»

خُدِه یوحِنٌه رَه باتبا «روح القدس به ای نَفِری کو تو ژو تعمید مِدِه هیژ مِه اون نفِر خُدِه پیرَه» خدا یکٌیَه وَختی یوحِنِه عیسِه تعمید بِدا، خدائی پییر صِدا بِشنوءش پیری خُدِائی یَنی عیسِه بدییش، روح القدسی شکلی کوتِری بِدییش.

بَدی تعمیدی عیسِه، خُدِه روح آنی ژو بیابُن مِبِرِه جائی کو او چِل شوونِدَه رو روزَه مِرِه اونوَخت شِطون عیسِه گَل بییما ژو وَسوِسَه کِردِش تا گنا هاکِرِه.

شِطون عیسِه وَسوِسَه کِرد و باتِش «اَگه تو خُدِه پیِره اِن سُونگُنَه با نُن بَبین تا بَزُن بَخو.»

عیسِه بات: «خُدِه کلامی دِلَه بِنویشتَه ببیچی آدم برائی زَنَده بِبییونی تُنیا نون نیاز نِداره بَلکِش هر کَلِماتی کو خُدِه آلَه پی بیرین اِ.»

بَد شِطونی ژو ژورتِرین جائی مَعبدی بِبِرد و باتش «اگه تو خُدِه پیره، هُشتُن اِنجو پی ژیری، وَن چِرَه کو کتابی مُقَدِسی مایه خُدا هُشتُن فِریشتُنَه مایِه تا ته تئی هوائی بَرَن نَکِرِه هُشتُن پا سُنگ کوآ.»

امّا اونچی شِطون باتبا، عیسِه عمل ناکِرد. باتِش خُدِه هُشتُن کلامی تئی، هُشتُن قومی رَه دستور هادِچِش هُشتُن خُدِه نِزما.

بَد شیطونی ژو بِبِرد قُلهای بُلندی تمامی کشوری جیونی، ژُن قدرت و ثروت ژو مارِنِش باتِش «اگه زُنَه بَکوآ و مو نیایِش هاکَه، تمامی اِنی تَه مِبِخشون.»

عیسِه ژو رَه بات: مو گَل پی ویبا، شِطون خُدِه هُشتُن دِلَه کلامی ، هُشتُن قومی را فرمُن هادِچِش کو فقط هُشتُن خُدِه بَپرست و تُنیا ژو خِتمِت هاکَه.

عیسِه شِطونی وسوسُن دِلَه دومین نَکِت بَد شِطونی ژو پی بویِرد و فریشتِه بیمِن ژو خِتمت هاکِرشُن.

بَدی اِنی کو شِطونی وَسوِ سِه نزونششُن عیسی ریب بَکوان عیسی هُشتُن کییَه کو جلیل با وِرگِرد روح القدسی قوٌت ژو مِدا او برائی تعلیمی اِنجو و اُنجو مِشا و هَمُن ژو خوری پی مات.

عیسی بِشا ناصره، دئی کو وختی زِک بیچی اونجو زندگی ماکِرچِش روزی شباتی بِشا پرستشگاه مذهِبیون رَبِری ای کتابی اَشعیائی نبی ژو دِشُن تا بَخونِه بَد عیسِه طومار واکِرد و ای تِکه ملتی رَه بُخوندِش.

ژو اِنجور بُخوند: «خُدِه هُشتُن روح موتُن اِندِچی تا خبری خوشی فقیرُن دون امّا مو وِسی کِرچِش تا اَسیرُن آزاد واکِرون کورُن بینا واکِرون و سِتمدیدُن آزاد کِرون چِرَه کو رحمتی خُدِه به آدِمُن، سر بِرِسِه چی.»

بَدی ژو عیسه بنیِست و همُن چَش ژو وازنا اونون بفما اِن تکه کو خونده ببا، مسیحی موعودی پی اشاره ماکِرِه. عیسِه بات: «کلامی کو شما رَه بُخوندَن اِسَه در حالی انجامییَه» همه تعجب هاکِرشُن و واپِرسِشُن مَگر اِن یوسُفی پیر نییَه؟

بَدی ژو عیسِه بات: واقعاً کو ای پِغمبِر هُشتُن دِلَه شری ژو مِنِشناسَن وختی کو زمانی ایلیاتی هِرَه سالَه نیم وارِش نییِما با اِنی کو ایسرائیل بیوَه جِنی زیاد دَبِن خُدِه ایلیایی بیوَه جِنیکِنَه وِسی کِردِش تا ژین کمک ببَو کو اینی جا زندگی ماکِردِش.

اِن طوری اِدامَه بِدِش زمانی الیشِه پِغَمبِری، آدمی زیادی مریضی پوستی وششُن امّا الیشِه هِش کُمُنُن خو ناکِرد ژو تُنیا نَعَمانی سوری، فَرمُندِه ای دشمنی ایسرائِیلی خو واکِرد اونون کو یَهودی بنِ مِشنو ئشِشُن، ژو دیم بُراق وابِن.

ناصرهای، عیسِه پِرِستِشگاهی پی پیرین اششُن ژو بِبِرشُن لووهای دَرِه تا ژو ژیری وِنَن و بَکُشَن. امّا عیسی ژُن وسط پی بویِرد و ناصِرَه پی بِشا.

بدَ عیسی تمامی جلیل قِ بِر کِرد خِلی ملت طرفی ژو بییِمِن و هشتُن مَریضُن میارِشُن اونون وسط بَضی کوری کَری دَبِن بَضی مِنَزونِششُن رِه بَشین، هکاتی هاکِرَن عیسِه ژو شفا هادا.

اونون کو روحی پیسی دِرد، عیسِه گَل مییارشُن فرمُنی عیسِه پی روحی پیسی ژُن پی بیرین مِشا خِلییون فِریِه‌مت «تو خدا پیرِه!» ملتیام با تعجبی خُدِه ستایش ماکِرشُن.

انوخت عیسِه هِشتُن شاگِردُن پی دوازده نَفِری انتخاب کِردِش اونون اِس «رسولان» کِردِش اونی عیسِه همپا مُسافرت ماکِرشُن و ژو پی یِه مِگیششُن.

ای روای مذهِبی استادی یهودی عیسِه گل بییما ژو مِگییا عیسِه بَلّی کِرِه کو اونچی یِه مِدِه اشتباهه ژو واپِرسا :« استاد، آدم مِگی چِه کِرِه کو همیشه زنده بو» عیسِه بات: «تئی کِتابی توراتی دِر اِن باره چیچی بِنِویشتِیَه؟»

اون میردِکه بات:« خداوندی هُشتُن خُدِه با تَمُمی قوّتی، تئی دِلی پی، با تمامی فکری گییابیت هُشتُن. هُمسییِه هُشتُن جور گیبابیت بَد عیسِه بات: «دُرُس ما! تو هَمَن کاری هاکه تا هَمیشَه زَندَه بَمُن.

امّا اون عالمی مذهبی مِگییا هُشتُن پارسا جاکّوئه، اینی بارَه واپرسِش: «مو هُمسییَه کییَه؟

عیسِه با اییَه آستُنِکین ژو جواب هادا. ای یهودی میردی اورشلیم پی، طرفی اریحائی سفر ماکِردِش.

دِلَه زِئین دُزدی ژو گِنِن، تَمُمی ژو دارائی وِششُن، ژو وِروِسشُن، نیمه جُن کِناری جَدِه هیونشُن.

بَدی اِن ماجِرائی یهودی کاهن اُنجو پی مِویرد وَختی اون میردِکه وَسِطی جَدِه بِدییِش والَه اون طَرِفی جَدِه پی وَر بِدِش ، انگار نه اِنگار ژو بِدیچِش.

کمی دیگری ای لاوی رِه پی بِرِسا لاوی، طِبابَه ای ایسرائیلی بیچَن کو کاهِنون کمک ماکِرچیشُن. اواَم وَر بِدِش و ژو مِلی نِندِش.

اونوخت اینی میردِکا بییِما کو سامری با. سامِری و یهودی دونیکی بِن با اِنی کو بِدییش یهودییَه و زَخمی بِبیچی ژو دِل بسِوت و ژو زَخمی بِشُشتِش و مَلهَم واشتِش.

بد اون سامری ژو چارَهوا سوآر کِردِش ژو بِبِردِش مِمُنخُنَه و ژو پی پِرِستاری هاکِردِش.

هِرِن سامری مِگییا هُشتُن سفر ادامه بَدِه ژو کمی پیل مِمُنخُنَه چی دا و باتِش اِنی بِپّا، اگه ویشتری هزینه کِردَه ، وِرگِردِون، تَه مِدون.

بَد عیسِه اون عالمی مذهبی پی واپِرسا اِسَه فِکر ماکَه اون هِرَه نَفِرُن تئی کومین اون میردکِه کو ژو وِروِسبیشُن ژو همسییَه با عالمی مذهبی بات: اونی کو ژو رَه دل بسوزند. عیسِه ژو رَه بات: توام بَشَه هَمَن جور هاکه.

ای رو ای مالداری گَتِه ای عیسِه گَل بییِما و ژو پی واپِرسِش .استادی گِرامی، چه بایِد کِرین تا برائی همیشه زنده بین؟ «چِرَه مو گرامی مِزُن؟ بِجز خدا هِشکین گرامی نییَه اگِه مِگَه همیشه زنده بَمُن، خُدِه پی پِرُوی ها کَه.

ژو واپِرسا: « کُمین فَرمُن پی مِگی پِرُوی هاکِرون؟ عیسِه جُواب ها دا: « قتل، زنا و دُزدی نا کِرا، دوری نِوا. هُشتُن پییِر و مار حُرمِت نیادار و هُمسییُن هُشتُن واری گیابیت.

ولی اون جِوونی بات : مو زِک اِندِر پی تَمُمی فَرمُنی نیادارچَن. اِسَه دیگِه مِگی چِه کِرون تا همیشه زنده بَمُنون؟ عیسِه با مِرِبُنی ژو نیاکّرِد و باتِش.

اگِه مِگَه وِتِرین کاری هاکه، بَشه هر چی دار بِروش و ژو پیل فَقیرُن دِه، تا تَه گنج دِلَه آسِمُنی دَبو، نه دیمی زِمینی اونوخت بیا مو پی پِرُوی هاکه.

وختی اون جِوونی عیسِه هکاتی بشنوئِش. هُم ریژییا چِرَه کو پیل دار باو مَنِگییش هُشتُن دارائی و پَساُف دس پی هادِه. ژو دیم عیسِه پی وِرگاردِنا و بِشا.

بَد عیسِه هُشتُن شاگِردُنَه بات: اِن بَزُنین کو اگه ای ثروتمند پادیشائیای خُدِه بَرِسه خِلی سخته بازم مایون، رَد کِردییُنی اُشتُری دَرزُنین کینَه پی راحت تری انییَه کو تا ای نَفِر دارا پادیشائی ای خُدِه بَرِسِه.

عیسهِ شاگردی تا اِن بشنوئششُن ژون آله ایلا بِمُندَه، واپِرسِششُن: «پس کی مِزُنهِ نِجات پئدا کِرِه؟»

عیسِه شاگِردُن نیاکِّرد و باتش: «آدم مَنِزُنِه هُشتُن نجات بَدِه ولی خُدِه گَل همه چی امکان دارِه.»

پِترُسی عیسِه رَه بات: «هما هوشتُن هَمِه چی پی دَس بِچیمُن تا پِرُوی تَه بین، اِسَه هما پاداش چیچییَه؟»

عیسِه بات: «هَرکین مو بالا بِرار، خواکِر، پیر، مار، وچُن، کییَه و زمین پی بُو وِرِه. صِه بِرابِر ویشتری ژو مِرِسه و همیشه زَندَه بِمُنِه ولی ویشتری کو اووِلییَن، آخر مِبین و ویشتِری کو آخریین، اُووِل مِبین.»

ایرو پِترُسی عیسِه پی واپِرسا: «بِرِهای کو مورَه بدی ماکِرِه چُند بار مِگی ژو بَبَخشُن؟ هَف بار وَسَه» عیسِه بات: «نَه هَفت بار، بَلکِش هفتا، هَف باری» عیسِه مِگیا هَما بَلّی کِرِه کو مِگی هَمیشَه بَبِخشین بَد عیسِه اِن آستونِکَه بات.

خُدِه پادیشائی مِثلی پادیشائی اِیَه کو مِگییش هُشتُن حساب با ختمتکارُن تسفیَه کِرِه ای خِتمِتکاری قرض برابری دُویست هزار سالی کاری بییَه.

چون خِتمِتکاری مَنِزُنا هادِه، پادیشِه بات بِه جائی اونی ژو وُ ژو جِنییَه وَچُن با ژو دارائی بِروشین.

ولی اون میردِکِه هُشتُن جلوئی پائی پادیشِه وِند و با التماس باتِش «ای پادیشاه خواهش ماکِرون وَخت مُندِه تا تَمبلی آخِری تَهدون» پادیشه دِل ژو رَه بِسوت،پس ژو آزاد واکِردِیش و تمامی بِدهی ژو بَخشِش.

ولی وختی کو اون خِتمِتکار دَربار پی بِرین اِما هُشتُن همکاری بِدییِش کو چار ما دَستمُزد به ژو بِدِکار با ژو خِنِقَه بِتِش و باتِش «هُشتُن قرض مُنده.»

ژو رفیق ژو دستَه پِه کِت و باتِش «خواهش ماکِرون وخت مُنده، تا تَمبلی آخری تهدون» امّا طلبکار راضی نابا و هُشتُن رَفیقی زیندُن وِندِش تا قرض هادِه.

وختی ژو رفیقُن ماجرا بِشنوا ناراحت وابِن و بِشِن پادیشه گل و ژو رَه تَریف هاکِرشُن.

پادیشه تند ژوگیا وُ باتِش: «ای خادمی شَروری تَه مو پی گیا اون قرض تَه بَخشِن.تَهام مگیا هُشتن رَفیقی ده هَمَن کاری هاکَه.» پادیشِه اوقات تَل بباوُ دَستور هادِش ژو زیندُن وِنَن تا تمامی هُشتن قرض نادِچِش ژو آزاد ناکِرَن.

بَد عیسِه بات: «اَگه شما هُشتن بِرار تئی دلی پی نَبخشین مو آسمُنی پییهام با شَما هَمَن طو رفتار ماکِرِه.»

عیسِه هُشتُن رَسِولُن بِرایی بِشارت و آموزِشی رَه وِسی کِردِش چُندی روستِه. وختی کو وِرگِردِن، اونچی کو کاری هاکِربیشُن عیسِه مُخبر کِرشُن. بد عیسِه اونون ای خلوتَه جا نزدیکی دریاچه بِبِرد. تا کمی استِراحِت هاکِرَن بنابرانی همه اییَه لاکِما سوآر بِبِن و بِشِن اون طَفی رودخُنِه.

وختی مِلّتی بدیا کو عیسی با هُشتُن شاگِردی لاکِما سوآر بیچَن و اُنجو پی مِشین، کناری دریائی بِتِتین تا تُندتری اونون، اون طِرفی دریائی بِرِسَن وختی عیسی و ژو شاگِردی اُنجو بِرِسِن مِلّت چَش بِرِهای اونون بِن و اونون پی استقبال هاکِرشُن.

اونی غِری جِنی و زِکی، نَغزیت به پنج هزار میردی بِن. عیسِه دل ژُنه بسِوت، چِرَه کو مِثلی گوسفندی بِن کو چوپّن نِدربیشُن پس شُرو کِردِش ژُن یَه بِدییُن، اونی کو مریض بِن، شفا بدِش .

شُم باتَه، شاگِردی عیسه گَل بییِمِن و باشُشُن : «اوستا! ملتی وسی که کو هُشتُنَه چی پدا کِرَن چِرَه کو اِنجو چی برائی بُخُردی پدا منِبو.»

امّا عیسِه شاگِردُنَه بات: «شما هُشتِرَه خوراک ژُن دین» اونون بات: «چطوُ مِزونین اِن هَمَه آدِمُن سیر واکِرین؟ هما فَقد پنج نونی و دو کَسینَه ماهی دارین.»

عیسِه هُشتُن شاگِردُنه بات،تا ملتی رَه باین کو پَنج نفر پَنج نفری دیمی سُوزه بَنیشَن.

بَد عیسِه پنج نونی و دو ماهی دیم به آسِمُنی دس گیتِش و نیا کِردِش و خُدِه خوراکی رَه شُکر هاکِردِش و ژو بَرکِت هادِش.

بَد عیسِه نون و ماهی تِکَه تِکَه کِردش و شاگِردُن دِش تا بِنی مِلِّتی بخش وا کِرَن. شاگِردُن خوراک مِلتی مِدا، بُخُرشُن و سیر بِبِن.امّا هچچی چی کِمی مَنِبا.

بد شاگِردُن هر چی خوراک بِموند با، جَمَه کِرشُن، اِن طو بَقیِه پی پنج نونی و دو ماهی ، دوازدَه سَبِه پر وابِن.

بَعدی اِنی کو عیسِه جَمی یِتی چی هادا، هُشتُن شاگِردُنَه باتِش کو لاکِما سوآر بین و بَشین اون طَرِفی دِریاچِه. اَمّا اُ اونجو بِمُند تا شاگِردی بِشِن عیسِه بَعدی اِنی کو مَرتُمُن رَوُنَه کِرد، بِشا کَلِّهای کوهی کو دا هاکِرِه. اُ اونجو تُنییا با وُ تا نِصفی شُوْ دا ماکِردِش.

دِر اِن مییُنَه، شاگِردی، دِلَه لاکِمِن، دِرشُن پارو موکوآشُّن اَمّا وایی مُخالِفی مییِما وُ تا نِصفی شُوْ، فَقِد نِصبی دِریاچِه پی رَد بابِن.

اون وَخت عیسِه هُشتُن دا تَمُم کِرد و بِه طَرِفی شاگِردُن بِشا. اُ دیمی اُوْوین رِه بِشا تا بِه لاکِمِن بِرِسا.

وَختی شاگِردُن عیسِه بِدییا، خِلی بِتِرسِن. چون فِکر ماکِرشُن ای روحَه. عیسِه بِفِما کو اونی بِتِرسِچَن. پَس ژُنَه باتِش: «نَتِرسین، اَیون!»

بَد پِطرُسی عیسِه رَه بات: «آقا جان، اَگِر توئِه، اَمر هاکَه تا اَیَن دیمی اُوْوین پی تَه طَرِف بییون.» عیسِه، پِطرُسی رَه بات: «بیا!«

بَد پِطرُس لاکِمِن پی بیرین اِما وُ دیمَه اُوْوین بِه طَرِفی عیسِه رِه کِت. اَمّا چُند قَدَم کو بِشا، ژو هُشتُن دیم، عیسِه پی وِرگاردِنا وُ ژو حِواس بِه طَرِفی مُوْجُن و طیفُنی بِشا.

اون وَخت، پِطرُس بِتِرسا وُ هَمِنطُوْ کو دِلَه اُوْوین هی مِشا، فِریا بِتِش: «آقا مو نِجات بَدِه!» عیسِه جَلدی دَس دِراز وا کِرد و ژو بیرین اِوِردِش. بَد عیسِه پِطرُسی رَه بِفِرما: «چِرَه تَه ایمُن کَمییَه، چِرَه بِه مو اِعتِماد ناکِردَه تا راحِت با؟»

وَختی پِطرُس و عیسا لاکِما سوآر بِن، طیفُن بِشتا وُ دِریا آرُم وابا. شاگِردی کو اِلَه لوچ بِبابِن، عیسِه پِرِستِش هاکِرشُن، ژو رَه باشُّن: «ستینَه کو تو خُدِه پیرِه «

اییَه رو عیسا وُ ژو شاگِردی با لاکِمِن بِشِن اون طَرِفی سَرزِمینی جَدِرییانی. وَختی خُشکی بِرِسِن، لاکِمِن پی بیرین اِمِن.

ای میردِکا اونجو دَبا کو گِ رِفتاری اَروایی بَدجِنسی با.

اون میرد، اِنقِد نوردِنگ با کو هِش کین مَنِزُنا ژو جِلو بیرینِه. چُند دَفَه ژو زِنجیرَه کِربیشُن، اَمّا ژو زِنجیری مُوْسِت.

اون میردِکِه مییُنی قَبرون زَندِگی ماکِرد. ژو شُوْوِندَهرو نَرَه مِت، حَلِه ژو تُن دِنِبِن و تیژَه سُنگُنَه هُشتُن زَخمی مِکِردِش.

وَختی عیسِه گَل بِرِسا، ژو گَل آرُم وابا. عیسِه اون دیبی رَه دَستور هادا: «اِن میردِکَه دِلَه پی بیرینییا!»

دیبی نَرَه بِت و باتِش: «یسا، خُدِه پیر، مو پی چیچی مِگَه؟ خواهِش ماکِرون مو عِذاب نَدا!» بَد عیسِه اون دیبی پی وا پِرسا: «نَه اِس چیچییَه؟» اونی جوآب هادا: «مو اِس لِژییونَه، چِرَه کو هَما زیادین» چُند هِزار سَربازی رومی اَرتِشی رَه لِژییون ماشُّن.

دیبون، عیسِه پی خواهِش هاکِرشُن: «هَما اِنجو پی بیرین نَکِرا.» اونجو ای گَلَه خوکی دیمی اییَه تَپِّه چَقِلِه موکوآشُّن. اَروایی ناپاکی عیسِه رَه موری هاکِرشُن و باشُّن: «پَس هَما وِسی کَه دِلَه خوکُن. «عیسِه اِجازَه هادا و بِفِرمِش: «بَشین»

دیبی اونجو پی بیرین اِمِن و بِشِن دِلَه خوکُن. اون خوکی کو نَقزیتی دو هِزار بِن، تَپِّه سَربِه ژیری پی دِریاچِه دِلَه کِتَن و خَفَه بِبِن.

اونونی کو خوکُن مِچٍارِنا، وَختی اِن بِدیشُن، طَرِفی شَری بِتِژِن و مَرتُمُن خَبِر کِرشُن کو عیسِ چِه کِرچی. مَرتُمی بییِمِن و اون میردی دیب زِدِه بِدیشُن کو آرُم وابیچی، هَلِه تُن کِرچِش و عَقل سَری کِرچِش و نییِستَه.

مَرتُمی کو خِلی بِتِرسا بِن، عیسِه پی گییِشُّن کو اونجو پی بَشو. بَد عیسا سوآری لاکِمِن بِبا. اَمّا اون میردِکا کو اَسیری دیبی با، عیسِه پی گییِش کو ژو هُمرا بَشو.

اَمّا عیسِه ژو رَه بات: «وِر گِرد بَشَه هُشتُن کییَه وُ هَمُنُنَه با کو خُدِه تَرَه چِه کِرچی وُ چِطُوْ ژو رَحمِت شامِلی تَه بِبیچی.»

پَس اون میردِکا بِشا وُ هَر کین گَل مِرِسا، ماتِش کو عیسِه ژو رَه چِه کِرچی. هَر کین ژو آستُنِکَه مِشنوآ، ژو آلَه وا مِمُندَه.

عیسا وِرگِردا اون طَرِفی دِریاچِه. وَختی اونجو بِ رِسا، ای هُریم آدِمی ژو دُوْر جَمَه بِبِن. مییُنی مَرتُمُن، اییَه جِنیکا دَبییَه کو دوآزدَه سالی با کو سَری خینی کِتبییَه. ژین تَمُمی هُشتُن مال، دَرمُنی رَه، دُکتُرُن دابِش، اَمّا ژین حال بَدتِری بِبابا.

ژین بِشنوآبا کو عیسِه خِلی مَریضُن شِفا هادِچی، پَس هُشتُن گَل باتِش: «اَ بُوْوِر دارون کو اَگِه فَقِد بَزُنون عیسِه هَلِه دَس دوما لِنون، خُوْ مابین.» اون جِنیکِن مَرتُمُن مییُنَه پی هُشتُن عیسِه بِرِ سِنِش و هُشتُن دَس عیسِه قِوِن دیم مالِنِش. هَمِن کو عیسِه هَلِه دیم دَس دوما لِنِش، ژین خینریزی قَطَه بِبا.

هَمون وَخت عیسا مُتَوِجَّه بِبا کو نیرویی ژو پی خارِج بِبا. پَس وِرگِردا وُ واپِرسِش: «کی مو هَلِه دَس دومالِنا؟» شاگِردُن بات: «مَرتُمی هَمَه طَرِف پی هُشتُن دومِکُشَن و تَه طَرِف مِن. چِرَه ماپِرس کی مو دَس بوکوآت؟»

اون جِنیکا کو تَرسی پی مِلِرزِیَه، عیسِه جِلُوْ زُوْنَه بوکوآتِش. بَد ژو رَه باتِش کو چِه کِرچِش و چِه طُوْری شِفا پِیدا کِرچِش. عیسِه ژینَه بات: «تَه ایمُنی تَه شِفا هادِچی، بَشَه بِه سِلامِت.»

اییَه رو عیسِه دِرد کِناری دِریاچِه، ای هُریم مَرتُمُن، دَرس مادا. اِنقِد ژُن عِدَّه زیاد با کو عیسِه جا نِدِرد کو بَزُنِه اونُنَه هِکاتی هاکِرِه. هَمِنی بالا لاکِما کو کِناری اُوْوین هِشتابییَه سوآر بابا وُ اونجو پی مَرتُمُن دَرس مادِش.

عیسِه اِن آستُنِکَه مَرتُمُنَه مات: «ای وَزیِر بِشا کو تُخم دِکارِه. هَمِنطُوْ کو تُخمی هَر طَرِف دومِپاشِش، بَضی تُخمی مییُنی رِئین کِتین و پِرِندِه بییِمِن و پاکّی بُخورشُن.

بضَی دیمَه سُنگِرَه زِمینی کِتین کو ژُن دیم کَمی خاکَه دِپو شِنا بییَه. تُخمی دیمَه اون خاکین، خِلی رِکَه نُچ بوکوآشُّن. اَمّا ژُن ریشِه مَنِزُنِشُن تَئی خاکین هیشین. هَمِنی بالا، وَختی داغَه اَفتُوْ ژُن دیم کِتَه، هَمَه بِسوتین و بِن پی بِشِن.

بَضی تُخمی مییُنی اَسکُن کِتین. اَسکی و تُخمی با هُم گُوْز بِبِن. نوئَه ساقِه تَئی فِشاری اَسکُن، بِین پی بِشِن و هِچّی بیرین نییِما.

بَضی تُخمی دیمَه خُوْرَه خاکین کِتین و هَر تُخمی پی سی، شَصت و حَتّا صِه دُوْنِه سُوْز وابِن. هَر کین مِگی پِرُوی خُدِه بو، مِگی مو هِکاتی گوش هاکِرِه.

شاگِردی وَختی اِن هِکاتی بِشنوئِشُن گیج بِبِن. بَد عیسِه اِنجوری اونُنَه بات: «تُخمی، خُدِه هِکاتییَن. اون آدِمی جَدِهی کو خُدِه هِکات مِشنوئِه اَمّا ژو حالی مَنِبو وُ شِطُن خُدِه هِکات ژو پی مِدُزدِه. دِر واقَه شِطُن ژو جِلُوْ مِگیرِه، مِنارزِه کو خُدِه هِکاتی ژو حالی بَبین.»

سُنگِرَه زِمین، اون آدِمییَه کو تا خُدِه هِکاتی مِشنوئِه، با خوشالی قَبیل مِ کِرِه. اَمّا وَختی سَختی مِنِه یا وَختی مَرتُ مُن پی آزار مِنِه، خُدِه پی دیم مِرگاردِنِه. یا اِن کو اِطفینُن بِه خُدِه پی دَس مِنجِه.

«زِمینی کو پُری اَسکُنَه، اونییَه کو هِکاتی مِشنوئِه، اَمّا، نیگِرُنیای زَندِگی و دِمبالی پیلی دَبییُن و جَمَه کِردییُن، ژو پاپیچ مِبو وُ ژو مِنارزِه خُدِه گییابیش. دیگِه مَنِزُنِه خُدِه هِکاتی گوش هاکِرِه وُ ژو خوشال واکِرِه. اُ گُندُمَه اوشِه واری مِمُنِه کو پیچ بو.»

«اَمّا زِمینی خُوْری، اونییَه کو خُدِه هِکاتی مِشنوئِه، بُوْ وِر مِکِرِه وُ بار مادِه.»

عیسِه آستُ نِکائی دیگِرییَن دِر مُوْرِدی پادیشائیئی خُدِه بات: مَثِلَن بِفِرمِش: «پادیشائیئی خُدِه عِینی خَردِلَه دُوْنایِه کو کَسی دَنین رَز دِمِکارِه. شِما خُوْ مِزُنین کو خَر دِلَه دُوْنا، کَستِرین دُوْنایِه.

«اَمّا وَختی اِن دُوْنا گُوْز مِبو، هَمِه زِراتی پی گُوْزتِری مِبو. اونقِد کو پِرِندِه ژین دِلَه شاخُن هِلاکی ماجِنَن.»

عیسِه اینییَه آستُنِکَه بات و بِفِرمِش: «پادیشائیئی خُدِه اُوزائی وارییَه کو جِنی دِلَه خَمیری موکوئَن تا اون دِلَه پَخش وابو.»

«پادیشائیئی خُدِه، گَنجی وارییَه کو ای نَفِری دِلَه رَزی قایَم کِربو. اینی نَفِری اون پِیدا کِربو وُ دوبارَه تَئی خاکین قایَم کِربیش. بَد خُشالی پی بِشابو وُ هَر چی دارِه بِروشِه کو پیل ژو دَستِه وُ اون رَز کو گَنج دِلَه دَرَه بِرینِه.»

«مَلِکوتی خُدِه، مُرواری وارییَه کو خِلی قَشِنگ و گِرُ نَه. ای تاجِری اونَه بِدییِش، هَر چی دِردِش بِروتِش تا با پیلی ژو، اونَه بِرینِه.»

اونجو کِسانی دَبِن کو گُمُن ماکِرشُن با کارائی خُوْری کو هاکِرچیشُن، خُدا ژُن قَبیل مِکِرِه. اونی دیگِرون کو کارائی خُوْری مِناکِرشُن، مَخسِرَه مکِرشُن. پَس عیسِه ژُنَه اِن آستُنِکَه تَریف هاکِرد؟ دو نَفِری بِشِن مَعبِد تا دا هاکِرَن. ای نَفِر مَذهِبی رَه بِری وُ اینی مالیاتی بِگیر با.

مَذهِبی رَهبِری بِشتا وُ اِن طُوْری دا هاکِردِش: «اِی خُدا تَه شُکر ماکِرُن کو مِثلی آدِمائی دیگِری، گُناکار، دُزد، ظالَم و زِناکار و حَتّا اِنی واری باجگیر نییون.»

هَفتِه ای دو دَفَه روزَه مِرون و هَر چی پیل و دَرآمِد مو دَس مِه، دَس بِه یَک تَه مِدون.

اَمّا اون باجگیر دیرتِری اون مَذهِبی رَهبِری بِشتا وُ وَختی دائی، حَتّا سَر طَرِفی آسِمُنی بُلِند ناکِردِش. بَلکِش مُشتی رَه هُشتُن سینَه کوآتِش و باتِش: «خُدایا مو رَه رَحم هاکَه کو گُناهکارون»

بَد عیسِه اِدامَه بِدا: «حَقیقِت شِما رَه مایون، خُدِه اون باجگیری دا بِشنوآ وُ ژو قَبیل کِردِش. خُدا هَر کین کو قُراب بو، خار و خَفیف ماکِرِه وُ هَر کین کو هُشتُن کَسین واکِرِه، سَربُلِند ماکِرِه.

ای رو عیسا، ای هُریم مَرتُمُنَه کو ژو دُوْرَهوِر جَمَه بِبابِن تا ژو هِکاتی بِشنوئَن، دَرس مادِش. اونی ویشتِری باجگیری وُ آدِمائی بِن کو مَنِگییِشُن موسِه دینی پی اِطاعِت ها کِرَن.

اَمّا مَذهِبی رَهبِری کو اونجو دَبِن، مِدیشُن کو چِطُوْری عیسا گُناهکارونَه، رَفیقُن واری رِفتار ماکِرِه. پَس هُمدیگِرُنَه ماشُّن کو عیسِه کاری غَلِطِه وَختی عیسِه ژُن هِکاتی بِشنوآ، اِن آستُ نِکَه ژُنَه تَریف هاکِردِش:

ای میردِکا با کو دو پیری دِردِش. ای رو کَسین پیری، پییِرَه بات: «بَبَه، مو هُشتُن اِرثییَه هَمَن اَلُن مِگَن!» هَمِنی بالا، پییِر هُش تُن مال، دو پیرُنَه تَقسیم کِرد.»

خِلی نَوْیِربا کو کَسین پیری هَر چی دِرد، جَمَه کِرد و بٍشا ای جایی دیری. اونجو تَمُمی هُشتُن مال، دِ لَه گُناهی، بادی بِدِش.

خِلی نَوْیِربا کو اونجویی کو اِن پیر دَبا، قَطی مَسینی دِکِت، اُ دیگِه پیلی نِ دِردِش کو چی هارِه بَخورِه. هَمِنی بالا ناچار بِبا تا تُنییا کاری کو ژو دَس پی بیرین مییِما هاکِرِه، یَنی خوکی بِچارِنِه. اِنقِد دَرمُندَه وُ وَشُن با کو با خوکُن خوراکی، هُشتُن تِلَه سیر ماکِردِش.

آخِرسَر ای رو کَسین پیری هُشتُن گَلِکی بات: «اَ اِنجو چِه مِکِرون؟ مو پییِر نُوْکِری، چیئی زیادی دارَن کو بَخورَن، اَمّا اَ اِنجو وَشُنی پی مِ مِرون. پَس هُشتُن پییِر گَل مِرگِردون و ژو پی مِگَن کو ژو نُوْکِر بَبین.»

پَس طَرِفی هُشتُن پییِر کییِه رِه کِت. هَنِه نَقزیتی کییِه نَرِسابا کو ژو پییِر ژو بِدییا. ژو دِل ژو رَه بِسوت و ژو طَرِف بِتِّژا وُ ژو بَغِلَه کِردِش و ژو بوسا کِردِش.

پیری پییِرَه بات: «بَبَه، مو تَه وُ خُدِه هِکاتی گوش ناکٍرچَن، دیگِه تَه پیر حِساب مَنِبین.»

اَمّا ژو پی یِر هُشتُن نُوْکِرُنَه بات: «بَتِّژین و وِتِرین هَلِه بیارین و مو پیری تُن کِرین. اِنگُشتِرییَه ژو دَست و لَ لِکِه ژو پِه کِرین و اییَه پَرواری گورِن سَر بَربینین تا جِشنَه بَگیرین و شادی هاکِرین. چِرَه کو مو اِن پیر بِمِربا وُ اَلُن زَندَه وابیچی. وی بابا وُ اَلُن ژو پِیدا کِرچَن.»

پَس هَمُنُن جِشنی گُوْزی بِرپا کِرد. خِلی نَوْیِربا کو مَسین بِرِه کو سَری زِراتی پی کییَه مِرگِردا، صِدایی ساز و رَخص و آوازی بِشنوئِش و گوشی تیژ واکٍردِش کو بِنِه چِه تِفاقی بِکِچی.

وَختی مَسین بِرار بِفِما کو اِن جِشنَه ژو بِرارَه بِچیشُن کو کییَه وِرگِردِچی، ژو بَدِما وُ نَگییِش کو دَنین کییَه شو. ژو پییَه بیرین اِما وُ ژو اِلتِماس هاکِردِش کو بِه دَنین کییَه وُ دِلَه جِشنین شِرکِت هاکِرِه، اَمّا ژو هُشتُن پییِر هِکاتی قَبیل نَکِرد.

مَسین پیری، هُشتُن پییِرَه بات: «تَمُمی اِن سالی تَرَه وِفادار بیچون و تَه خِتمِت هاکِرچَن. هِش وَخت تَه هِکاتی هِچّی نَکِرچَن، تَمُمی اِن مُدِت حَتّا اییَه بُچِّهکَه مو نَدِچَه تا بَزُنون با هُشتُن رَفیقون جِشنَه بَگیرون. هُشتُن رَفیقون جِشنَه بَگیرون اِسَه کو کییَه وِرگِردِچی، وِ تِرین پَرواری گاگورا ژو رَه سَر بِربینچَه تا جِشنَه بَه.»

ژو پییِر جوآب هادا: «بَبَه جان، تو هَمیشَه مو کِنار دَرِه وُ هَر چی دارون تَیَه. اَمّا اَلُن وِتِرین کاری اِنِه کو جِشنَه بَگیرین و شادی هاکِرین. چِرَه کو تَه بِرِه بِمِر بیچی وُ زَندَه وابیچی، وی بابیچی و پِدا بِبیچی.»

اییَه رو عیسِه هُشتُن هِرَه شاگِردُن یَنی پِطرُسی، یَقوبی و یوحِنِه؛ بِبِرد کَلِّه ای مَسین کوهی تا با هُم دا هاکِرَن. )یوحِنِّایی کو عیسِه تَمید بِدا، اینی نَفِرَه(

وَختی دا ماکِردِش، عیسِه دیم خورشیدی واری لیر موکوآتِش و ژو هَلِه نوری واری اِسبی وابِن. جوری اِسبی وا بِن کو دیمی زِمینی اونی واری پِئدا مَنِبو.

اون وَخت موسا وُ ایلییائی نَبی ظاهِر وابِن. اِنی ویشتِری صِه سالی پیشی، دیمَه زِمینی زَندِگی ماکِرچیشُن. اونی عیسِه رَه باشُّن کو تو بِه هَمَن رِکی دِلَه اورشَلیمی دُنیا پی مِشَه.

وَختی کو موسا وُ ایلییِه عیسِه رَه هِکاتی ماکِرشُن، پِطرُسی عیسِه رَه بات: «چِه خُوْرَه کو هَما اِنجو دَرین، وارزی هِرَه سایِبُنی بِسازین، اییَه تَرَه، اییَه موسِه رَه وُ اییَن ایلییِه رَه.» پِطرُسی مَنِزُنا کو چیچی مایِه.

هَنِه پِطرُسی هِکاتی تَم نَبابِن کو ای اَبری روشِنی ژیرییِما وُ اونون دُوْر بِتِش و ای صِدا ژو پی بیرینِما کو ماتِش: «اِن مو عَزیزَه پیرَه کو ژو پی راضییون. ژو هِکاتی گوش هادین.» هِرَه شاگِردی تَرسی پی زِمین کِتین.

عیسِه دَست ژُن دیم اِندا وُ باتِش: «پِه بین و نَتِرسین.» اون وَخت اونُن هَر طَرِفی نییا کِّرد، غِیری عیسِه هِشکین اونجو نَدیشُن.

عیسا وُ اون هِرَه شاگِردی، وِرگِردِن پییِندُنی کوهی. اون وَخت عیسِه ژُنَه بِفِرما: «هَر چی کو اَلُن بِدیتُن، هِشکینَه هِچِّی نِوائین. اَ بِه هَمَن رِکی مِمِرون و دوبارَه زَندَه مابین. بَدی ژو مِزُنین بَقییُنَه بائین کو چیچی بِدیچیتُن.»

ای میرد کا دَبا کو ژو اِس ایلعازَر با. اُ وُ ژو دو خوآکی مَری مَه وُ مَرتا، عیسِه رَفیقی جُوْن درجُوْنی بِن. اییَه رو عیسِه بِشنوآ کو ایلعازَر مَریضَه. وَختی عیسِه اِن خَبِر بِشنوآ باتِش: «ان مَریضی بالا، مَنِمِرِه، بَلکِش هَمِنی بالا مَسین گِری وُ جِلالی خُدِه، بَقیُّنَه مَلیم مِبو «

عیسا با اِنی کو اونُن مِگِییِش، دو روئی دیگِری، هَمونجوئی کو دَبا، بِمُند. بَدی دو روئی عیسِه هُشتُن شاگِردُنَه بات: «بِن و رگِردین بَشین یَهودییَه.» اَمّا شاگِردُن بات: « اوستا، هَمَن چُند روئی قَبلی با کو یَهودییِه مَرتُمُن مِگییا تَه بَکُشَن!» عیسِه جوآب هادا: «هَما رَفیق ایلعازَر بُخُچی، مِگی بَشین ژو بیدار واکِرون.»

عیسِه شاگِردُن بات: «خُدایا، اَگِه اُ بُخُچی، پَس خُوْ مابو.» اون وَخت عیسِه بات: «ایلعازَر بِمِرچی. خوشالُن کو اونجو دِنِبییون، تا شِما بَزُنین مورَه ایِمُن اِوِرین.»

وَختی عیسا بِه شَری کو ایلعازَری اونجو زَند گی ماکیرد، بِرِسا، بِمِردییُنی ایلعازَری پی چار رو بوْی ربا مَرتا پیشوازی عیسِه ب شییَه وُ باتِش: «آقا جان، اَگِر اِنجو دِمِبه، مو بِرِه مَنِمِرد. اَمّا اَ ایمُن دارون، هَر چی کو تَه خُدِه پی گییابو، تَه مِدِه.»

عیسِه جوآب هادا: «اَ قیامِت و زَند گییون، هَر کین بِه مو ایمُن اِورِه، حَتّا اَگِه بَمِرِه، زَندَه مابو. هَر کین بِه مو ایمُن اِوِرِه، هِش وَخت مَنِمِرِه، تو مو هِکاتی قَبیل دار؟» مَرتِن جوآب هادا: «ها اوستا، اَ ایمُن دارون کو تو مَسیحِه وُ خُدِه پیرِه.»

بَد مَریِمَه عیسِه گَل بییِمییَه وُ ژو دَستَه پِه کِتَه وُ باتِش: «آقا جان، اَگِه اِنجو دِمبیه، مو بِرِه مَنِمِرد.» عیسِه اونُن پی واپِرسا: «کُجَه ژو چالَه کِرچیتُن؟» اونُن جوآب هادا: »د لَه ای قَبری، بیا وُ بِنی» اون وَخت عیسا بُرمَه کِت.

ایلعازَری قَبر، ای غار با کو ای مَسین سُنگ ژو جِلُوْئی لُوْئین واشبیشُن. وَختی عیسا مَقبِرِه گَل بِرسا، ژُنَه باتش: «سُنگ کِنار کوئین!.» اَمّا مَرتِن بات: «چار روئه کو بِمِرچی، اَلُن ژو لاشَه بوئی وِ چی.»

عیسِه جوآب هادا: «مِگَه نِواتَن اَگِه بِه مو ایمُن اِوِرین، خُدِه جِلال مِنین؟» خُلاصَه سُنگ کِنار کوآشُّن.

اون وَخت عیسِه آسِمُن نییا کِرد و باتِش: «بَبَه، تَه شُکر ماکِرون کو مو هِکاتی مِشنوآ. مِزُنون کو هَمیشَه مو هِکاتی گوش مادِه، اَمّا مَرتُمُن بالا کو اِنجو دَرَن، باتَن، تا ایمُن بییارَن کو تَه مووِسی کِرچی.» بَد جار بِتِش: «ایلعازَر، بیرینییا!»

ایلعازَر، هَمِطُوْ کو کَفُن ژو تُن دوپیچ نا با، قَبری پی بیرین ما. عیسِه اونُنَه بات: «ژو واکِرین تا بَزُنه رِه بَشو.» خِلی یَهودی کو اِن مُجِزَه بِدیشُن، عیسِه رَه ایمُن اِوِرشُن.

اَمّا یَهودییُن مَسینُن حَسودی هاکِرد. بَد ای جا جَمَه بّبِن کو نَخشَه بِنجَن و عیسِه وُ ایلعازَری بَکُشَن.

یهودیون هِرساله عيدی پَسِخی جشنَه مششُن اِن جِشنين یِه مييارد کو خُدِه چِجوری صد ها سالی پيشی ژَن پيژَن بندِگی ای مِصری پی نجاتِ بِدِچِش نَقزیتی هِرَه سالی پيشی کو عيسی مَرَتُمُنه روضه بُخوند شرو کِرد. هُشتُن شاگِردُنَه باتِش کو مِگِش عيدی پَسَخی دِلَه اورشليم جِشنَه بَرِه ژو بات کو اُنجو ژو مُکُشَن .

یهودا ژو ای شاگِرد و خزانه داری شاگِردُن با ویشتری وختانی ژو پی پيل مِدُزدِش. بد کو عيسی و ژو شاگِردی اورشليم بِرِسن، یَهودا بِشا مَسين کاهِنی گل و پيشنهاد هادش کو اگه پيل موندین، عيسِه شَما مِمارنون ژو مِزُنا یهودیون رَبری، مسيح بِبييُنی عيسِه بُو دِر مَنِکِرَن و مِگيشُن ژو بَکُشَن.

یهودی کو گَته بِن، مَسين کاهنی برائی خيانتی یهوده کو عيسِه ژُن تحویل بَدِه، سی سکه نُقرِاینی ژو دِششُن دُرست هَنُن جور کو اَنبيون باتبا یهودِه قَبيل کِرد و پيل ژُن پياتِش و بِشا اونوخت پی ژو روتَه کِر با کو عيسِه ژُن تَسليم کِرِه.

عيسِه با هُشتُن شاگِردُن دِلَه اورشَليمی عيدی پَسِخی جِشنِه بِت وَختی کو شُمی پَسِخی مُخورشُن عيسِه نون وِت و تِکِه کِرد و باتِش : هَگيرین و بَخورین، اِن مو تُونَه کوشَما مِدون اِن به یادی مو بَخورین عيسِه بات :«کو شَما بالا اَ جُون مادون و مو تُن شَمارَه قُربُنی مِبو.

بَد عيسِه شرابی جُومَه وِت و ژُنَه باتِش :«اِن مو خينَه آندِه رَه کو بِرائی آمُرزشی شَما گُناهُن بِریتَه مِبو اِن واخورین . اِن کاری در آندَه یادی مو هاکِرین.

بد عيسی شاگِردُنه بات: «شَما ای نَفر مو رَه خيانِت ماکِرِه» شاگِردی لوچ بِبِن و واپِرسِششُن. کی اِن کاری ماکِرِه؟ عيسِه بات: «اونکو اِن لُقمَه مو پيامارِه خيانتکارَه» بَد نون یهودِ دِش.

بَدی اونی کو نون یهودِ وِت ، شِيطون ژو تَئی پوستی شا او بِشا یهودیون گَل تا ژُن برائی وِتييونی، عيسِه کُمِک کِرِه اِنی هَمَه تَئی شُوین اِفاق بِکِت.

بَدی بُخوردی چی، عيسی و ژو شاگِردی طرفی زیتونَه کوهی بِشِن عيسِه بات: «اَمشو شما هَمَه تُنيا مارزین چِرَه کو نویشتَه ببيچی چوپّونی مووّوئين و گوسفندی فِتَه فيلَه ما بين.

پِترُسی بات : اَگَه همه ته وِل واکِرَن اَ اِن کاری مِناکِرُن عيسِه ژو رَه بات: «شِطونی مِگی شَما هَمُن هُشتُنی کِرِه امّا مو تَرَه دا هاکِرچَن تا تَه ایمُن پا بِر جا بو با اِنی، اَ مشو هَنِه خُروسی نَخونچی ، تو هَرِه دَفَه اِنکار ماکَه کو مو مِشناس. »

پِترُسی عيسِه رَه بات: «اگرم بَميرون تَه انکار مَنِکِرون» هَمَه شاگردون هَمَن بات.

بَد عيسِه و ژو شاگِردی بِشِن جِتسيمانی رَز عيسِه ژُنه بات داهاکِرین تا شِطون نَزُنِه ژُن وَسوَسه کِرِه بد ژُن گَل پی بِشا و هُشتُن تئی خَلوتی دا هاکِرِه.

عيسِه هِرَه بارَه اِن جور دا هاکِرد: «ای پِدِری مو، اَگِه امکان دارِه، اجازَه مُنِده کو اِن رَنجی جُومَه ناخُرون امّآ اَگِه رِئی دیگِری بِرائی آمرزشی گُنائی مَرتُمُن پئدا مَنِبو، پس هُشتُن مَرّه جاوَن عيسی اونقدر تلوَسِگی هاکِرد، کو ژو عَرق اصلی خينی بِبابا خُدِه ای فِریشتا وِسی کِرد کو دِل ژو دِه.

عيسِه هِر بار کو دا ماکِرد، مِرگِردا شاگِردُن گَل امّا مِدّیيش خُنی دَرَن هِرِمين بارَه کو وِرگِردا باتِش: «وِروِزین اون شاگِردی خيانتکار اِنجو دَرَه»

یهودا هُمراهی یهودیون رَبِری، سربازی شي طُنی کِش بييما .اونی هُشتُن همپا شمشيرو چوئَه دَستييَه درشُن. یهودا عيسِه طرف بييما و باتِش: «سلام اوستا» ژو بوسا کِردِش. ژو با اِن کارین عيسهِ یهودیون مارِنا تا ژو بَرَن عيسهِ ژو ره بات: «یهودا با اِن بوسِن مو رَه خيانت ما کَه؟»

وَختی سر بازون عيسهِ بِت، پِتُرسی شِمشيرِ بِت، کاهِنی خِتمتکاری گوشی بربينِدش عيسهِ ژو رَه بات: «هُشتُن شمشير غلاف که اَمِزُنون هُشتُن پيير پی گيابين کوای لِشکر فرِیشَتهِ مو کُمِک وِسی کِرِه .امّا مِگی هُشتُن پيير پی اطاعت هاکِرون» بد عيسه اون ميردکِه گوش خُو واکِرد و هَمه شاگِردی بُوریتين.

نِصفی شو، سربازُن عیسِه بِبِرد مَسین کاهِنی کییَه تا ژو بازجوئی هاکِرَن پِترُسام ژُن پَشی پی میِما. وَختی عیسِه دَنین کییَه بِرشُن پِترُس بیرینی کییِه کناری آتِشی بشتا تا هُشتُن گرم واکِرِه .

دَنین کییَه یَهودیون مَسینی، عیسِه پی بازجوئی هاکِرشُن اونون دورینِکی شاهدی بیارد کو عیسِه تُمِت بَکواَن امّا ژُن هَکاتی ای نَبِن، پس یهودی رَبِری نَزُنشِشُن گنائی ژو گِریَه وِنَن عیسِه هِچچی نِوات.

آخِر سَر، مَسین کاهِنی دیم عیسِه کِرد و باتِش: هَما رَه با، تو مسیح خُدِه پیرِه کو زَندَیَه؟

عیسِه بات: ها اِیون، ای رو مو مِنین کو خُدِه دستی راستی نییِستون و آسِمُن پی مِرگِردون زمین . مَسین کاهِنی کو عیسِه هکاتُن پی ژو اوقات تَل بِبابا، هُشتُن یَخَه جِر بِدِش و با فِریه مَذهِبیون رَبِرونَه باتِش :هِما شاهدی مَنگیمُن هَمُن بِشنوآ کو ژو بات اَ خُدِه پیرون . شَما نَظر چیچییَه.

یَهودیون رَبِرُن هَمُن بات: «ژو سِزا مَرگَه» اونوخت عیسِه چَشی دِبِسشُن، ژو تیف کِرشُن ژو وِروسشُن و ژو دس گیششُن.

پِترُس بیرین هِشتا. اییَه کَنیزین ژو بِدیا و ژو رَه باتِش :« توام با عیسِه دَببچِه» پِترُسی بات نَه کَمی بویِرد اینییَه کَنیزین هَمَن هکات ژو رَه هاکِرد و پترُسی باز بات نَه، آخِر سر اونائی کو اونجو دَبِن ژو رَه باششُن: مِزُنین کو تو عیسِه شاگِردِه، چِرَه کو تواَم جَلیلییِه.

پِترُسی قسم بُخورد و باتش : «خُدا مو لعنت کِرِه اِگِه اِنی بِشناسون» ای دَفَه خروس وُنگ دِرِما و عیسی وِرگِردا و پِترُسی نیاکِردِش.

پِترُس بشا و بِوارندِش، هَمُن وخت یهودِه بِدیا کو یهودیون رَبِری عیسِه مَکوم بِه مَرگی کِرشُن هُم وِرِما و غُصّه پی هُشتُن بُکُشتِش.

روزائی با کو پیلاتِس رومی فَرمُندار یَهودِه سَر حکمرانی ماکِردِش. یهودیون سالاری عیسِه بِبِرشُن ژو گَل ژُن مِگیا پیلاتِس عیسِه مَکومی مَرگی کِرِه پیلاتِسی عیسِه پی واپِرسا: «تو پادیشائی یهودیِه؟»

عیسِه بات: «دُرس باتَه. امّا مو پادیشائی زمینی نییَه اَگِه اِن طو مِبا مو پِرُوی مو بالا مِجِنگِن. اما اَ بییِمیچون تا دربارهای خُدِه حقیقت هَمُنَه بایون هرکین کو حقیقتی گیابیش، ژو گوش مو دَرَه» پیلاتِسی واپِرسا: «حقیقت چیچییَه؟»

پیلاتِسی بَدی واته واژِه عیسِه رَه، بِشا جَمییِتی گَل و باتِش: «مو گنائی ژو پی نَدیِن کو ژو سِزا مرگ بو» اما یهودیون مَسینُن و جَمییتی فِریا بات: «ژو صلیب اِنجین » پیلاتِسی بات: «اُو گناهکار نییَه» اما اونو وِسِه بِت بَد پیلاتِسی هِرِمین بارَه بات: «اُو گناهکار نییَه.»

پیلاتِسی تَرسی اِنی کو شَرَّه نَبو قَبیل کِردِش و ژو سربازُن بِسپاردِش تا ژو صَلیبَه اِنجَن سربازُن ژو شلاق پیچ کِرد و سلطِنتی ردا ژو تُون کِرشُن و ای جِنجالَه بُونَه ژو سَر اِندِشُن و با مسخِرَه وازی ماششُن زَندَه بو پادیشائی یهود.

بَدی اِنی کو سَربازُن عیسِه مَخسِرَه کِرد، ژو بِبِرشُن کو مَصلوب کِرَن. اونُن ژو وادار کِرد تا هُشتُن صَلیبَه هُشتِرَه بیارِه.

سَربازُن عیسِه جائی بَبِرد کو ژو اِس جُلجُتا (یَنی کَلَّه طُوْویلَه) با، ژو دَستَه پِه دیمَه صَلیبین میخکوب کِرشُن. اَمّا عیسِه بات: «اِی بَبَه! اِن مَرتُمُن بَبَخش، چِرَه کو ژُن حالی مَ نِبو کو چِه مِکِرَن.» پیلاتسی دَستوری بالا، ژو ژُوْری سَری ای کِتیبَه واشُّن کو اون دیم نِوِشتَه با: «اِن پادیشائی یَهودییَه».

بَد عیسِه هَلُن بالا، سَربازُن قُرَّه بُوْوِند. با اِن کارین، پیشگوئیای کِتابی مُقَدِسی راست بیرینِما کو مایِه: «مو هَلِه هُشتُن مییُنَه تَقسیم کِرشُن و مو قِبِن بالا قُرَّه بُوْوِنشُن.»

سَربازُن هَمون مُوْقَه دو دُزدییَن مَصلوب کِرشُن. عیسِه با صَلیبین ژُن مییُنَه واشُّن. ای کُمُنی عیسِه مَخسِرَه مِکِرد. اَمّا اینی ژُرَه بات: «تو خُدِه پی مَنِتِرس؟ هَما گُناکارین، اَمّا اِن میرد بیگُناهَه.» اون وَخت عیسِه رَه باتِش: «اِی عیسا، موقِئی هُشتُن پادیشائی مو یِه اِوِر.» عیسِه ژُرَه جوآب: « تو هَمَن آرو، مو هُمرا بِهِشت مییا.»

سَرانی یَهودی وُ مَرتُمی کو اونجو دَبِن، عیسِه مَخسِرَه مِکِرشُن و ما شُن: «اَگِه تو خُدِه پیرِه، صَلیبین پی ژیریا وُ هُشتُن آزاد واکَه! اون وَخت تَرَه ایمُن مییارین.»

با اِنی کو پیشینی با، اَمّا هَمِه ای آسِمُنی اونجوئی تاریک وابا. اِن تاریکی هِرَه سات بِنجا.

بَد عیسِه فِریا بِت: «تَمُم بِبا، اِی بَبَه، هُشتُن روح، تَه مِسپارون.» اون وَخت هُشتُن سَر دولا کِردِش و هُشتُن روح خُدِه دِش. وَختی جُوْن هادِش، زِمین لَرزَه کِت و پَردِهای مَعبِدی، کو مَرتُمُن، خُدِه پی سیوا ماکِردِش(قُدس القُداس)، ژُوْری پی تا ژیری دو تِکَه بِبا.

عیسِه هُشتُن مَرگی رَه، رِئی وا کِرد تا مَرتُمی بَزُنَن خُدِه گَل بَشین. وَختی نیگِهبانی رومی اِن بِدییا، باتِش: «راستینَه کو اِن میرد بیگُنا با، اُ خُدِه پیر با.»

بَد دو نَفِر یَهودُن سَری، نیقودیموس و یوسُف کو ایمُن دِرشُن باششُن: عیسا هَمون مَسیحی مُوْعودییَه، پیلاتسی گَل بِشِن و گییِشُن کو عیسِه نَش تَحویل گیرَن. اونُن نَش دِلَه وِشینِه دوپیچِنا وُ دِلَه ای سُنگین قَبری واشُّن. ای مَسین سُنگ جِلُوْئی قَبری غِلت بِدِشُن تا دِبِستَه بَبو.

بَدی اِنی کو سَربازُن عیسِه مَصلوب کِرد، یَهودییُن مَسی، پیلاتسی گَل بِشِن و باشُّن: عیسِه دورینَه باچی کو بَدی هِرَه روئی مییُنی مَردُن پی پِه مِبو. اِنی بالا کو ژو شاگِردی نَزُنَن ژو لاشَه بَدُزدَن، مِگی ای نَفِری مَأمور کِرین کو تا هِرَه رو سَری قَبری کِشیک بنِجِه. اَگِه بَزُنَن ژو بَدُزدَن، اون وَخت، اِدّا ماکِرَن کو اُ مییُنی مَردُن پی پِه بیچی.»

پیلاتسی بات: «ای عِدَّه سَربازی هُشتُن هُمرا بَبِرین و تا جائی کو مِزُنین، مُوا ظِبی ژو قَبری بین.» هَمِنی بالا، سُنگی قَبری مُرَه کِرشُن و سَربازی اونجو واشُّن کو هِشکین نَزُنِه ژو بَدُزدِه.

روزی بدَی چالَه کِردییُنی عیسِه، یَنی روزی شِباتی، کاری هاکِردییُن قَدِغَن با، هَمِنی بالا عیسِه رَفیقُن نَزُنا ژو سَری قَبری بَشین. اَمّا هِرِن صُبِدَم، چُندی جِنی حاضِر وابِن کو سَری قَبری عیسِه بَشین و ژو قَبر وِلُوْ بَکوئَن.

هَنِه جِنی اونجو نَرِسا بِن کو قَبری گَل زِل زِلِهای شَدیدی بییِما. ای فِریشتَه آ سِمُن پی بی یِما وُ سُنگی قَبری کِنار کوآتِش و اون دیم بِنییِست. اون فِریشیتَه بَرقی آسِمُنی واری لیر موکوآتِش. نیگِبُنُن وَختی ژو بِدیا، هَنون بِتِرسِن کو مَردِه واری زِمین کِتین.

وَختی جِنی سَری قَبری بِرِسِن، فِریشتِه ژُنَه بات: «نَتِرسین! عیسا اِنجو دِنییَه، اُ هَمِنطُوْ کو وَدَه هادابِش، مییُنی مَردُن پی پِه بیچی. دِلَه قَبری نییا کِرین و بِنین.» جِنییُن دِلَه قَبری نییا کِرد و جائی کو عیسِه واشبیشُن بِدیشُن کو جِنازَه دِنییَه.

اون وَخت فِریشتِه جِنییُنَه بات: «بَشین و شاگِردُنَه بائین کو عیسا مییُنی مَردُن پی پِه بیچی وُ قَبلی شِما مِشو جَلیل.»

جِنی کو خوشال بِن و ژُن آلَه ایلا بِمُند بییَه، طَرِفی شاگِردُن بِشِن تا اِن خَ بِری خوشی ژُن بَرِسِنَن.

هَمِطُوْ کو جِنی مِ تِژِن تا اِن خَبِری خوشی شاگِردُن بَرِسِنَن، نافاغِل عیسا ظاهِر وابا. اونُن ژُرَه سُجدَه هاکِرد. عیسِه ژُنَه بات: «نَتِرسین! بَشین و مو شا گِردُنَه بائین کو بَشین جَلیل. مو اونجو مِنَن.»

اون رو کو خُدِه عیسِه زنده واکِرد دو نفر ژو شاگِردی مِشِن اینی شر، تئی رِئین دربارهای اونچی کو بویِربا هکاتی هاکِرُش ونی امّیدوار بِن کو عیسی هَمُن مَسیحی موعودی بو، امّا اُو کُشته ببابا. اِسَه جِنی مایَن کو اینی بارَه زَندَه وابیچی امّا شاگِردُن مَنِزُنا چیچی بوور کِرَن.

عیسی بییما شاگِردُن گَل و ژُنَه هِکاتی هاکِردِش . اما ژو نِشناسا . عیسِه ژُن پی واپِرسا کو چیچی هِکاتی ماکِرَن؟ عیسِه رَه باششُن تِفاقی پییَه کو اِن چُن رو عیسِه رَه بِکِچی . اونون فِک ماکِرد عیسی غریبِیَه کو خَبِری تِفاقی اورشَلیمی نداره.

بَد عیسِه ژُنَه توصیه ها دا، کو خُدِه هِکاتی راجِه بِه مسیح چیچی باچی. مُدَتهائی پِغَمبِرُن باتبیچی کو بَجِنسُن ویری عیسِه سَر مِدَن. ژو مُکُشَن، ولی اُو هِرِمین رو زَنِده مارو.

وَختی کو مقصد بِرِسِن ، شُو بِبا بییَه اونون عیسِه دعوت کِرد کو شو ژُن گَل بَمُنِه، اُو ژُن هُمپا دَنین کییَه شا ، وَختی سَری سُفرَه شُمی بِنیِستین، عیسِه نون وِت و شُکر هاکِردِش و تِکَه بِکِردش . ناگِمُن چَشی بِشکافشُن و ژو بشناسِششُن . ولی عیسی ای دَفَه هیچِکا ویبا.

اون دو نَفِرُن هُمدیگرُنه باششُ: اِن عیسی با، اِنی بالا کو کِتابی مُقّدِسی هَما رَه ماتِش ، هَما دِل لَشَه مِکِت. بَد تُنتِراغونَه وِرگِردِن اورشلیم، وَختی بِرسِن، شاگِردُنه باششُن: عیسی زَندِیَه ! هَما ژو بِدیچیمُن.

هَمِن جور کو واتَه واژَه ماکِرشُن. نافاغِل عیسی پئدا بِبا و باتِش: شَما تَندُرُست بین شاگِردُن فِک ماکِرد روح مِنَن . امّا عیسی بات چِرَه بِتِرسِچین! شَکَه دارین کو اَ عیسایون؟ مو دَستَه پی بِنین، روحی کو مو وارییَن جِسم نِدارن برائی اِنی کو ژُن بَلّی کِرِه او روح نییَه، باتِش ای چی مُندین بَخورون اونون ای تِکَه مائی، ژو دِششُن و عیسِه بُخورد.

عیسِه بات: موشَما رَه باتن کو هر چی کلامی خُدِه مو پی باچی مِگی تِفاق بَکِه. اونوخت عیسه ژُن کمک کِرد تا خُدِه هکاتی وِتری بَفَمِن ژوبات: «خیلی سالی پیشی اَنبییُن دِلَه کتابُن بِنِوِیشچی کو مسیحی موعودی مِگی ویری بِنه، بَمِره و هِرِمین رو زَنده وأبو.»

اَنبییُن بِنِویشچی کو مو شاگِردی خُدِه هکاتی اعلام مِکِرَن هَمُنَه مایِه کو مِگی توبَه کِ رَن هر کین کو توبه کِرِه آمُرزیدَه مِبو.مو شاگِردُن اورشلیم پی شُرو کِرچیشُن بَد همه جا مِشین.شما شاهدی مو عملی و تمامی تِفاقی اِئین کو مو رَه مِکِه.

عیسِه چل رو کو ژو زَندَه بِبییُنی پی بویر بار چُن دَفه هُشتُن شاگِردُن مادَنِش ژو ای دَفه هُشتُن پونصِه نَفرُن مارِنا ژو جورواجور شاگِردُنه ثابت کِردِکو زَندَیَه و دربارهای پادیشائیای خُدِه ژُن یِه مِدِه.

عیسه شاگِردُنه بات: « خُده تَمامی اختیاراتی زمین و آسِمُنی ژو دِچی خُده تَمامی اختیاراتی زمین و آسِمُنی ژو دِچی. اونون به اِسمی پییر،پیری و روحالقدسی تعمید بَدین ژُن یِه بَدین تمامی دَستوراتی کو شَما دِچَن ، اطاعت هاکِرین شما یِه دَبو کو اَ همیشه شما هُمپا دَرون.»

چل رو بَدی اِنی کو زَندَه وابابا، شاگِردُنه باتِش :« اورشلیم دَبین تا مو پییَه روحالقدسی وِسی کِرِه وَ شما قدرت پئدا کِرین.» بَد ژُن جلوئی چَشُن بشا آسِمُن و دِلَه اَبری هیشا عیسه دست راستی خُدِه بِنیِست تا هَمُنه حُکومت هاکِرِه.

وَختی عیسا وِرگِردا بِشا آسِمُن، ژو شاگِردی، هَمون جوری کو عیسِه دَستور هادابا، دِلَه اورشَلیمی بِمُن دَن. ایمُنداری هَمیشَه جَمَه مِبِن تا دا هاکِرَن.

یَهودییُن هَر سالَه روزی مُهیمّی پَنتیکاستی جِشنَه مِگیشُن کو پَنجاهِمین رو بَدی عیدی پَسِخی با. پِنتیکاست جِشنی بَرداشتی گُنُدمی یَهودییُن با. اونی سَرتاسَری دُنیِه پی مییِمِن اورشَلیم کو اِن جِشنَه با هُم بَگیرَن. اونَه سالَه، جِشنی پَنتیکاستی، ای هَفتَه بَدی اِنی کو عیسا آسِمُن بِشا، تِفاق بِکِت با.

وَختی تَمُمی ایمُنداری، دُوْری هُمی جَمَه بِبِن، نافاغِل ای صِدا عِینی صِدایی واویژییُنی بِشنوئِشُن. بَعدَن هَمُنُن دیمی سَری، ای چی عِینی شُلِهای آتِشی پِدا بِبا. اون وَخت هَمَه پُری رو حُالقُدوسی بِبِن و خُدِه با زِفُنهائی کو بَلِد نَبِن، پِرِستِش هاکِرشُن. رو حُالقُدوسی قُد رِتی هِکاتی هاکِردی ژُن زِفُنی هادابا.

وَختی مَرتُمی کو اورشَلیم بییِمابِن، اِن صِدا بِشنوئِشُن، دُوْری هُمی جَمَه بِبِن تا بِنَن چِه تِفاقی بِکِچی. اونُن بِشنوئا کو ایمُنداری، کارائی مَسینی خُدِه بِه زِفُن مییارَن. هَمِنی بالا ژُن آلَه ایلا بِمُند بییَه، چِرَه کو اون هِکاتی ژُن حالی مَ نِبِن. دِلَه ژُن وَ طِنی، مَرتُمُن اینی زِفنی رَه هِکاتی ماکِرد. شاگِردی ایسرائیلی بِن و مِزُنِشُن فَقِد بِه زِفُنی آرامی، عِبرانی یا یونانی هِکاتی هاکِرَن. اَمّا ژُن بِشنوئا کو شاگِردُن بِه ژُن زِفُنی مادِری، کارائی خُدِه بِه زِفُن مییارَن.

بَضییُن مات کو شاگِردی مَست ببِیچَن. اَمّا پِطرُس بِشتا و ژُنَه باتِش: «گوش هاکِرین! اِن مَرتُمی مَست نییَن! بَلکِش اِن هَمون پیشگوئیئی یوئیلی نَبییَه کو خُدِه بات با: «روزائی آخِری، اَ هُشتُن رو تَمُمی بَشِری دیم مِریژون.»

«اِی قُوْمی ایسرائیل، عیسا کَسی با کو کارائی عَجیب و غَریبی ماکِردِش تا هُشتُن هَما بِشناسِنِه.» ژو با قُدرِتی خُدِه، کارائی عَجیب و غَریبی ماکِردِش. شِما اِن چیزائی مِزُنین، چِرَه کو ژو کارائی بِدیچیتُن، اَمّا ژو مَصلوب کِرتُن.»

«عیسا بِمِرد، وَلی خُدِه ژو مییُنی مَردُن پی بُلِند واکِرد. اِن هَمون چییَه کو اون پِیغَمبِری باتبا: «تو مِنارزی کو تَه پیری نَش، دِلَه قَبری بَپیسییِه. هَما بِدیمُن کو خُدِه عیسِه مَردُن مییُن پی بُلِند واکِرد.»

خُدایی پِدِری، اَلُن عیسِه بِبِرچی ژُوْر تِرین جا دِلَه آ سِمُنی، یَنی هُشتُن دَستی راستی پَلی بِنیندِنِچِش. عیسِه هَمون طُوْر کو وَدَه هادابا، رو حُالقُدوسی هَما رَه وِسی کِرد. اِن کارائی کو آرو مِنین و مِشنوئین، رو حُالقُدوس ما کِرِه.

شِما عیسِه مَصلوب کِرد، اَمّا یَقین دِربیتُن کو خُدِه ژو مِیَّن کِرچی.»

مَرتُمی تَتی تَأثیری پِطرُسی هِکاتُن واقَه بِبِن. هَمِنی بالا ژو پی و بَقیِّهئی شاگِردُن پی واپِرسِشُن: «دَدَه، اَلُن مِگی چِه کِرین؟»

پِطرُسی جوآب هادا«هَمِهئی شِما آمُرزِشی گُناهی مِگِتُن.» پَس تُوْبَه کِرین و بِه نُمی عیسِه غُسل هاکِرین. اون وَخت خُدا رو حُالقُدوسی تارُفییَن شِما مِدِه.»

تَخمیناً هِرَه هِزار نَفِری بِه پِطرُسی هِکاتُن ایمُن اِوِرشُن و شاگِردی عیسِه بِبِن. اونُن اُوْوین دِلَه غُسل هاکِرد و جُزوی ایمُندارانی کِلیسائی اورشَلیمی بِبِن.

ایمُنداری هَمیشَه بِه هِکاتی رَسولُن گوش مادا. با هُمدیگِه جَمَه مِبِن، با هُم چی مُخورشُن و دا ماکِرشُن. اونی با هُمدیگِه خُدِه مِپِرستَن و هَر چی دِرشُن هُمدیگِرُن شَریک مِکِرشُن. مَرتُمُن اونُن خُوْری پی هِکاتی ماکِرد و هَر رو آدِمائی ویشتِری ایمُن میارشُن.

اییَه رو پِطرُس و یوحِنِّا طَ رِفی پِرِستِشگِن مِشِن. کِناری دِروازِه، ای میردی کُچینی بِدیشُن کو گِدایی ماکِردِش.

پِطرُسی اون میردی کُچینی نییا کِرد و باتِش: «اَ هِچِّی پیل نِدارون کو تَه دون، اَمِّا هَر چی دارون تَه مِدون. بِه نُمی عیسِه، پِه با وُ رِه بَشَه!»

خُدِه هَمون دَقَّه اون میردِکِه شِفا هادا وُ رِه بِشییُن سَردِگیتِش و ژُن دُوْرَهوِر خوشالی ماکِردِش و خُدِه پٍرٍستٍش ماکٍردِش. مَرتُمی کو دِلَه حِیاطی پِرِستِشگِن دَبِن، ژُن آلَه ایلا بِمُندَه.

بَرقی واری آدِمائی زیادی جَمَه بِبِن کو اون میردِکِه کو شِفا هاگیتبِش بِنَن. پِطرُسی اونُنَه بات: «شاخی بیرین نَ کِرین کو اِن میردِکِه شِفا پِدا کِرچی. هَما اِن میردی با هُشتُن قُدرِتی یا هُشتُن دینداری رَه، شِفا نادِچیمُن. بَلکِش اِن عیسِه قُدرِتَه کو ژو شِفا هادِچِش، چِرَه کو هَما بِه ژو ایمُن دارین.»

شِما هَمونین کو فَرمُنداری رومی پی گییِتُن کو عیسِه بَکُشِه. شِما اونی بُکُشت کو هَمُنُن جُوْن مادِش، اَمِّا خُدِه ژو مَردُن مییُنَه پی زَندَه واکِرد. اَگِرچِه شِما حالی مَنِبا کو دارین چِه مِکِرین، وَلی پیشگوئیئی پِغَمبِرون عَمِلی کِرتُن. کو باتبیشُن مَسیح مِگی عِذاب بِنجِه وُ بَمِرِه. خُدِه گییا کو اِنجور بَبو. پَس تُوْبَه کِرین و بِه طَرِفی ژو وِرگِردین تا اُ شِما گِناهی پاک واکِرِه.»

وَختی پِرِستِشگاهی مَسینون، پِطرُسی هِکاتی بِشنوئا، خِلی بَرزِخ وابِن. هَمِنی بالا اونُندَسگیر کِرشُن و زیندان وِنشُن. اَمِّا ویشتِری اونائی کو پِطرُسی پِغُم بِشنوئِشُن، ایمُن بیارشُن و ایمُنداری بِه پَنج هِزار بِرِسِن.

هِرِنی ژو، مَسی یَهودییُن، پِطرُسی وُ یوحِنِّه هُمرائی کُچینَه میردی، بِبِرشُن اَعظٍمَه کاهِنی گَل و مَذهِبی مَسی گَل. اونُن پِطرُسی پی وُ یوحِنِّه پی واپِرسِشُن «چِطُوْری اِن کُچینَه میردی شِفا هادِتُن؟»

پِطرُسی بات: «اِن میرد کو شِما وِرُوْوِر هِشتَه، بِه قُدرِتی عیسا مَسیحی شِفا پِدا کِرچی. شِما عیسِه صَلیبَه کِرچی، اَمِّا خُدِه دوبارَه ژو زَندَه وا کِرد. شِما ژو رَد کِرد، اَمِّا غِیری قُدرِتی عیسِه، رِئی نِجاتی دیگِری دِنییَه،!»

مَذهِبی مَسی، شُجاعِتی پِطرُسی وُ یوحِنِّه پی ژُن آلَه ایلا بِمُندَه، چِرَه کو اونی آدِمائی بیسِواتی و عادی بنِ. اون وَخت ژُن یِه اِما کو اِن میردی عیسِه هُمپا دَبیچَن. پَس ژُنَه باشُّن: «اَگِه بازَن عیسِه هِکاتی مَرتُمُنَه هاکِرین، شِما اِتیب مِکِرین.» اونُن بَدی اِنی کو پِطرُسی و یو حِنِّه رَه شاخَه شُنَه بِشُّن، ژُن وِل واکِرشُن.

ای رَبِری اُولِمین کِلیسییِن، اِستیفان با کو هَمُن گَل حُرمِت دِردِش روح القُدُسی قُدرِت و حِکمِت ژو دابا اِستیفانی معجِزِهای زیادی دِرد خِلی ژو هِکاتُنَه، عیسِه رَه ایمُن اِوربیشُن.

ای رو استیفانی دربارهای عیسِه هکاتی ماکِرد بضَی یهودی کو عیسِه قبیل نِدِرشُن، استیفانی رَه دِگیششن اونی با اوقات تَلی، رَبِرُنَه دورینِکی استیفانی پَشی باششُن: «هما بِشنوئِچیمُن کو موسِه و خُدِه پی، چِرتَه پِرتی ماچِش» اون دینی رَبِری استیفانی بِگیششُن و ببرشُن مَسین کاهنی و اینی یَهودی رَبِرُن گَل بد دورینکی شاهدی بییِمِن و شِهادِتی دوری هادِشُن.

مَسین کاهنی استیفانی پی واپِرسا: «اونچی اِنی ته پی ماین دُرُستَه؟» استیفانی مسین کاهنی رَه خِلی هکاتی هاکِرد. ژو بات خدا ابراهیمی سَرَه تا عیسِه سَرَه، یَهودیونَه خِلی کاری هاکِرچِش امّا اِن طبابَه چُندین باره نا اطاعتی هاکِرچیشُن استیفانی ژُنه بات: «شَما همیشه روحالقدسی بووِر نِدارین، درست همُن پییرُن واری هما اَنبییائون بُکُشچیشُن شَما قومی سَقِتَه سرین، خُدِه رَه شاخه نشونِه منجین اما شَما کاری بَدتِری هاکِرچی، شَما مسیح بُکُشچی.»

وَختی مَذهِبی رَبِرُن اِن هِکاتی بِشنوآ ، خِلی ژُن اوقات تَل بِبا هُشتُن گوشی دِماسِشُن و وَسِه بِششُن اونون استیفانی بِبِرد بیرینی شَری و ژو سُنگسار کِرشُن تا بَمِرِه.

استیفانی وَختی جُن مادا با جیغون باتِش: ای عیسی! مو روح قَبیل کَه. زُوتَه بوکّواتِش و وَسِه بِتِش ای خدا اِن گُنا ژُن نَگیرا و بد جُن هادِش.

اون رو اورشَلیمییُن عیسِه پِرُوُنَه دِگیت و اونو کو ایمُن دِرد بُوریتین. اما با اِن تِفاقی هرجا مِشِن عیسِه پی ماششُن.

عیسِه اینی شاگِرد کو ژو اِس فیلیپُس با، وَختی کو آزار مِدِشُن با هُشتُن رفیقُن بُوریتب، بِشابا سامِرّه، عیسِه رَه تبلیغ ماکِردِش و خیلی آدمی نِجات پئدا کِرشُن بَد ای رو جانِبی خُدِه فریشتا بییِمییَه و ژو رَه باتِش: بَشو ای دِلَه جَدِه تَنی بیابُنی. وَختی دِلَه جَدِه کِت، بِدیِش ای مِقامی مُهیمّی حَبِشِه با ارّآبه به مِشو سفر روح القدسی فیلیپُسی رَه بات: بشو اون میردِکِه گَل و ژو رَه هِکاتی هاکِرِه.

وَختی فیلیپُس ارّآبه گَل بِرِسا، بدیش دارِه کِتابی انبیائی مُخونِه اون جائی کو مایه : «اصلی گوسفِندی کو مِبِرَن ژو بَکُشَن با وَرِهای کو پَشم چینُن گَل خاموشَه، هِچیچی نِواتِش با ژو ناعادلانَه روبِرو بِبا و حُرمِت نیانِدِردِش. اونُن ژو بُکُشت»

فیلیپُسی، حَبِشییِه پی واپِرسا: «اونچی مُخون مِفَم یَعنی چِه؟» حَبشی بات: « نه، مَنِزونون مَگِر اینی کو ای نفِر مو رَه توضیح هادِه خواهش ماکارون بیا مو گَل بَنین . آیا اَشعیا اِن هُشتُ نَه یا اینی نَفِری رَه مایِه؟»

فیلیپُس بِشا تئی ارّآبه ژو گَل بِنیست، بد ژو رَه توضیح بِدِش کو اَشعییِه اِن قِسمِت دربارهای عیسِه بِنِویشچی فیلیپُسی قِسمِت هائی کلامی خُدِه ژو رَه توضیح بِدا. عیسِه انجیلی پیام ژو بِرِسِنا.

هَمِن طور کو مِشِن به اُووین بِرِسِن حَبِشییه بات: «نیاکّه انجو اُو دَرِه! مِزُنون تعمید بَگیرون؟» خادِمی رَه باتِش اِرّابه نیا دارِه. اونی دِلَه اُووین شِن.

فیلیپُسی اون حَبِشی تعمید بِدا. وَختی بیرین اِمِن نافاغِل روح القدسی، فیلیپُسی بِبِرد اینی جا فیلیپُسی اونجو دربارهای عیسِه مُوویظه ماکِرد.

حَبِشییِه هُشتُن رِه دِگیت و بِشا، خُشال با کو عیسِه بِشناسِچِش.

ای میردکا کو ژو اِس سولُس با جِوُنی تئی وختی کو استیفانی مُکُشتِش یهودیون هَلِه نیاداری ماکِردِش و عیسِه قبیل نِدِردِش ژو مَسیحییُن اَذیّت ماکِردِ دِلَه اورشلیمی کییَه به کییَه مِشا تا میردُن و جِنییُونَ بَرِه و زیندُن کِرِه. مَسین کاهِنی ژو رَه بات بَشو دِمِشق تا مَسیحییُن بَره و بیارِه اورشلیم.

پس سولُس بشا دِمِشق،هَنه اونجو نِرِسابا ای نوری ژو دور و وِر کِرد و زمین کِت. سولُسی ای صدائی بِشنوآکو باتِش: «شائول، شائول چِرَه مو آزار مِدِه؟» سولُسی واپرسا: «؟ تو کییِه؟» عیسِه ژو رَه بات: «آ عیسایون.هَمُن کو ژو آزار مِرِسُن.»

وختی سولُس پِبا ژو چَشُن مَنِدییا ژو رَفیقُن طرفی دِمِشقی ژو رانِمائی هاکِرشُن سولُسی هِرَه رو هِچچی نخوردِش و ناخوردِش.

تئی دِمِشقی شاگِردی زَندگی ماکِرد کو ژو اِس حنانیا با خُدِه ژو رَه بِفرما: «بَشَه سولُسی کییَه. دَستی ژودیم اِنده تا بینا بَبو» امّا حِنانیه بات: «خدایا مو بِشنوئچَن کو اُو چطو اونونَه کو ایمُن دارن . آزار مِرِسِنِه.» خُده بات: «بَشَه مو ژو انتخاب کِرچَن تا مو اِس یَهودیون و اینی طبابون گَل بایِه . او مو نُومی بالا خیلی ویری مِنِه»

بَد حِنانیا بِشا سولُسی گَل و هُشتُن دستی ژو دیم اِندِش و باتِش :«هَمُن عیسا کو دِلَه رِاین به تَه ظاهِر ببیچی،مو وِسی کِرچِش تا تو بینا بَبا و روح القدسی پی پُر وابا» سولُسی بِزُنا آنی بِنِه و حِنانیِه ژو تعمید بِدا اونوخت سولُسی چی بخُورد و زور دِکِردِش.

سولُس یهودیونَه در دِمِشق مُوویظه شرو کرد. ماتِش «عیسا خُدِه پیره» یهودی اِلَه لوچ بِبِن. چِرَه کو اِنی تلاش ماکِرچی عیسِه طرفدارُن بی رِه کِرِه اِسَه ایمُن اِورچِش!سولسُی یهودیونَه واتَه واژَه هاکِرد . ژو ثابت کِرد کو عیسا هَمُن مَسیحَه.

چُند روئی بدی یهودیون رُتَه کِرد سولُسی بَکُشَن اونون آدِمائی وِسی کرد تا بیرینی دِروازهای شَری ژو پئدا کِرَن و بَکُشن امّا سولُسی بِفِما و ژو رفیقُن ژو بُوریژِنا اییِه شو ژو دِلَه سَبِه اندِششُن و دِزار پی ژیری اِوِرشُن بدی اونی سولُسی دِمشق پی بُوریت و دربارهای عیسِه مُوویرظه ماکِردِش.

سولُس بِشا اورشلیم تا رَسولون بِنِه،امّا اونی ژو پی بِتِرسِن اونوخت بُرنابا کو طرفداری عیسه با ژو بِبِردِش رسولُن گل ژو اونونَه بات کو سولسُی دِلیرُنَه دِلَه دِمِشقی مُوویظه هاکِربا بَد رَسولون سولُسی قَبیل کِرشُن.

بَضی طَرفداری عیسِه،آزاری پی اورشَلیم پی بُوریتین بِشابن دیردست انطاکییِه و دربارهای عیسِه مُوویظه هاکِرشُن ویشتری آدمی اَنطاکییِه یَهودی نَبِن. امّا برائی اُولمین باره ایمُن اِوِرشُن برنابا و سولُس بِشِن اونجو تا طرفدارون ویشتری تعلیم بَدَن و کِلیسییِن تقویت هاکِرِن تئی اَنطاکییِه اُولمین باری رَه مسیح طَرفدارونَه «مسیحی» باششُن.

ای رو انطاکییِه مسیحی دا ماکِرشُن و روزَه مِششُن کو روح القُدُسی ژُنه بات: «بُرنابا و سولُسی برائی کاری کو ژُنه باچَن هاکِرَن سیوا واکِرین» اونوخت انطاکییِه کِلیسییِن هُشتُن دَستی بُرنابا و سولُسی دیم اِندِشُن و ژُنَه دا هاکِرشُن. بَد ژُن رَوُنَه کِرشُن تا خبری خوشی عیسِه اینی جا مُوویظه هاکِرَن. بُرنابا و سولُسی مَرتُمُن طِبابهای دیگری تعلیم بِدا و خِلی عیسِه رَه ایمُن اِوِرشُن.

وَختی کو سولُس سَرتاسَری ایمپِراطوری رومی مُسافِرِت ماکِرد، بِنا بِتِش کو هُشتُن اِسمی رومی پی کو پولُس با ایستیفادَه هاکِرِه. ای رو، پولُس و ژو رَفیق سیلاس، بِشِن شَری فیلیپی تا خَبِری خوشی عیسِه اِلام کِرَن. اونی بِشِن کِناری ای روتخُنِه کو بیرینی شَری دَبا. مَرتُمی اونجو جَمَه مِبِن تا دا هاکِرَن. اونجو اییَه جِنیکِن بِدیشُن کو ژین اِس لِیدی با، اُ تا جِرَه بییَه وُ خُدِه مِگییِش و ژو پِرِستِش ماکِردِش.

خُدِه لِیدین تُن وِند کو بِه عیسِه ایمُن بیارِه. پولُس و سیلاسی ژین و ژین خانِوادِه غُسلی تَمیدی بِدِشُن. بَد، ژین، پولسُی و سیلاسی دَوِت کِرد کو ژین گَل بَمُنَن، اونییَن اونجو بِمُندین.

پولُس و سیلاس ویشتِری وَقتایی مِشِن مُلاقاتی مَرتُمُن، اونجوئی کو یَهودییُن دا ماکِرد. اونجو اییَه کَنیزَه دَبییَه کو روحی پَلِشتی دِردِش و هَر رو ژُن دِنبال مییِمییَه. اُ با اِن روحی پَلِشتی، مَرتُ مُن آندَه پیشبینی ماکِردِش و هَ مَن غِیبگویی بالا، هُشتُن اَربابُنَه دَخلی زیادی دِردِش.

اون کَنیزَه وَختی کو اوئی رِه مِشِن، فِریا مِتِش: «اِنی نُوْکِری خُدِیَن، اویی رِئی نِجاتی شِما نِشُن مِدَن» ژین روزایی زیادی هَمَن کاری ماکِرد، تا اِنی کو پولُسی صَبر تَم بِبا.

آخِر ای رو وَختی اون کَنیزین فِریا بِت، پولُسی دیم ژین کِرد و روحی پَلِشتی کو ژین دِلَه دَبائی رَه باتِش: «بِه نُمی عیسِه، اِن دُختِرین دِلَه پی بیرینییا.» روحی پَلِشتی دِرتیر ژین وِل واکِرد.

وَختی کَنیزین اَربابُن، بِدییا چِه تِفاقی بِکِچی، خِلی غَضِب شِن اِن بِه اِن مَعنا با کو دیگِه مَرتُمُن بِه اون دُختِرین اَربابُن، پیل مِنادا چِرَه کو بِفِمِشُن کو اون کَنیزَه بیدونی اون روحی پَلِشتی، دیگِه مَنِزُنِه غِیبگویی هاکِرِه.

هَمِنی بالا اون کَنیزین اَربابُن، پولُسی وُ سیلاسی ببِرشُن رومییون مِقاماتی گَل. اونُن پولُسی و سیلاسی کُتِکی بوکوآت و ژُن زیندان وِنشُن.

اونُن پولُسی و سیلاسی ب بِرشُن اون قِسمِتی زیندانی کو ویش تِرین بِپّائی دِرد. اونُن ژُن پِیون با مَسینَه چوئون دِبِسشُن. بازَم اونُن نِصفی شُوْ، سُرودی بِرائی سِتایِش و پِرِستِشی خُدِه مُخونشُن.

نافاغِل، زِلزِلَه بییِما، تَمُمی زیندانی بَری واشِن و تُمُمی زیندانییُن زِنجیلی تِکَه بِبِن.

زیندانبان خُنین پی بِپِرییا وُ بِدییِش کو زیندانی بَری واشیچَن ژو نَظِر بِرِسا کو تَمُمی زیندانی بُوْریچَن و تَرسی پی کو نَکِرِه مِقاماتی رومی، ژو مُجازات کِرَن،مِگییِش کو خوشتُن بَکُشِه اَمّا پولُسی ژو بِدییا وُ فِریا بِتِش: «کاری خوشتُن دَست ننِدا، هَما هَمَه اِنجو دَرین»

زیندانبان تَرسُن و لَرزُن پولُس و سیلاسی گَل بییِما وُ واپِرسِش : «چِه کِرون کو نِجات پِدا کِرون؟» پولُسی بات:« بِه خُدائی عیسِه، ایمُن اِوِر، بَدَن تو وُ تَه خانِوادَه نِجات پِدا مِکِرین.» اون وَخت زیندانبانی، پولُسی و سیلاسی بِبِرد هُشتُن کییَه وُ ژُن زَخمی بِشُشتِش. پولُسی خَبِری خوشی عیسِه بِرائی تَمُمی مَرتُمی کو ژو کییَه دَبِن، بات.

اون زیندانبان و ژو تَمُمی خانِوادِه عیسِه رَه ایمُن اِوِرشُن و پولُسی و سیلاسی اونُن غُسلی تَمیدی بِدا. اون وَخت زیندانبانی پولُسی و سیلاسی چی هادا وُ اونُن با هُم شادی هاکِرشُن.

هِرِنی ژو، شَری رَهبِری، پولُسی و سیلاسی زیندان پی بیرین کِرشُن و ژُن پی گییِشُن کو فیلیپی پی بیرین شین. پولُس و سیلاس بشِن لِیدین وُ هُشتُن رَفیقُن بِدیشُن و بَدَن شَر پی بیرین شِن خَبِری خوشی عیسِه هَ مِطُوْ هَمُنُن گوش مِرِسا وُ کِلیسا پیشرِفت ماکِردِش.

پولُس و بَقیِّهئی مَسیحی رَهبِری، شَرهائی زیادی مِشِن. اونُن خَبِری خوشی عیسِه ژُن یِه مِدا وُ ژُنَه مُویزَه ماکِرشُن. اونُن هَ مِطُوْ کاغِهئی زیادی بِنِوِششُن کو ایمُندارون دِلَه کِلیسون یِه بَدَن و ژُن تَشویق هاکِرَن. بَضی اِن کاغِه ای کِتاب اَز کِتابی مُقَدِسی بِبِن.

وَختی خُدِه دُنیِه بییافریند، هَمَه چی کامِل با وُ گُناهی دِر کار نَبا .آدَم و حِوِّن هُمدیگِرُن مِگییا وُ عاشُقی خُدِه بِن. هِش مَریضی یا مَرگی نَبا. اِن هَمون دُنیائی با کو خُدِه مِگییا.

شِطُن، مَری تَئی جِلدی شا کو دِلَه رَزی دَبا، با حِوِّن هِکاتی هاکِر دِش. چِرَه کو مِگییِش ژین دَخُنِه. بَدی ژو، ژین و آدِمی گُنا هاکِرد اونُن نافَرمُنی بالا، تَمُمی آ دِمی مَحکوم بِه مَرگییَن.

حَتِّا گُنائی آدَم و حِوِّن بالا، تِفاقی بِدتِری بِکِت. اونی دُشمِنی خُدِه بِبِن. هَمَن باعِث بِبا کو اون وَخت تا اِسَه، هَمُنُن گُنا هاکِرچی. هَرکین وَختی کو دُنیا مِه، دُشمِنی خُدِیَه. رابِطِه ای مییُنی خُدِه وُ آدِمی خُوْ نَبا. اَمِّا خُدِه مِگییا کو صُل بَرقِرار بَبو.

خُدِه وَدَه هادا نَسلی حِوِّن پی، ای نَفِر، شِ طُنی سَر موکوتِنِه وُ شِطُ نَن ژو پاشنَه دِمِگِزِه. مَنائی ژو اِن با کو شِطُن مَسیحی مُکُشِه. اَمِّا خُدا دوبارَه ژو زَندَه ماکِرِه. اون وَخت مَسیحی مُوْعودی، هَمیشِه رَه، قُدرِتی شِطُنی نابود ماکِرِه. بَدی سالائی زیادی، خُدِه فاش کِرد کو عیسا، هَمون مَسیحائی مُوْعودییَه.

خُدِه نوحی رَه بِفِرما کو ای کِشتی بِسازِه، تا طیفُنی پی کو وِسی مِکِرِه، ژو خانِوادَه دِر اَمُن بو. اِنطُوْری خُدِه هَرکین کو بِه ژو ایمُن دِرد، نِجات هادا. هَمِنطُوْر تَمُمی آدِمی هُشتُن گُناهی بالا، سِزاواری مَرگی اَز طَرِفی خُدِیَن. اَمِّا خُدِه عیسِه وِسی کِرد کو هَرکین بِه ژو ایمُن اِوِرِه، ژو نِجات بَدِه.

صِها سالی، کاهِنُن، آدِمُن بالا بِه دَرگائی خُدِه قُربُنی ماکِرد. اِن کاری مَرتُمُن نِشُن مِدا کو گُنا هاکِرچیشُن و سِزاواری مُجازاتی اَز طَرِفی خُدِیَن. اَمِّا اون قَربُنی با عِثی بَخ شِشی گُنائی آدِمُن مَنِبِن. عیسا کاهِنی اَعظِمییَه. ژو کاری هاکِرد کو کاهِنی مَنِزُنِشُن هاکِرَن. ژو خوشتُن فِدا کِرد تا ای قُربُنی بِرائی گنائی آدِمُن بو. ژو قَبیل کِرد کو بِه خاطِری گُنائی تَمُمی آدِمُن، مُجازات بَبو. هَمِنی بالا عیسا کاهِنی اَعظِمییَه.

خُدِه اِبراهیمی رَه باتبا: «تَه بالا تَمُمی دُنییِه طِبایِه بَر کِت مادون.» عیسا نَسلی اِبراهیمی با. خُدا تَمُمی دُنییِه طِبایِه، به وَسیلِه ئی اِبراهیمی بَرکِت مادِه چِرَه کو هَرکین کو بِه عیسِه ایمُن اِوِرِه، گُنائی پی نِجات پِدا مِکِرِه. وَختی اِن مَرتُمی عیسِه رَه ایمُن اِوِرَن، خُدا اونُن، نَسلی اِبراهیمی حِساب مِکِرِه.

خُدِه اِبراهیمی رَه بِفِرما کو خوشتُن پیری اِسحاقی، ژو رَه قُربُنی هاکِرِه اَمِّا خُدِه اِسحاقی جا، وَرَه آمادَه کِرد کو قُربُنی بَبو. هَما هُشتُن گُنائی بالا، سِزاواری مَرگی اِیین! اَمِّا خُدِه عیسِه بِه دُنییِه بِبِخشا کو بِه جائی هَما قُربُنی بَبو وُ بَمِرِه. هَمِنی بالا، عیسِه، خُدِه وَرَه مِزُنین.

وَختی خُدِه آخِرین بِلا مِصری رَه وِسی کِرد، هَر خانِوادِئی ایسرائیلی رَه بِفِرمِش کو ای وَرَه بَکُشَن. اِن وَرَه مِگی عِیبی نِدِربیش. بَد مِگیا ژو خین، ژُوْری وُ کِنارِئی چارچوئی بَری کییِه دوپاشَن. وَختی خُدِه اون خین مِدیا، ژُن کییَه پی رَد مِبا،وُ اُوْلِمین پیری اون خانِوادِه مَنِکُشتِش. وَختی اِن تِفاق بِکِت، خُدِه اونی اِس پِسَخ واشت.

عسیا وَرِهئی عیدی پِسَخییَه. اُ هِش وَخت دِنِ کِت و هِش وَخت گُنائی ناکِردِش. اُ هَمون روزائی عیدی پِسَخی بِمِرد. وَختی ای نَفِری عیسِه رَه ایمُن مییارِه،عیسِه خین، اونی جَریمَه مادِه. مِثلی اِنی کو خُدا، با مُجازات نَکِردییُنی ژو، ژو پی رَد مِبو.

خُدِه بَنی ایسرائیلی رَه پِیمُن دِبِست. چِرَه کو اونی طِبایِئی بِن کو ژو قَبیل کِربیشُن تا مالی ژو بین. اَمِّا خُدِه اَلُن پِیمُنی نوئی دِ بِسچی کو هَرکین دَست دَبو. هَرکین، هَر طِبایِه وُ قَبیله ای، اَگِه اِن پِیمُن قَبیل کِرِه، جُزوی طِبایِئی خُدِه مِبو. اُ ایمُن بِه عیسِه بالا، جُزوی طِبایِئی خُدِه مِبو.

موسا پِیغَمبِری با کو خُدِه هِکاتی با قُ وِتی زیادی اِلام کِرد. وَلی عیسا مَستِرین پِیغَمبِرَه. اُ خُدایَه. پَس هَر کاری ژو هاکِرد و باتِش، کار و هِکاتی خُدِیَه هَمِنی بالایَه کو کِتابی مُقَ دِسی عیسِه، خُدِه هِکاتی حِساب مِبین.

خُدِه بِه داوود شاهی وَدَه هادا کو ای نَفِر نَسلی ژو پی، پادیشاه مِبو وُ تا اَبِد بِر طِبابِعی خُدِه حُکومِت ماکِرِه. عیسا خُدِه پیرَه وُ مَسیحائی مُوْعودییَه وُ نَسلی داوودییَه کو مِزُنِه تا اَبِد پادیشایی هاکِرِه.

داوود پادیشایی طِبابِئی ایسرائیلی با، اَمِّا عیسا پادیشایی تَمُمی دُنیِه یَه! اُ دوبارَه مِه وُ با عِدالِت و صُل تا اَبِد پادیشایی ماکِرِه.

اییَه فِریشتا جِونَه دُختِرینه کو ژین اِس مریم با باتِش: کو او خُدِه پیری مِزِنِه. اونوخت کو مَریِمَه هَنِه دُختِرَه بییَه روح القدسی ژین پوف کِرد و تِلَه پئدا کِردِش ژین پیر بِزِنا وُ ژو اِس عیسی واشتِش اِنی بالا عیسی هم آدِمَه، هَم خدایَه.

عیسِه مُجِزاتی زیادی هاکِردِش کو ثابِت مِکِره او خدایَه او دیمی اووین رِه بِشا تیفُن هینیندِنِش خِلی مریضُن شِفا بِدِش خِلی آدِمُن کو روحی پیسی دِرشُن خلاص واکِردش مَردُن زَنده واکِردِش و پنج نونی و دو کَسینَه ماهی هَنون بَرکِت هادِش کو پنج هِزار نَفِری سیر واکِردِش.

عیسی ای مُعلِّمی مَسینی با ، اونچی یِه مِدِش حقیقت دِرد اونچی کو مَرتُمُنَه ماتِش مِگیا هاکِرَن، چِرَه کو خُدِه پیر با نِمینِه رَه، یِه مِدِش کو هَمُن هُشتُن واری مُحی بِّت هاکِرَن.

ژو یِه مِدا کو خُدِه هُشتُن مالی پی ویشتِری گیابیتُن.

عیسِه بات کو تَئی پادیشائیای خُدِه دَبییون هَر چی پی وِتِرییَه برائی انی کو تئی پادیشائی ای خُدِه شین مِگی او ته گُنایی پی پاک واکِرِه.

عیس بات بَضی آدِمی ژو قَبیل مِکِرِن بَد خُدا ژُن نِجات مِدِه، اما هَمَه ژو قبیل نِدارن ژو اِنَم بات کو بَضی آدِمی خاکین جور خورییَن چِرَه کو خَبِری خوشی عیسِه قبیل مِکِرِن و خُدا ژُن نجات مِدِه بَضی اصلی خاکین کو کناری جَدِه رِتَه سِفت و سَختییَن خُدِه هِکاتی اصلی تُخمییَه کو دِلَه اون زِمینی مِکِه اما هِچ حاصلی نِداره. اِنی مَرتُمییَن کو عیسِه هِکاتی گوش مِناکِرَن مَنِگیشُن واردی پادیشائیای خُدِه شین.

عیسِه ژون یِه بِدا کو خُدا گناکارُن مِگش ژو مِگی اونون بِبَخشِه و هُشتُن وَچَه کِرِه.

عیسِه ژُنَه بات کو خُدا گنائی پی مُتَنِفِّرَه گُنائی آدم و حِووِن بالا، ژُن نسل هَمَه گُنا ماکِرَن در نتیجه هرکین تئی دُنیِه گنا ماکِرِه خُدِه پی سیوا وابیچی و هَمَه دُشمِنی خُدِیَن.

ولی خُدا هَمِه ای مَرتُمُنَه دِلَه دُنیِه مُحیبّت هاکِردِش کو تُنیا هُشتُن پیری عیسِه هادِش تا هَرکین به ژو ایمُن اِورد. هُشتُن گُنایی بالا تَنبی نَبو بَلکش تا ابد خُدِه رَه زندگی هاکِرِه.

شما کو گُنا ماکِرین سِزاواری مَرگین خُدا حق داره شما رَه دَگیره ولی عیسی با بِشیُنی دیمی صَلیبین و بِمِردی هما گناهُن جور مِنجِه.

عیسِه هِچ گنائی ناکِرد، ولی قبیل کِردِش کو مِرتُمُن گنائی بالا تنبیه بَبو ژو حتی سنگینترین گنا کو مرگَه، قبیل کِردِش او ای قُربُنیای با تا شَما گنا و هَرکین دِلَه دُنیه پاک واکِرِه چَرِه کو عیسِه هُشتُن به عنوانی قُربُنی خُدِه پیشکِش کِردِش بَد خُدِه تمامی گُنِه، حتی گنائی خِلی پیسی اونون کو به ژو ایمُن مییارد مِبِخشِه.

خِلی شَما کاری خوری مَنِزُنِه، شَما نجات بَدِه کاری نیمه کو هاکه و با ژو رَفیق بَبا جائی اونی باید ایمُن اِوِر کو عیسی خُدِه پیرَه و شَما بالا دیمی صَلیبین بِمِرد و خُدِه اینی بارَه ژو زَندَه واکِرد اگه ایمُن اِورچیتُن خُدا شَما گنا پاک ماکِرِه.

خُدا کو هرکین عیسِه رَه ایمُن اِوره و هُشتُن خُدا بَزُنِه نجات مِدِه اما خدا اونونَه کو ایمُن نیارَن نجات مَنِدِه مُهیم نییَه کو دارا یا نِداره، میرد یا جنیکایِه پیر یا جِونَه یا انی کو کوجِه ای اِیَه خُدِه شَما مِگی و مِگِش کو عیسِه رَه ایمُن اِوِرین تا او بَزُنِه شَما رَه رفیق بَبو.

عیسی شَما دعوت ماکِرِه تا ژو رَه ایمُن اِورین و تَعمید بَگیرین آیا ایمُن دارین کو عیسی هَمون مسیحی موعودییَه و تُنیا خُدِه پیرَه؟ آیا ایمُن دارین کو گنا کارین و مگی خُدا شَما مجازات هاکِرِه آیا ایمُن دارین کو عیسی دیمی صَلیبین بِمِرد تا شَما گنا پاک واکِرِه.

اگه عیسِه رَه اونچی کو شَما رَه هاکِرچِش ایمُن دارین پس شَما مسیحی اِنین! مینبَد شَیطون شَما دِلَه پوستی مَنِشو اِسَه خُدا تئی پادیشائیای نورانیای هُشتُن شَما رَه حکومت ماکِرِه خُدِه قدرت شَما دِچی تا گُذشتِه واری گنا ناکِرین شَما یَه بِدِچِش کو دُرست زندگی هاکِرین.

اگر مسیحی اِین خُدِه شَما عیسِه کارین بالا ببخشِچِش اِسَه خُدا شَما رفیقی نزدیکی مِزُنِه، نَه دُشمَن.

اگه شَما رفیقی خُدِه و خادمی خداوندی عیسِه ائین مُشتاقین کو عیسِه درسی پِرُوی هاکِرین با اِن کو مسیحی ائین ، شِطون شَما وسوسه مِکِره تا گنا هاکِرین امّا خُدِه همیشه به هُشتُن وعده وفا ماکِرِه او مِفِرمِه اگه بائین کو گنا هاکِرچیمُن، شَما مِبَخشِه و قدرت شَما مِدِه تا با گنائی بَجِنگین.

خُدا شَما رَه مایِه کو دا هاکِرین و مو هِکاتی مطالعه هاکِرین اُو شَما رَه مایه کو هُمرایی مسیحییُن ژو پِرستِش هاکِرین و دیگرُنه بائین کو شَما رَه چِه کِرِچِش اگه تمامی انی هاکِرین، شَما و خُدِه میونَه مَکَم مِبو.

نَقزیتی دو هِزار سالییَه کو دِلَه دُنییِه آدِمائی زیادی، خَبِری خوشی اِنجیلی عیسا مَسیحی مِشنوئَن. کِلیسا دِر حالی رُشدییِه. عیسِه وَدَه هادِچی کو آخِری دُنیِه مِرگِردِه. اَگِرچِه عیسا هَنِه نییِمیچی، وَلی خوشتُن وَدِه وِفا ماکِرِه.

خُدِه هَما پی مِگی، هَمِطُو کو مُنتَظِرین مَسیح وِرگِردِه، جوری زَندِگی هاکِرین کو پاک بین و ژو سَرفُراز کِریناُ هَمِطُوْ هَما پی مِگِش کو ژو پادیشائی پی بَقیُّنَه بائین. اون وَختی کو مَسیح هَنِه دیمَه زِمینی زَندِگی ماکِرد، اِن طُوْری بِفِرمِش: «مو شاگِردی خَبِری خوشی خُدِه پادیشائی تَمُمی دُنییِه رَه مایَن. اون وَخت آ خِری دُنییِه مِبو.»

طِبایِعی زیادی دَرَن کو هَنِه خَبِری عیسِه ژُن گوش نَرِسِچی قَبلی اِنی کو مَسیح بَشو آسِمُن، مَسیحییونَه بِفِرمِش کو اِن خَبِری خوشی بِه هَرکین کونِشنوئِچی بَرِسِنَن. عیسِه بِفِرما: «بَشین و تَمُمی مِلِّتی، مو شاگِرد کِرین. چِرَه کو دِلی، رَزون وارییَن، دِرُوْیی رَه حاضِرییَن.»

عیسِه اِنَن بات کو: «نُوْکِر خوشتُن اَربابی پی ژُوْرتِری نییَه. هَمِطُوْ کو اَربابائی اِن دُنییِه مو رَه بَد دِرشُن، مو بالا شِمایَن شیکِنجَه مِدَن و مُکُشَن. اِن دُنییِه دِلَه دَردی مِنجین، وَلی شِما دِل قَوی بو؛ چِرَه کو مو شِطُنی کو حاکِمی اِن دُنییِه یَه شیکِست بدِچَن. اَگِه تا آخِری مو رَه وِفادار بَمُنین، اون وَخت خُدا شِما نِجات مِدِه!»

عیسِه خوشتُن شاگِردُنَه اییَه آستُنِکَه تَریف هاکِرد کو اونُن گوش کوئِه کو آخِری اِن دُنییِه چیچی مَرتُمُن سَری مِه. ژو بات: «ای میردِکِه دِلِه خوشتُن رَزی، تُخمی خُوْری دِکارد. وَختی خُنی دَبا، ژو دُشمَن بی یِماوُ دِلِه تُخمی گُندُمی، تُخمی عَلِفی هَرزی دِکارد و بِشا.

وَختی تُخمی جِوُنَه بوکوآشُن، اون میردِکِه کاریگِرُن، بات: «اَرباب، شِما کو خُوْرَه تُخمی اِنجو دِکار با! پَس چِرَه اِن مییُنَه عَلِفی هَرزی سُوْز وابیچَن؟» اون میردِکِه جوآب هادا: «اِن تُنییا مِزُنِه مو دُشمِنون کاری بو کو اونُن دِکاربو. مو ای دُشمِنی اِن کاری هاکِرچی.

کاریگِرُن دِر جوآبی خوشتُن اَربابی باشُّن: «اِن عَلِفی مِگی بیرین اِنجین؟» اَربابی جوآب هادا: «نَه، اَگِه اِن کاری هاکِرین، بَضی گُندُمییَن با اونُن بیرین مِن. تا وَختی دِرُوْئی صَبر هاکِرین و اون مُوْقَه عَلِفی جَمَه کِرین و بَسوزِنین. اَمِّا گُندُمی بیارین مو اِنبار.»

اِن آستُنِکین مَنی شاگِردُن حالی نَبا وُ مَسیحی پی گییِشُن کو اونُن حالی کِرِه. عیسِه بات: «میردی کو تُخمی خُوْری دِکارد، مَسیحَه. رَز اِن دُنیِه وارییَه وُ تُخمی خُوْری، مَرتُمییَن کو خُدِه پادیشائی دِلَه دَرَن.»

عَلِفی هَرزی، اونائییَن کو تابِعی شِطُنییَن، یَنی جَلِبییَن اون میردِکِه دُشمَن، یَنی هَمونی کو عَلِفی هَرزی دِکارد، هَمون شِطُنَه. فَصلی دِرُوْئی، آخِری دُنییِه یَه وُ اونی کو دِرُوْ مِکِرَن فِریشتِه یَن.

وَختی آ خِری دُنییِه بَرِسِه، فِریشتِه تَمُمی مَرتُمی کو شِطنییَن، دُنییِه پی جَمَه مِکِرَن و دِلِه دِریاچِه ای آتِشی مِوِنَن. جائی کو اونی با دَرد و داغی زیادی بُرمَه مِجِنَن و خوشتُن دِندُنی دیمی هُمی مِسینَن. اَمِّا اونائی کو عیسِه هِکاتی گوش هاکِرچیشُن، خورشیدی واری خوشتُن پییِر، خُدِه،پادیشائی دِلَه، مِدِرَخشَن.

عیسِه هَمِطُوْ بات کو قَبلی آخِری دُنییِه، دیمَه زِمینی مِرگِردِه. اُ هَمون جور کو زِمین پی بِشیچی، مِرگِردِه یَنی ای تُنی فیزیکی دارِه وُ دِلَه آسِمُنی دیمی اَبرُن پی مِه. وَختی عیسا وِرگِردِه، هَر مَسیحی کو بِمِرچی، مییُنی مَردُن پی زَندَه مابو و مِشو دِلَه آسِمُنی ژو دیدِنا.

بَد اون مَسیحیئی کو هَنِه زَندَیَن، مِشین آسِمُن مییُنی بَقیِه مَسیحییُن کو مَردُن مییُنَه پی زَندَه وابیچَن. تَمُمی اونی با عیسِه اونجو مِمُنَن و عیسا با خوشتُن طِبابِه زَندِگی ماکِرِه. اونی دِر صُلحی اَبِدی با هُمدیگِه زَندِگی ماکِرَن.

عیسِه وَدَه هادا هَر کین کو بِه ژو ایمُن بیارِه، ای تاج ژو مِدِه. اونی هُمرائی خُدِه تا اَبِد بِر هَمَه چی حُکومِت ماکِرَن و آرامِشی کامِلی دارَن.

اَمِّا هَرکین کو بِه عیسِه ای مُن نیارِه،خُدا حُکم صادِر مِکِرِه وُ اونُن جَهَنَّم مِوِنِه. اونجو جائی یَه کو تا اَبِد بُرمَه مِجِنَن و خوشتُن دِندُنی دیمَه هُمی مِسینَن و دَردی مِنجَن. آتِشی کو هِش وَخت خاموش مَنِبو، اونُن مِسوزِنِه وُ کِرمی هَمِش اونُن مُخورَن.

وَختی کو عیسا وِرگِردِه، شِطُن و ژو حُکومِتی کُلاً نابود ماکِرِه. شِطُن هُمرائی هَرکین کو جائی خُدِه ژو پی اِطا عِت هاکِرچی، تا اَبِد اونجو مِسوزییَن.

آدَم و حِوِن نافَرمُنی وُ گُنا بیاردیینُن دِر اِن دُنییِه بالا، خُدا دُنییِه لَنِت کِرد و تَصمیم بِتِش کو ژو نابود واکِرِه. وَلی ای رو خُدا آسِمُن و زِمینی نوئی مسازِه کو کامِلَه.

عیسا وُ ژو طِبابِه، دِلِه نوئَه زِمینی زَندِگی ماکِرَن و اُ تا اَبِد بِه هَر چی کو دَرَه سِل طِنِت ماکِرِه. هَر اَسرِئی مَرتُمُن چَشُن پی پاک ماکِرِه، دیگِه غُصتَه مَنِمُنِه وُ هِشکین دَردی مِ نِنجِه. اونی هِش وَخت برُمَه مَنِکَن، دیگِه هِشکین مَریض مَنِبو وُ مَنِمِرِه. هِچ بَدیئی اونجو دِنییَه وُ عیسا با صُلح و عِدا لِت اونجو پادیشاهی ماکِرِه. بَدی اونی، اُ با خوشتُن طِبا بِه تا اَبِد مِمُنِه.