रूथ

11न्यायाधीशांनी इस्रायलवर राज्य केले त्या काळात त्या देशात दुष्काळ पडला. इस्रायल देशातील यहूदा प्रांतातील बेथलहेम शहराचा एक माणूस तेथून निघून गेला आणि मवाब देशात काही काळ राहायला गेला. त्याची पत्नी आणि त्याची दोन मुले त्याच्यासोबत गेली. 2त्या माणसाचे नाव अलीमलेख आणि त्याच्या पत्नीचे नाव नामी होते. त्याच्या दोन मुलांची नावे महलोन आणि खिल्लोन होती. ते यहूदामधील बेथलेहेम येथील एफ्राथाच्या कुळाचा भाग होते. ते मवाब देशात आले आणि तेथेच राहिले. 3मग नामीचा पती अलीमलेख मरण पावला आणि नामीला तिच्याबरोबर फक्त दोन मुलगे होते. 4मुलांनी मवाबमधील स्त्रियांशी लग्न केले. एका महिलेचे नाव अर्पा आणि दुसऱ्या महिलेचे नाव रूथ होते. परंतु ते सुमारे दहा वर्षे त्या भागात राहिल्यानंतर, 5महलोन आणि खिल्लोन देखील मरण पावले. तेव्हा नामी तिच्या मुलांशिवाय किंवा पतीशिवाय एकटी होती.

6एके दिवशी नामी मवाबमध्ये असताना तिने कोणीतरी असे म्हणताना ऐकले की परमेश्वराने आपल्या लोकांना मदत केली आहे आणि आता इस्रायलमध्ये भरपूर अन्न आहे. म्हणून ती आपल्या दोन सुनांसह बेथलहेमला परतण्यास तयार झाली. 7त्या जिथे राहत होत्या ते ठिकाण सोडून यहुदाच्या देशात परत प्रवास करू लागल्या. 8त्या चालत असताना, नामी तिच्या दोन सुनांना म्हणाली, “तुमच्यापैकी प्रत्येकीने वळून आपल्या आईच्या घरी परत जावे. तुम्ही माझ्या मृत पतींशी आणि माझ्याशी जश्या वागलात तशीच मी तुम्हाला परमेश्वराशी विश्वासू राहण्यास सांगत आहे. 9मी परमेश्वराला विनंती करीते आहे की तुमच्यापैकी प्रत्येकीला दुसरा पती करण्याची परवानगी देवो ज्याच्यासोबत तुम्हाला सुरक्षित घर मिळेल. ” मग तिने त्या दोंघीचे चुंबन घेतले आणि त्या मोठ्याने रडल्या. 10त्या दोघी म्हणाल्या, “नाही! आम्ही तुझ्यासोबत तुझ्या नातेवाईकांकडे परत येऊ. ”

11पण नामी म्हणाली, “नाही, माझ्या मुलीनों घरी जा. माझ्याबरोबर येण्याने तुमचे काही भले होणार नाही! आत्ता मला पुन्हा मुले होणे शक्य नाही जे तुमचे पती होतील. 12माझ्या मुलींनो माघारी जा; मी आता म्हातारी झाले आहे, पती करण्याचे माझे वय नाही. जर मला पती मिळण्याची आशा आहे असे मी म्हटले तरी व आज रात्रीच तो मिळाला आणि जरी मला पुत्रही झाले, 13ते मोठे होईपर्यंत तुम्ही थांबणार नाही! तोपर्यंत तुम्ही अविवाहित राहू शकत नाही! नाही, माझ्या मुलींनो, परमेश्वराने मला मारले आहे, ज्यामुळे माझे आयुष्य खूप कडू झाले आहे. पण तुमचे आयुष्य माझ्यासारखे कडू करण्याची गरज नाही. ”

14मग रुथ आणि अर्पा पुन्हा मोठ्याने रडल्या. अर्पाने तिच्या सासूचे चुबंन घेवून निरोप घेतला आणि निघून गेली, पण रूथ नामीरोबर राहिली. 15नामी तिला म्हणाली, “बघ! तुझी जाऊ परत तिच्या नातेवाईकांकडे आणि तिच्या देवांकडे जात आहे! तिच्याबरोबर परत जा! ” 16रूथ म्हणाली, “मला सोडून जा आणि माझ्यापासून दूर जा असे मला सांगू नका; तुम्ही जिथे जाल तिथे मी येईन, तुम्ही जिथे रहाल तिथे मी राहीन आणि तुमचे लोक ते माझे लोक आणि तुम्ही ज्या देवाची उपासना करता त्याची मी उपासना करीन. 17तुम्ही मराल तेथे मी मरेन व तिथेच मला पुरले जाईल. मरणाशिवाय कशानेही तुमचा माझा वियोग झाला तर परमेश्वर मला शिक्षा करो किंवा त्यापेक्षा अधिक करो.” 18रूथने आपल्याबरोबर जाण्याचा दृढनिश्चय केला आहे हे नामीने पाहिले तेव्हा तिने तिच्यासोबत वादविवाद करण्याचे थांबवले.

19म्हणून त्या दोन स्त्रिया बेथलहेम शहरात येईपर्यंत चालत राहिल्या. जेव्हा त्या तिथे पोहोचल्या तेव्हा शहरातील बरेच लोक त्यांच्याबद्दल मोठ्याने बोलू लागले. गावातील महिलांनी उद्गगार काढले, "ही नामी आहे यावर विश्वास ठेवणे कठीण आहे!" 20नामी त्यांना म्हणाली, “तुम्ही मला यापुढे नामी म्हणू नये, कारण याचा अर्थ‘ सुखद ’आहे. त्याऐवजी मला मारा म्हणा, कारण याचा अर्थ‘ कडू ’आहे. सर्वशक्तिमान देवाने माझे जीवन खूप कडू केले आहे. 21जेव्हा मी निघून गेले तेव्हा माझ्याकडे मला हवे ते सर्व होते, पण परमेश्वराने मला काहीही न देता परत आणले. मला नामी म्हणू नका. परमेश्वराने मला विरोध केला आहे. सर्वशक्तिमान देवाने माझ्याशी वाईट वागणूक दिली आहे. ”

22अशाप्रकारे नामी आपली सून रूथ या मवाबाच्या स्त्रीसह घरी परतली. जेव्हा त्या बेथलहेममध्ये आल्या, तेव्हा सातूच्या हंगामास आरंभ झाला होता.

21तेथे एक माणूस होता जो नामीच्या मृत पतीचा नातेवाईक होता. तो श्रीमंत आणि मोठा होता, आणि अलीमेलेखच्या कुळाचा सदस्य होता. त्याचे नाव बवाज होते. 2रूथ (मवाबमधील स्त्री) नामीला म्हणाली, “मला शेतात जाऊ दे आणि कापणी करणाऱ्यांनी मागे ठेवलेले धान्य उचलू दे. मला परवानगी देणाऱ्या कोणत्याही कापणी करणाऱ्याच्या मागे मी जाईन. ” नामीने उत्तर दिले, "माझ्या मुली, पुढे जा." 3म्हणून रूथ गेली. जेव्हा ती शेतात गेली तेव्हा तिने कापणी करणाऱ्यांच्या मागे गेली आणि धान्य उचलले. शेताचा तो भाग अलीकडेच अलीमेलेखचा नातेवाईक बावाजचा होता.

4मग बवाज नगरातून परतला. त्याने कापणी करणाऱ्यांना अभिवादन केला आणि म्हणाला, "यहोवा तुमच्याबरोबर असो!" त्यांनी उत्तर दिले, "यहोवा तुम्हाला आशीर्वाद देवो!"

5मग बवाजाने रूथला पाहिले आणि देखरेख करणाऱ्याला विचारले, "ती तरुणी कोणाशी संबंधित आहे?" 6देखरेख करणाऱ्याने उत्तर दिले, “ती मवाबमधील तरुणी आहे जी तिथून नामीसह परतली. 7ती मला म्हणाली, ‘कृपा करून कापणी करणाऱ्यांच्या मागून पेंढ्यांमधला सरवा मला वेचू द्या.’ ती सकाळपासून आतापर्यंत तो वेचीत आहे, आत्ताच येथे थोडा वेळ मात्र विश्रांती घेण्यासाठी ती येथे आली आहे.” 8मग बवाज रूथला म्हणाला, “तरुणी, कृपया माझे ऐक. धान्य गोळा करण्यासाठी तुला इतर कोणत्याही शेतात किंवा इतर कोठे जाण्याची गरज नाही. तू इथे माझ्या नोकर मुलींसोबत राहायला हवे. 9हे ज्या शेताची कापणी करत आहेत त्याकडे नजर ठेवून त्यांच्यामागून जा. मी या लोकांस तुला त्रास देऊ नये अशी सूचना दिली आहे ना? आणि तुला तहान लागल्यास पाण्याच्या भांड्याकडे जाऊन नोकरांनी जे पाणी भरून ठेवले त्यातील पाणी पी.”

10मग तीने त्याच्यासमोर गुडघे टेकले तिचा चेहरा जमिनीला स्पर्श करत होता. ती उद्गारली, “तू माझ्यावर इतका दयाळू का आहेस? मी परदेशी असल्यामुळे तुम्ही माझ्याकडे लक्ष द्याल असे मला वाटले नाही! ” 11बवाज उत्तरला, “तुझ्या पतीचे निधन झाल्यापासून तु तुझ्या सासूसाठी केलेल्या सर्व गोष्टी लोकांनी मला सांगितल्या आहेत. त्यांनी मला सांगितले की तु तुझे आई -वडील आणि तुझी मातृभूमी सोडली आणि तु ज्यांना पूर्वी ओळखत नाही अशा लोकांमध्ये राहायला येथे आलीस. 12मी प्रार्थना करतो की तु केलेल्या गोष्टींची यहोवा तुला पूर्ण परतफेड करेल. होय, इस्राएलचा देव यहोवा, ज्याच्यावर तु संरक्षण करण्यासाठी विश्वास ठेवला, तो तुला पूर्ण बक्षीस देईल. ”

13तिने उत्तर दिले, “गुरूजी, मला आशा आहे की मी तुम्हाला संतुष्ट करीन. तू माझ्यासारख्या सेवीकेवर इतका दयाळूपणा दाखवून माझे सांत्वन केले आहे आणि तरीही मी तुझ्या नोकर मुलींपैकी एक नाही! ”

14जेवणाची वेळ झाली तेव्हा बवाज तिला म्हणाला, “इकडे ये आणि थोडे अन्न घेऊन जा. ही भाकर घे आणि कढीमध्ये बुडवून खा. ” मग, जेव्हा ती कापणी करणाऱ्यांसोबत बसली, तेव्हा त्याने तिला काही भाजलेले धान्य दिले. तिने तिला हवे ते सर्व खाल्ले आणि काही शिल्लक राहिले. 15ती पुन्हा कामावर जाण्यासाठी उभी राहिल्यानंतर, बवाजने आपल्या कामगारांना आज्ञा केली, “तुम्ही कापलेल्या धान्याच्या गठ्ठ्याजवळ काही धान्य गोळा केले तरी तिला थांबवण्याचा प्रयत्न करू नका. 16त्याहूनही अधिक म्हणजे, तुम्ही पेंढ्यांमधून धान्याचे काही देठ बाहेर काढावे आणि तिला उचलण्यासाठी जमिनीवर सोडावे आणि तिला रागावू नका. ”

17म्हणून रुथने संध्याकाळपर्यंत शेतात धान्य गोळा केले. मग तिने जमवलेली सातू मळणी केली, कणांना देठांपासून वेगळे करण्यासाठी. सातू एक मोठी टोपली भरण्यासाठी पुरेसे होते. 18ती ते परत शहरात घेऊन गेली आणि तिने सासूला दाखवले की ती किती जमली आहे. तिने तिच्या सासूला तिच्या जेवणातून उरलेले भाजलेले धान्यही दिले. 19तिच्या सासूने तिला विचारले, “तू हे सर्व धान्य आज कुठे गोळा केलेस? तु कोणाच्या शेतात काम केले? मी प्रार्थना करते की देव तुझ्यावर दया दाखवणाऱ्या माणसाला आशीर्वाद देईल. ” मग रुथने तिला ज्या व्यक्तीसोबत काम केले होते त्याबद्दल सांगितले. ती म्हणाली, "आज ज्या शेतात मी काम केले त्या मालकीच्या माणसाचे नाव बवाज आहे."

20नामी तिच्या सूनला म्हणाली, “परमेश्वर त्याला आशीर्वाद देवो! जे अजूनही जिवंत आहेत आणि आमच्या पतींचे जे मेले आहेत त्यांच्याशी परमेश्वराने विश्वासूपणे वागणे थांबवले नाही. ” मग ती पुढे म्हणाली, “तो माणूस अलीमेलेखचा जवळचा नातेवाईक आहे; खरं तर, तो आमच्या कुटुंबाची काळजी घेण्यास जबाबदार असलेल्यांपैकी एक आहे. ”

21मग मवाबची स्त्री रूथ म्हणाली, “त्याने मला असेही सांगितले की, 'माझ्या कामगारांसोबत राहा, जोपर्यंत ते माझे सर्व धान्य शेतातून आणत नाहीत.'"

22नामी आपली सून रूथ हिला म्हणाली, “मुली, तू त्याच्याच नोकरीणींबरोबर जावे, इतरांच्या शेतात तू लोकांस दिसू नये हे बरे. कारण तू दुसऱ्याच्या शेतात गेलीस तर कोणीतरी तुझ्यावर हल्ला करू शकेल."

23या प्रकारे सातूचा आणि गव्हाचा हंगाम संपेपर्यंत तिने बवाजाच्या नोकरीणींबरोबर सरवा वेचला; आणि ती आपल्या सासूबरोबर राहिली.

31एके दिवशी, नामी रुथला म्हणाली, “माझ्या मुली, मला तुझ्यासाठी चांगल्या पतीसह सुरक्षित घर असण्याची व्यवस्था करायची आहे. 2आता तु बवाजाच्या नोकर मुलींसोबत काम करत आहेस. तुला माहिती आहेच, तो आमचा जवळचा नातेवाईक आहे. म्हणून काळजीपूर्वक ऐक. आज रात्री तो त्या ठिकाणी असेल जिथे ते जव मळणी करतात. तो धान्याला भुसापासून वेगळे करेल. 3स्वतः आंघोळ कर आणि थोडा सुगंध लाव. तुझा पूर्ण बाह्य झगा घाल. मग ज्या ठिकाणी ते धान्य मळणी करतात त्या ठिकाणी खाली जा. पण तो खाणे -पिणे संपेपर्यंत तु तिथे आहेस हे त्याला कळू देऊ नको. 4जेव्हा तो झोपायला जाईल, तेव्हा तो कुठे झोपतो याकडे लक्ष दे. मग त्याच्याकडे जा, त्याचे पाय उघड आणि तिथे झोप. जेव्हा तो उठेल, तो तुला काय करायचे ते सांगेल. ”

5रुथने उत्तर दिले, "तूम्ही जे काही करायला सांगितले आहे ते मी करीन." 6म्हणून ती त्या ठिकाणी गेली जिथे ते धान्य मळणी करत. तिथे तिने तिच्या सासूने सांगितलेल्या सर्व गोष्टी केल्या.

7जेव्हा बवाजाने खाणे -पिणे संपवले, तेव्हा त्याला बरे वाटत होते. तो धान्याच्या ढिगाऱ्याच्या शेवटच्या टोकावर गेला, तिथेच पडला आणि झोपला. मग रुथ चोरून त्याच्याजवळ आली. तिने त्याच्या पायाचे पांघरूण काढून तिथेच पडली. 8मध्यरात्री त्याला अचानक जाग आली. तो उठून बसला आणि जाणवले की एक बाई त्याच्या पायाशी पडलेली आहे. 9त्याने तिला विचारले, "तू कोण आहेस?" तिने उत्तर दिले, “मी तुमची दासी आहे, रुथ. माझ्या मृत पतीच्या कुटुंबासाठी तुम्हीच जबाबदार असल्याने, कृपया माझ्याशी लग्न करून मला सुरक्षित करा. ”

10तो म्हणाला, “मुली, परमेश्वर तुझे कल्याण करो, तू पहिल्यापेक्षा दुसऱ्या वेळेस अधिक विश्वासूपणा दाखविलास; कारण धनवान किंवा गरीब अशा कोणत्याही तरुणाच्या मागे तू गेली नाहीस 11तर मुली भिऊ नकोस, तू म्हणतेस तसे मी तुझ्यासंबंधाने करतो; कारण माझ्या गावच्या सर्व लोकांस माहीत आहे की तू सदगुणी स्त्री आहेस. 12तथापि, मी नामीच्या जवळच्या नातेवाईकांपैकी एक आहे आणि म्हणून, तुमच्या दोघांसाठी जबाबदार असताना, माझ्यापेक्षा तुमच्यासाठी अधिक जबाबदार दुसरा माणूस आहे कारण तो नामीशी अधिक जवळचा आहे. 13तु इथे रात्रभर राहा. उद्या सकाळी मी या माणसाला तुझ्याबद्दल सांगेन. जर तो म्हणाला की तो तुझी काळजी घेईल, ठीक आहे, तो तुझ्याशी लग्न करू शकतो. पण जर तो तुझी काळजी घेण्यास तयार नसेल, तर मी निश्चयाने वचन देतो की, यहोवाची शपथ आहे की, मी तुझ्याशी लग्न करेन आणि तुझी स्वतः काळजी घेईन. त्यामुळे सकाळ होईपर्यंत इथेच थांब. ”

14मग बवाज पुढे म्हणाला, “इथे कोणी बाई आली आहे हे कोणालाही माहीत पडू नये तर उत्तम होईल.” त्यामुळे ती भल्या पहाटेपर्यंत त्याच्या पायाशी पडली आणि लोकांनी तिला ओळखता येईल इतका प्रकाश होण्यापूर्वीच ती निघायला उठली. 15मग बवाज तिला म्हणाला, "तुझी चादर इथे आण आणि बाहेर ठेव." जेव्हा तिने ते केले, तेव्हा त्याने त्यात भरपूर प्रमाणात सातू ओतले आणि तिच्या पाठीवर ठेवले. मग तो शहरात गेला.

16सासूकडे ती आली तेव्हा ती तिला म्हणाली, “माझ्या मुली, कसे काय झाले?” तेव्हा त्या मनुष्याने जे केले ते तिने तिला सगळे सांगितले. 17ती नामीला म्हणाली, “त्याने मला हे सर्व सातू दिले, 'तू काहीही न करता तुझ्या सासूकडे परत जावे अशी माझी इच्छा नाही.'" 18मग नामी म्हणाली, "माझी मुली, काय होते ते बघेपर्यंत इथेच थांब. तो माणूस आज नक्कीच याची काळजी घेईल. ”

41दरम्यान, बवाज नगराच्या वेशीत आत असलेल्या ठिकाणी गेला जेथे लोकांनी त्यांचा अधिकृत व्यवसाय मांडला होता. तो तिथेच बसला. काही वेळानंतर, बवाजाने उल्लेख केलेला जवळचा नातेवाईक आला. बवाजाने त्याला नावाने हाक मारली आणि म्हणाला, "इकडे ये आणि बस." तेव्हा तो माणूस येऊन बसला. 2नंतर बवाजाने शहरातील दहा वृद्ध, प्रतिष्ठित माणसे जमवली आणि त्यांना म्हणाला, "कृपया येथे बसा म्हणजे तुम्ही आमच्या व्यवसायाचे साक्षीदार व्हाल." म्हणून ते बसले. 3मग बवाज आपल्या नातेवाईकाला म्हणाला, “तुम्हाला माहीत आहे का की आमचा नातेवाईक अलीमलेखाचे शेत विक्रीसाठी आहे? नुकतीच मवाबहून परतलेली नामी ती विकत आहे. 4मला वाटले की मी तुम्हाला सांगावे जेणेकरून तुम्ही या आदरणीय पुरुषांसमोर ते ताब्यात घेऊ शकता ज्यांनी साक्षीदार होण्याचे मान्य केले आहे. जर तुम्हाला ते परत कुटुंबात खरेदी करायचे असेल तर तसे करा. पण जर तुम्हाला ते परत विकत घ्यायचे नसेल तर मला कळवा, कारण तुम्ही अलीमलेखाचे सर्वात जवळचे नातेवाईक आहात आणि मी तुमच्या नंतर आहे. ” त्या माणसाने उत्तर दिले, "मी घेईन!" 5मग बवाज त्याला म्हणाला, “जेव्हा तू नामीकडून जमीन विकत घेशील, तेव्हा तुला मवाबमधील आमच्या नातेवाईकाच्या विधवा रूथशीही लग्न करावे लागेल, जेणेकरून तिला मालमत्तेचा वारसा मिळावा आणि पुढे नेण्यासाठी मुलगा होऊ शकेल. तिच्या मृत पतीचे नाव पुढे चालावे. ” 6मग जवळचा नातेवाईक म्हणाला, “मग मी ते स्वतः विकत घेऊ शकत नाही. जर मी तसे केले तर मी माझ्या स्वतःच्या मुलाचा वारसा नष्ट करेन. माझ्या जागेवरील जमीन आणि स्त्रीसाठी तुम्ही जबाबदार असाल. मी हे करू शकत नाही."

7(त्यावेळेस, इस्रायलमध्ये ही प्रथा होती की, जेव्हा दोन लोक त्यांच्यामध्ये काहीही सोडवण्यास किंवा देवाणघेवाण करण्यास सहमत होते, तेव्हा एक माणूस आपली एक चप्पल काढून दुसऱ्या माणसाला देई अशाप्रकारे ते इस्रायलमध्ये व्यवहार पूर्ण करत. आणि त्याने त्याची एक चप्पल काढून बवाजला दिली. 8तेव्हा नातेवाईक बवाजाला म्हणाला, “तू स्वतः शेत विकत घे!” आणि त्याने त्याची एक चप्पल काढून बवाजला दिली.

9मग बवाज आदरणीय पुरुषांना आणि तेथे असलेल्या इतर सर्व लोकांना म्हणाला, “आज तुम्ही सर्वांनी पाहिले की मी नामीकडून अलीमलेख , खिल्लोन आणि महलोनची मालमत्ता खरेदी केली आहे. . 10मी मवाबमधील महलोनची विधवा रूथलाही माझी पत्नी म्हणून घेतो. हे असे आहे की ती एका मुलाला जन्म देऊ शकेल ज्याला महलोनचा मुलगा मानले जाईल. तो मालमत्तेचा वारसा घेईल आणि आपल्या नातेवाईकांमध्ये आणि येथे त्याच्या मूळ गावी कुटुंबाचे नाव घेऊन जाईल. आज तुम्ही या गोष्टी पाहिल्या आणि ऐकल्या आहेत आणि त्यांच्याबद्दल जो कोणी विचारेल त्यांच्याशी बोलू शकता. ”

11सर्व आदरणीय पुरुष, आणि इतर जे शहराच्या वेशीवर बसले होते, ते सहमत झाले आणि म्हणाले, “होय, आम्ही पाहिले आणि ऐकले आहे. आम्ही प्रार्थना करतो की, यहोवा तुझ्या घरी येणाऱ्या या स्त्रीला राहेल आणि लेआ सारखे बनू दे, ज्यांनी आमच्या पूर्वजांना जन्म दिला आणि आमच्या लोकांनी इस्राएलला सुरुवात केली. आमची इच्छा आहे की तु एफ्राथाच्या कुळात श्रीमंत हो आणि बेथलेहेममध्ये प्रसिद्ध हो. 12आणि तामारेच्या पोटी यहूदापासून झालेल्या पेरेसाच्या घराण्यासारखे तुझे घराणे या नववधूच्या पोटी यहोवा जे संतान देईल त्याच्याद्वारे होवो.”

13नतंर बवाजाने रूथला त्याची पत्नी बनवले आणि तिच्याशी संबध प्रस्थापीत केला. यहोवाने तिला गर्भवती होण्यास सक्षम केले आणि तिने एका मुलाला जन्म दिला. 14बेथलेहेमच्या स्त्रिया नामीला म्हणाल्या, “आज तू तुझ्या कुटुंबाचे रक्षण करण्यासाठी एक माणूस दिल्याबद्दल यहोवाची स्तुती कर. आम्ही इच्छा धरतो की संपूर्ण इस्राईलमधील लोकांना त्याचे नाव कळो. 15तो तुला पुन्हा जीवन देणारा व वृद्धापकाळी सांभाळणारा असा होईल, कारण जी सून तुझ्यावर प्रीती करते, जी सात मुलांपेक्षा तुला अधिक आहे, तिला तो झाला आहे.” म्हणून, तो तुला पुन्हा तरुण असल्याची जाणीव करून देईल आणि जेव्हा तु म्हातारी होशील तेव्हा तो तुझी काळजी घेईल.

16मग नामीने बाळाला उचलून जवळ घेतले आणि त्याच्यासाठी दुसरी आई झाली. 17शेजारी राहणाऱ्या स्त्रिया म्हणाल्या, "जसे नामीला आता मुलगा झाला आहे!" त्यांनी त्याचे नाव ओबेद ठेवले. नंतर, ओबेद ईशायचा वडील झाला, जो नंतर दावीदाचा पिता झाला

18हि पेरेशाची वंशावळ आहे: पेरेसचा मुलगा हेस्रोन होता. 19हेस्रोनचा मुलगा राम होता. रामचा मुलगा अम्मीनादाब होता. 20अम्मीनादाबचा मुलगा नहशोन. नहशोनचा मुलगा सल्मोनाचा होता. 21सल्मोनाचा मुलगा बवाज होता. बवाजाचा मुलगा ओबेद होता. 22ओबेदचा मुलगा ईशाय होता. ईशायचा मुलगा दावीद होता.